Kitabın ilk bölümü başka bir kitabımdaydı aslında. Ve o kitap maalesef silindi. Ortadan başlamış gibi olucak ama anlayabileceğinizi tahmin ediyorum.İYİ OKUMALAR❤❤❤❤
Deniz gittikten sonra kendimi toparlayamamıştım. En yakın arkadaşımı o egoist dominant hocaya kaptırmıştım. Onun mutlu olmasını çok istiyordum ama bizi aniden bırakıp gitmesi kalbimi kırmıştı. Sadece kampüste görüşüyorduk ve bu benim için asla yeterli değildi. Ona ihtiyacım vardı. Hem de çok...
Lavaboya gidip yüzümü yıkadım. Kendime gelmem gerekiyordu. Saçlarımı yukarıda dağınık bir şekilde topladıktan sonra televizyon izleyen Berk'in yanına gittim.
"Biraz konuşalım mı?"
"Tatlım noldu bir sorun mu var?"
"Yok... yani şey var gibi. Ben tekrar yurt için başvuru yapmaya karar verdim. Deniz gidince kişi başına düşen kira daha da arttı. Halledebileceğimi sanmıyorum. Sana haber vermeden de başvuru yapmak istemedim."
"Sanem zaten bir yılımız kaldı. Hallederiz illaki birlikte. Sen de bırakma beni. Lütfen!"
Onu bu sözleri karşısında içimde bir sızı hissettim.
"Berk bırakmiycam ki. Yine birlikte oluruz."
"Sanem bak bu zamana kadar seni sinir etmekten başka bir şey yapmadım. Ama insan sevdiğine takılıyor işte. Sen ve Deniz'den başka kimsem yok. Lütfen gitme."
"Berk ama..."
Lafımı keserek araya girdi.
"Sanem yanlış anlama ama durumumun iyi olduğunu biliyosun. Ben arkadaş ortamı istediğim için sizinle birlikte ev tuttum. İzin ver kira meselesini ben hallediym. Sen yanımda ol yeter."
"Ya saçmalamayı keser misin? Böyle bir şeye izin veremem."
"Niye ölür müsün mk?"
"Evet Berk!"
"Hayret bu zamana kadar yaşadın."
"Ne demek istiyosun sen ya?"
"Sanem hiç yani ben şey..."
"Berk konuş!"
"Tamam otur şuraya. Anlatıcam sakin ol ve dinle. Deniz bana senin durumundan bahsetmişti ilk zamanlar. Kirada zorlanacağını vs. Zaten bunun için 3 kişi tutmak istemişsiniz. Ben de Deniz'e senin kiranı ödeyebileceğimi söyledim ama senin kabul etmeyeceğini bildiği için buna izin vermedi. Sonra bir miktarını ödemeye karar verdim. Yani yarısını bu zamana kadar ben ödedim. Yemin ederim seni kırmak gibi bir niyetim yoktu. Söylesek kabul etmiycektin."
"Yeter!"
Kalkıp odama doğru koştum. Ne yapacağımı bilmiyordum. O parayı Berk'e ödemek zorundaydım ama imkansızdı bu. Zaten zor durumdaydım. Yatağıma girip ağlamaya başladım. Bu bana çok ağır gelmişti. Kendimi çok ezik hissetmiştim. O bana yardım ederken ben onu sürekli evden kovmuştum. Tanrım ne kadar aptalım. Berk kapıyı tıklatmıştı. Cevap vermeyine içeri girdi. Saçlarımı okşamaya başladı. O kadar yumuşak dokunuşları vardı ki... Yavaşça yataktan doğruldum. Göz yaşlarımı sildi ve yüzümü okşamaya başladı.
"Balım lütfen ağlama."
"Ben sana çok kötü davrandım. Ama sen hiç bana bunu belli etmedin. Ben sana olan borcumu nasıl ödiycem Berk?"
"Bak ağzına çarparım valla. Ne borcu salak."
Beni kendine çekti ve sıkı sıkı sarıldı. Daha sonra yüzümü elleri arasına alıp alnıma öpücük kondurdu.
