Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
4. Bölüm - Gözyaşın Mesulü
🍃
Bazen unutulmaz denilen şeyler unutulur. Bunu belki bir insan size unutturur. Bazen de unutmak istemezseniz bile unutursunuz. Hatta geçmişte döktüğünüz gözyaşını bile. Ama o gözyaşların mesulü sizin en büyük acı hatıranız olur.
***
Gözlerimi hafifçe araladım ve odanın içerisine süzülen güneş ışığı gözüme çarpınca sabah olduğunu anlamıştım. Hala uzanır bir vaziyettenken kafamı yastığın üzerinden sağa ve sola çevirdim. Yamanın yatağında olduğumu fark ettiğimde yüzüme bir gülümseme yayılmıştı.
Yatakta doğrulup üzerime serdiğimi hatırlamadığım pikeyi kaldırdım. Yaman sermiş olmalıydı. Başka kim olacaktı ki zaten.
Yamanla geçireceğim geceyi uyuyarak geçirmiştim. Tam benlik bir hareketti bu.
Ayaklarımı yerle birleştirip ayağa kalktım. Ve ilk olarak lavaboya gittim. Ayanın karşısına geçtiğimde saçlarımın ne kadar kötü vaziyette olduğunu gördüm. Ve yüzümü tiksinir bir şekle bürüdüm. Yaman beni bu saçlarımla mı görmüştü şimdi?
Suyu açıp yüzümü yıkadıktan sonra bir elimi suyla yeninden nemlendirip saçlarımı düzeltebildiğim kadar düzelttim. Sonra bileğimdeki tokayla saçlarımı at kuyruğu yaptım. Toka dün geceden beri bileğimde olduğu için iz çıkarmıştı.
Lavabodan çıkıp odaya geri girdim. Bozduğum yatağı düzeltip odadan çıkmak için kapıya yöneldim ve kapıyı açıp odadan çıktım. Küçük koridoru bir kaç adımla kat edip oturma odasına vardığımda koskoca salonda kimsenin olmadığını anladım.
“Yaman..” dedim sesimi yükselterek, odanın ortasına yürürken. Gözlerim deri koltuğun yanındaki boş içki şişesine takıldı. Yaman dün gece içmiş olmalıydı. “Yaman neredesin?” dedim aynı ses tonumla
Gözlerimi içki şişesinden çekip bahçeye açılan sürgülü cam kapının önüne geldim. Kapıyı açmadan gözlerimi bahçeyi kontrol ettim. Orada da kimse yoktu.
Şuan evde Yalnız olduğuma emindim. Peki Yaman neredeydi?
Hızla geldiğim gibi Yamanın odasına geri girdim. Arkamdaki kapıyı açık bırakarak lavaboya yöneldim. Ve gözlerimi elbiselerimi attığım kurutma makinesine dikip kontrol ettim. Dün gece ikimizde çalıştırmadığımız için elbiselerim olduğu gibi ıslak bir şeklide duruyordu.
Eğer elbiselerim kurumuş olsalardı şimdi giyinip giderdim bu evden. Yaman bir haber vermeden çekip gitmişti. Telefonumun bozuk olduğunu da biliyordu, bu kız ne yapacak diye hiç düşünmemiş miydi?
