Özgürce

5.bölüm(Dolunay)

"Sen o dolunaysın,hiç bir yere gitmeyecek benimle kalıcaksın"

Yada herşey aynısı gibi kalacak... Belki  şu an başımı döndüren kelime gerçek olucaktı . Şu an o karanlıktan kurtulmak için sesiz olmam gerekti sadece sessizlikti. Anamam ve plana koymaktı.

İşte telefonuma beklediğim mesaj gelmiş ve ürpermiştim. Hemen telefonuma alıp, mesaja bakmıştım.

"Telefona artık mesajlaşmayacağız. Dediğim uygulamayı yükle."

Dediği uygulamayı yükleyip, mesaj atım. Anında cevap gelince beklememe gerek kalmadı.

"Yükledim."

"Şimdi beni dinle.Belki kafan karışmış olabilir. Ama kurtulmak istiyorsan beni dinlemek zorundasın."

"Kafamın karışık olduğunu düşündün sonunda."

"Tamam,yüzümü görmedin ama ginede hak veriyorum."

"Mesele yüzünü görmem değil. Benden güven bekliyorsan ,önce kendine güven."

"Seninle bu konuyu uzatmak istemiyorum. Şu an önemli olan bu değil"

"Sen şu an benim için yabancısın bunu hiç kimse değiştiremez."

Ondan bir şey bekleyen bendim fakat , bir yabancıya güvenecek kadar hazır hisetmiyordum. Mesaj gelmeden birgisayarı kapatıp masamın üzerindeki puzzle'ı yapmaya başladım. Bir ara verince telefonumdaki mesajlara baktım. Neredeyse hepsi kızların mesajlarıyla doluydu. Sanırım okul sonu balosuyla iygili konuşuyorlardı yani 3 ay sonrasından... Evet size garip gelebilir ama onlara bu çok normaldi. Her neyse diyip mutfağa girdim. Yemek almak yerine tatlı alıp yemeğe başladım. O an annem mutfağa gelince "Bilseydim daha fazla yapardım." dediğini duydum. Evet galiba haklıydı. Çünkü ben bazen bir tatlı canavarı olabiliyordum...

Geri odama gelmiş bilgisayarımdan filim izliyeceken yüklediğim uygulamadan 27 tane mesaj gelmişti.

"Evet şu anlık yabancıyım."

"Beni dinlemek zorundasın."

"Beni dinliyor musun?"....

Ve bunlar gibi birsürü mesaj artık filim izleyecek havam bile kalmamıştı.Hemen yatağıma uzanıp parlayan yıldızlarıma baktım. Siyaha boyanmış odamda onların parıldayışı her şeyi değiştirebilir güçteydi sanki sadece geçmişi değiştiremezdi, olan o adamları, karanlığı... Hiç kimse geçmişi atamaz belki zaman unutur ama hala bir yerlerde olmaya devam edecektir. Evet bu hayatın bir ilkesi olabilirdi ama ben şu an belki hayatımı dönüm noktasını yaşıyordum ve bunu öğrenmeden hiçbir yere gitmeyecektim...

Onlara öylece bakarken telefonum titredi. O an telaşlanan ben telefonumu elime aldığımda bilinmeyen bir numaradan ilgiç, kuralını bilmediğim harfler gelmişti.

"3231645"

Şaşırarak mesaj'ın sahibine

"kuralı ne bilmiyorum ama benden uzak dursan iyi edersin" dedim ve yatacaken gine aynı titreşimle ayaklandım.

"Takvime bak" demişti. Aklımdaki soru işaretleri çoğalırken takvime bakıp çözmeye çalıştım.

Bügün Mart ayının 22.günüydü. Eğer bunları harfe dönüşürse 322 olurdu. Ama 323 diyiyordu. Belki yarın kastedilmiş olabirdi. Fakat bu sefer 1645 harfler kalıyordu. Kafam şu an kesin karışmıştı. Kendime "Sakin ol Ada unutma en zor yapozlar bile ilaki birleşicektir."dedim. Fakat bunları çözene kadar iş işten geçmiş bile olabilirdi... Bir mesaj daha gelince hemen telefonumu alıp mesaja baktım.

