Carnea's POV
"Ms. Lopez"
"Pst mea" Sabay kalabit sakin ng Marco
"Ms. Lopez" Rinig kong tawag ng prof namin. Agad naman akong tumayo.
"Yes sir" sabi ko sabay tayo.
"Ok ka lang ba? Kanina ka pa tulala" Nakatingin sakin lahat habang sinasabi ni sir sakin yun.
TAE NAKAKAHIYA ABS KASI EH!
"Ah ok lang po ako, sorry po" sabi ko sabay yuko at upo sa upuan ko.
Nasa gitna kami ng discussion ng biglang may kumalabit samin.
"Mea ok ka lang? Kanina kapa tulala pag dating namin" Tanong naman ni Marco sakin.
"Ahh yes ok lang ako haha kulang talaga sa tulog" palusot ko sakanya.
Ng sa wakas lunch break na lumapit agad ako kanila Marcia.
"Uyy guys di muna ako sasama ha, may iba lang akong gagawin" Sabi ko sakanang dalawa.
"Di ka muna kakain?" Tanong naman bigla ni marco. "Ahh hindi na nagmamadali na kasi ako" Agad na sagot ko sakanila. Pero ang totoo tatago lang ako kay Abs. Ayaw ko siyang makita bat ba. Naiinis ako, naguguluhan ako.
Nag tago lang ako buong lunch naka ilang text at tawag nadin sakin si Avs pero kahit na isa wala akong sinagot. Alam kong pag punta ko sa room nandun siya kaya sinadya kong magpalate.
Pag pasok ko ng classroom lahat nakatingin sakin. Tapos sila Marcia naman tinanong kung san ako galing kasi hinahanap daw ako nila Abs sabi ko lang masama pakiramdam ko sorry kung pinagalala ko kayo. Hindi ko na sigot tanong nila dahil wala na akong maisip haha.
Ng matapos ang klase dali dali akong lumabas di ko pinansin sila Marcia, yes i know rude pero tetext ko nalang siguro sila at hihingi ng tawad. Nag mamadali ako kasi baka maabotan ako ni Abs.
Alam kong hinahanap na nila ako ngayon kaya agad kong binilisan lakad ko para makatakbo ng bigla akong may nabunggo.
"Ouch" Daing ko ng masanggi ko siya.
"Sorry"Agad kong sabi tapos nag dere-deretso na, ng bigla niyang pigilan ako.
"Mea" Malumanay nyang sabi. Ohhh its Zico,tamang tama gusto ko siyang kausapin.
"Ohh Zico tamang tama,Can i talk to you" Agad kong tanong sakanya. Halata sa mukha niya ang pag kagulat. Pero sa huli ay pumayag na din siya.
Nandito kami sa garden ngayon,Walang tao dito. Kung meron man mga nerds nalang na nagbabasa ng libro dahil ayaw din nila makipaghalobilo sa mga tao.
"Amm Mea why did you?" Nag tatakang tanong niya. Alam ko na ang ibig niyang sabihin.
"Amm Zico i want to talk to you about our relationship" Deretsang sagot ko sakanya lumiwanag naman bigla ung mukha niya. Ohh fvck mali natin pah kakaintindi niya.
"No no Zico hindi ako makikipagbalikan sayo" singit ko bigla. Agad naman siyang yumuko.
"Ehh ano pang pag uusapan natin Mea?" Sagot niya na walag emosyon.
"Tigilan mo na ako. Please Zico tapos na tayo. Kalimutan na natin ung nakaraan please? Wala na akong nararamdaman sayo. At alam kong wala ka ng nararamdaman sakin. Una palang naman diba? Si Cindy na talaga mahal mo. Haha oo alam ko na may nakaraan kayo ni Cindy" Nakangiti pero may bahid na lungkot sa sabi ko sakanya.
"Mea no" Nanlaki mga mata niya.
