"Cesaretin,Esaret olmasın!"
Gök gürlüyordu sanki bir o kadar sesiz ,bir o kadar gürültülü. İçimde duramayan sesleri beni benden almıştı belki ama şu an duymak istediğim buydu sadece bu...
Beni sarsan enter kokusuyla uyanmıştım. Isız bir depoda tek başıma sabah olmasına rağmen karanlıktı sadece önümdeki pencere hariç,güneş doğuyordu fakat o pencereden ne kadar görebiliyorsam görmeye çalıştım o anda bir ses geldi.
Sesi sanki bir o kadar korku dolu bir o kadar ıssız bir insandı bu . Yüzüne baktığımda bir maske vardı yüzünü kapatan bu maske onun görünmesini engelliyordu.
(Ayağımı çözerek)
-Kalk ayağı
-Kimsin sen? Ne istiyorsun benden?
-Bence bu soruları kendine sor.Ayrıca yolda ses çıkarıyım deme!
-Ne yolu ya!
-Bak kes sesini!
Dediği yolu görmemem için gözümü bağlamıştı.Malesef yeteneklerin yolu algılayacak kadar güçlü değildi.Demek beni kaçırmak için annem ve babamın şehir dışına gitmesini beklemişelerdi.Annemgil anneanemi kontrol etmek için Trabzon'a gideceklerdi.Ben burada olduğum içinde yarın sabah geri döneceklerdi. Muhtemelen de beni bügün özgür bırakacaklardı. Kim olduğunu bile bilmediğim bu adamlar şu an yanımdalardı sebebini bilmediğim bir oyuna,bir uçuruma düşmüştüm sanki o uçurumun rüzgarı esiyordu ve ben yine noldunu bilmiyordum...
Çok uzun mesafeleri kat etimiz yerdeydik neresi bilmiyorum ama orman olduğu belliydi. Bir yandan duyduğum kuş sesleri ve orman havası vardı. Ne yazık ki bir daha isteyerek gelmiyecektim. O sırada kolumdan beni çekiştiren adam ve depoda bana kaba davranan adam vardı. O an küçük bir orman kulübesinde olduğumu anlamıştım. Kulübeye girdiğim ilk adımı atmıştım.
Soğuk bir rüzgar havası vardı sanki beni bir sandalyeye bağlayıp gitmişlerdi. Sonra ise konuşmalarını ve odun seslerini duydum. Adamlardan biri gelip konuşmaya başlamıştı.
- Senin için büyük,insanlık için küçük bir adım olacak ya neyse
- Ne saçmalıyorsun sen?
- Yani seni evine götüreceğim
- Önce kaçırdın beni sonra bırakacağım diyorsun
- O konuya gelirsek önce beni sana tanıtmak gerekti bu arada senle işim bitmedi !
- Merak etme benimle senle işim bitmedi !
- Bu arada eğer beni söylersen buradan gidemezsin.
- Beni ne zaman götüreceksin ?
- Eğer istersen şimdi
- Bunca yolu senin için gelmedim ben !
"hahaha " diye gülerek
- Gerçekten sandığım gibisin zeki ve cesur yanlız dikkat et !"Cesaretin , esaret olmasın !"
Bu söz benim sosyal medyaya attığım sözdü çocukluğumdan beri duyduğum annemin sözüydü."Cesaretin , esaret olmasın . Yıldızlardaki esareti sende görmüyüm ." Yıldızlardaki esaret karanlık günlerdi. Bende şimdi öyleydim belkide cesaretim yüzünde esir olmuştum karanlık günlerle mahvolmuştum...
Asıl şu an esaretim ben yıldızlardaki Küçük boşluktum. İçime sığacak birisi un ufak olması gerekti tabi sonsuza içinde beni taşıya bilirse ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Özgürce
Teen FictionBiz sadece kuşlar kadar özgür olmak istedik, sadece onlar gibi uçabilmek fakat bize izin vermediler hayatlarımıza tehdit ettiler ve bir kişinin hayatından sorumlu tutullar en sevdiğimiz bizden biri olan hayatı , biz birbirimizin olduk derken aslınd...