" Unutma bir gününde güne ve zamana ihtiyacı vardır. "

Bu mesajı çözmeye çalışırken saat olabileceğini anlayıp harfleri saate çevirdim. Yani 1645 saat 16.45 çıkıyordu. Ama bu benim okulumdan çıktığım saati ve okul yarın başlıyordu. Her şey bir plana göre oynarken, kime güveneceğini şaşıran ben daha fazla dayanamayıp yatağıma  geçtim, uykuya geçtim ve yarının nasıl geldiğini anlamayacağım düşler ülkesine bir yolculuk yapmıştım...

( 7 saat sonra)

Ukudan yarım yamalak uyanmıştım. Biraz telaşlıydım çünkü okulumuz bazı nedenler ile 10 gün tatil yapmıştı ve o 10 günlük tatilin sonundaydım. Yıldızın mesajlarıyla dolu olan telefonumumu yatağımdan alıp mesaj yazdım.

Yıldız : Neredesin sen mesajlarıma cevap vermiyorsun?

Yıldız :En son guruba polise haber verin yazmışsın.

...

"Sonra anlatırım fakat senden şunu istiyorum. Kızlara söyle sıkmaya başlamasınlar."

Yıldız : Tamam fakat sende nolduğunu anlatacaksın.

"Tamam, anlatıcam dedim."ve masajı tamamla telefonumu yatağıma fırlatmam bir oldu. Mutfağa indiğimde annemin omlet yaptığını gördüm.

Serpil (ada'nın annesi) : Akşama mantımı istersin lazanya mı?

Ada : Düşünüyüm. Tabikide mantı fakat bu güzel kahvaltıyı kaçıracağım.

Serpil : Gine nereye

Ada :Kütüphanede yapacak işlerim var ama bu gün dershaneye gitmiyeceğim.

Serpil : İyi oldu zaten 2 hafta kapalıymış sorun mu çıkmış ne.

Ada : İyi fakat geç kalıcam. Deyip kapıdan çıktım. Her zaman ki gibi babam bıraktı ama okulun önünde beni bekleyen Yıldızı görünce bana sorucağı soruları düşünürken bile beynim yanmıştı.

Yıldız : Merak etme seni sıkmıyıcam.

Ada : Şaşırtıcı

Yıldız : Kızlar seni sık boğaz etmesin diye uğraştım anladım ne histiğini sonra söylersin.

Ada: O zaman yarın söylüyeyim çünkü bu gün çok yorulacağım.

Yıldız susarken üstüne gitmeyip kütüphaneye gittim ve alıcağım kitapları aldım. Tabi bunları gün sonu bırakmak şartı ile. Sınıfa gittiğimde yanımda oturan yan arkadaşım Selin ile konuştuk oda pek asasosyal bir insan değil ama biz neredeyse gün boyunca yan yanayız. Zaman böyle akıp giderken ders sonunda edebiyat hocası derse bizden bir şiir kitabı getirmemizi söyledi. Anlaşılan gine derste abuk subuk şiir kitabı getiren veya kendi uydurması ile yapıp getirenler bile olucaktı. Onlara kulak asmadan kütüphaneye gidecektim ki bir adamla çarpışıp bütün kitaplarımız yere yığılmıştı. Adamla ben kitaplarımızı toplarken, bir kağıtaki yazı gözüme çarptı. "Sen o dolunaysın,hiç bir yere gitmeyecek benimle kalıcaksın" demişti yazı kitaplarımızı toplamışken adamın yüzünü ufak bir görüşümle oradan uzaklaştım. Kütüphaneye kitapları bıraktıktan sonra çantamı alıp sokak caddesinde buldum kendimi ve arkamda koşan adamla ve birden tenime dokunuşuyla irkilerek yüzüne baktım ve bir "Dur!"sesiyle bütün hayatım zirve yapmıştı sanki... Ve hafif bir göz kapanış ve sesle hayata ara vermiştim sanki...

***
Biraz geç oldu ama yazmayı başardım.

İlk öncelikle mesajı atan adamlar kim olabilir sizce?

4. Bölümdeki adayı kurtaran adamla bir ilişkisi varmıydı?

Söylerseniz sevinirim

Ve son olarak nasıl olmuş?

Soraki bölümlerde görüşmek üzere ^^
Kafanıza karışan soruları sorabilirsiniz...