Aklım karmakarışık cümlelerle derya olup taşarken,
Sanki boğuluyorum oturduğum bu kumsalın nefis deniz manzarasında.
Görüyor musun kumsalda nasılda çılgınlar gibi oynuyor martılar,
Her biri ıslak ayakları ve ıslak kanatları ile uçuşuyor
Üzerime üzerime yağıyor çırpınan kanatlarındaki kum taneleri
Adeta kumdan bir bulut oluşturdular gökyüzünde
Bu kum tanelerinin başıma düşmesi misali ciğerime çakılıyor düşüncelerim
Ciğerimi tıkamışım sanki düşündükçe, Öyle hissediyorum ki bir tek oksijen bile kalmamış şu koca dünyada bana
Ne geriye dönebiliyorum ne ileriye gidebiliyorum
Zamanımı kocaman bir buzdan kalıp kaplamış
Sanki hislerim yok olmuş gibi, sallanıyorum denizin orta yerindeki kayık misali
Ruhum, bedenim...
Diyorum ki bu iyelik ekleri fazla gelmiş sanki bu iki kelimeye
Sanki ben...
Derken bile benliğimi atom misali parçalanmış hissediyorum.
Nasıl yıpratmışsın sen beni...