"Haha oo alam ko, una palang kaya ka lumapit sakin para maka lapit ka sakanya. Lahat yun binali wala ko dahil mahal kita Zico. Alam ko din na kaya mo ako hinahabol dahil nasasayangan ka sa relasyon natin. Sayang kasi matagal na tayo tapos hihinto pa. Alam kong yan ang nasa isip mo"
"N-no M-mea minahal kita" nakayukong sabi niya.
"Sige nga sinong mas mahal mo samin ni Cindy na kababata mo?" Parang naluluha kong sabi. Oo nasasaktan ako kasi ngayon ko lang nalabas lahat ng sama ng loob ko. Tama lahat ng nababasa niyo. Funny right? Nalaman ko yan ng pumunta ako sa Condo ni Zico nakita ko dun album nila ni Cindy pero binale wala ko yun kasi mahal ko pa si Zico that time.
"S-si Cindy" parang naguguluhan niyang sagot.
"See? Si Cindy" natatawa kong sabi.
"Mea maniwala ka minahal kita, ti-nry kong mag move on kay Cindy maniwala ka. Sinubukan kong kalimutan siya para satin. Pero di ko magawa kaya ng malaman kong dun na siya sa ibang bansa. Lumakas ung loob ko na kalimutan siya kasi wala na siya dito. Please maniwala ka" sabi niya sabay hawak sa kamay ko. Agad naman akong lumayo sakanya.
"Sorry Zico kaya nga kita kinausap para may closure tayo diba?" Nahihirapang kong sabi sakanya. Agad naman bumagsak ung balikat niya. Alam kong may nararamdaman pa ako sakanya pero alam kong mapapalitan na yun.
At hindi ko kayang makita siyang hinahabol ako habang si Cindy naman pala ang mahal niya. Ang gulo ko dba? Sabi ko wala na akong nararamdaman sakanya pero ano to? Kung ano man to alam kong guilt nalang to. Dahil nawala na ung special na bahagi niya dito sa puso ko alam ko yun dahil alam kong may iba ng kumukuka ng loob ko. Makakatulog na siguro ako ng mahimbing dahil alam kong tapos na kami wala na akong poproblemahin at iisipin.
"Tanggapin nalang natin. Tsaka wag mo ng lokohin ang sarili duhhh" nakangiti at natatawa kong sabi sakanya. Oo nakakagaan ng loob. Masaya na ako dahil alam kong wala na akong iisipin pa.
Bigla naman siyang ngumiti sakin. Yan, yan ang totoong ngiti ng isang Zico. Totoong ngiti.
"Oo nga, siguro tanggapin nalang natin. Friends?" Nakangiti niyang tanong. Unf alam mong totoo sa tagal ko siyang kasama kilalang kilala ko na siya. "FRIENDS"natatawang sagot sabay nag shakehands kami.
"Last na Mea favor please?" Sabay samot sa batok niya. To nahihiya pa hahah hug to ilang pustahan.
"Ano yun?" Kunyare nagtataka kong tanong.
"Last hug?" natatawa nyang tanong sabay bukas ng mga braso para i hug ako. Sabi na eh haha.
Agad ko naman tinanggap ung hug niya ng bigla siyang nag salita.
"Im glad we're ok now. Ang daan na ng loob ko di ko lang talaga matanggap ng nagawa kong loko sayo" natatawa niyang sabi. Sasagot ng sana ako kasi naabotan ko siya na nakahiga na sa sahig.
"YOU DONT HAVE THE FVCKING RIGHTS TO TOUCH HER"
○•○•○•○•○•○•○•○•○•○•
Ang gulo no? Pftt WAHSHSHS magiging malinaw lahat yan sa mga next chapter guyssss vote lang kayo para may inspiration naman ako pft WAHSHSHSH enjoy reading guyz~
V
O
T
E
BINABASA MO ANG
Im Inlove With My Stepbrother
RomancePano kung ang mama mo ay ikakasal at malaman mo pa na mag kakaroon ka ng step brother na ekspresion lang ng mukha ay tanging cold kung hindi cold walang emosyon.Sinubukan mong maging mabait pero hindi mo kinaya. Then one day nag karoon ka nga feeli...