Gökyüzü'm/Yarı Texting

o n a l t ı

Multi: Laçin ve Koray♥️

Gözlerimi açtığımda beyaz bir tavanla karşılaştım en son Yekta ameliyathanedeydi ve onun başında bekliyorduk, bir anda ayağı kalktım bu yüzden de başım dönmüştü kapıyı açıp dışarı çıktığımda Laçin de bu tarafa doğru geliyordu

Laçin: Deniz neden kalktın?

Deniz: Laçin Yekta nasıl?

Laçin: Ameliyattan çıktı, hayatı tehlikeyi atlatmış merak etme normal odaya aldılar zaten.

Deniz: Ciddi misin, Allahım çok şükür, gidebiliriz miyiz oraya peki?

Babasının vereceği yada onun vereceği tepkiden korkuyordum ya beni bir daha istemezse diye

Laçin: Gidicez zaten ama ilk önce şunları ye.

Dediğinde elinde bir tost ve ayran vardı onları elinde görmemiştim bile

Deniz: Tamam hemen yiyeyim sonra gidelim.

deyip elinden aldım ve yemeye başladım hem acıkmıştım hemde onun yanına hemen gitmek istiyordum, 5 dakika içerisinde tostu ve ayranı bitirdiğimde çöplerini atıp Laçin'i dürttum ve Yekta'nın odasına doğru yürümeye başladık içimde anlamsız bir heyecan vardı, odanın önüne geldiğimizde derin bir nefes aldım herkes içeride olmalıydı içeriye girdiğimde herkesin gözü buraya dönmüştü Yekta da dahil di tabiki içeriye girip kenarıya doğru çekildim herkes ne kadar gergin de olsa konuşmalarına devam etmişti.

5 dakika sonra Yekta'nin sesi duyuldu

Yekta: Deniz hariç herkes dışarıya çıkabilir mi?

herşeyi demesini beklerdim ama bunu beklemezdim şaşkınlıkla kafami kaldırdım ve ilk önce herkese ardından Yekta'ya baktım o da bana bakıyordu ama yüzünden hicbir anlam geçmiyordu hareketlenmeler gelince kafami cevirdim ve herkesin dışarıya çıktığını gördüm aşırı derecede utanmıştım, herkes dışarıya çıktıktan sonra ikimiz kalmıştık sadece kafami yere eğmiş ne olucak diye bekliyordum

Yekta: Lidya yanıma gel.

Çok utanıyordum ama gözlerim de dolmuştu kafami yerden kaldırmadan bir sandalye çekip yatağın yanına koydum ve oturdum

Deniz: Noldu neden kovdun herkesi?

  Sesim zar zor çıkıyordu

Yekta: Tek konuşmak istedim.

Deniz: Anladım.

Gücümü topladım

Deniz: Yekta ben özür dilerim benim yüzümden oldu herşey.

  Gözlerimden ufak ufak gözyaşları akmaya başlamıştı bile

Yekta: Yanıma gel.

  Dediğinde sonunda kafami kaldırmıştım ve yanına gidip oturmuştum

Yekta: Hiçbirşey senin suçun değil Lidya, bu yaşadıklarımız biz hariç herkesin suçu biz bir piyonduk bizi kullandılar ama artık piyonların güçlü olma vakti geldi, sence de gelmedi mi Gökyüzü'm?

Deniz: Ne yapıcaz, nasıl olucak herşey?

Yekta: Onların bize yaptıklarını ödeterek.

Deniz: O nasıl olucak peki?

Yekta: Bizim bir arada olmamızı istemiyorlardı o yüzden seni reddetmiştim zaten biliyosun, işte bir arada olucaz birbirimizin eksiklerini tamamliycaz ve onlar da ödüycekler, çünkü istedikleri bunun tam tersiydi.

Deniz: Doğru.

  Işte bundan sonra Yekta, onun ve benim hikayemizin muhteşem ve mutlu sonla bitmesini sağlayan cümleyi kurdu.

Yekta: Benimle her anda, her şeyde, her zaman olur musun Gökyüzü'm?

------------------------------
 
  Ben bunları çok seviyorum ya, çok güzelsiniz yaw.

Çok fazla çiftimiz yok olanlarla da çok bölüm yazamadım kısa bitirmek istediğim için, ama en sevdiğiniz kişi yada çift hangisi?