The Alpha's Mate L.S {Dutch}

19

Niall en Louis zitten lachend in een restaurantje met elkaar te praten. Ze hebben het over vroeger, domme dingen die ze gedaan hebben thuis. "Ik heb trouwens nog nieuws, wat ik nog niet heb verteld tegen Zee, wat hij trouwens ook moet weten." Louis knikt en gaat wat rechter op zitten. "Nu maak je me nieuwsgierig." Nialls enthousiaste gezicht maakt het nog een beetje erger voor Louis. De handen van Niall bevinden zich naar zijn buik, met een rare glimlach op zijn gezicht. "O mijn God, echt?!" Met grote, ongelovige ogen kijkt hij Niall aan, die begint te knikken. "O mijn God, jeej!" Louis springt op en trekt de jongen in een knuffel. Niall en Zayn krijgen pups, dit is geweldig. 

Als de twee zijn uitgepraat en hun lunch op hebben staan ze op en lopen ze naar binnen. Niall betaald, maar niet zonder Louis die tegenstribbelt. De twee open terug naar de auto, sinds ze hun handen al vol hebben. Louis heeft cadeautjes gekocht voor Niall, maar ook voor Harry. "Ongelofelijk dat het alweer herfst is." Niall knikt om te laten zien dat hij het ermee eens is. "Tijd gaat echt snel, ik kan ook niet geloven dat je nu al twee maanden in deze pack zit." De twee zijn zeker enthousiast, en in zo'n korte tijd zulke goede vrienden zijn geworden. 

"Maar wanneer ga je het Zayn vertellen?" Louis kijkt Niall vragend maar vooral nieuwsgierig aan. "Vanmiddag, ik moet zo  naar de dokter, en dan neem ik de foto mee en geef die aan Zee." Louis knikt. "Hoe laat heb je die afspraak?" Niall kijkt even op zijn telefoon, die het tijdstip in grote witte cijfers aangeeft. "Over anderhalf uur, dus ik kan je nog thuis afzetten." Maar Louis schud zijn hoofd. "Mag ik mee?" Niall lijkt even verrast maar knikt dan toch opgelucht, blij dat hij niet in z'n eentje hoeft te gaan. 

Ze stappen weer in de auto. "Dan gaan we wel even de spullen thuis neerzetten." Louis knikt en zet de radio aan, met toestemming van Niall. Er komen allemaal liedjes op die de jongens lekker hard meezingen en keihard beginnen te lachen als iemand expres een valse noot raakt. Na een uur komen  ze aan bij het dorp, sinds ze in de file stonden eerder vandaag. Ze stappen uit en leggen hun tassen in hun hutjes. "Baby." Louis wordt opgetild door twee sterke armen om zijn middel. "Hazza, laat me los!" Lacht Louis, die geschrokken naar adem hapt voor hij de woorden uitspreekt. "Maar ik heb je zo erg gemist." De neus van de Alpha bevind zich in de nek  van Louis. 

"Har, ik moet zo nog even mee met Niall, sorry hun." Harry schud zijn hoofd en zet Louis op de grond neer, maar weigert Louis los te laten. "Waar gaan jullie naar toe?" Louis rolt grijnzend zijn ogen. "Ergens." Harry gromt geërgerd. "Waarom?" Hij maakt een pruillipje. Louis draait zich om, om recht in de ogen van Harry te kijken. "Ik zeg niks, omdat dat niet aan mij is Haz, Niall zal het je echt wel vertellen." Harry knikt en zucht waarna hij Louis los laat. Louis drukt nog snel een kus op Harry's lippen om daarna het hutje uit te lopen. 

"Ben je er klaar voor?" Vraagt Louis als hij naar Niall loopt. Niall knikt maar speelt nerveus met zijn handen. Louis legt zijn handen op Nialls schouders, lachend. "Doe maar rustig, er is niks aan de hand." Niall knikt en stapt achter het stuur, Louis aan de andere kant. Als ze aankomen stappen ze uit. Niall wordt steeds zenuwachtiger naarmate ze dichterbij komen bij het ziekenhuis. Louis pakt steunend zijn hand vast en geeft er een klein kneepje in. De twee jongens lopen het ziekenhuis binnen, naar de plek waar de vrouwen normaal gecheckt worden en weet ik wat nog meer. De vrouwelijke Omega's kijken vol afkeer naar de twee jongens die zich langzaam naar de balie verplaatsen. 

"Kan ik iets voor jullie doen?" De vrouw achter de balie knippert overdreven met haar ogen. Niall knijpt hard in de hand van Louis, die het antwoord met een kleiner, zachter kneepje. "I-ik heb een afspraak met de dokter hier." De vrouw knikt en kijkt op de computer. "Voor uw vrouw? Mevrouw Horan?" Niall slikt en schud zijn hoofd. "Nee voor mij." De vrouw knikt en kijkt met een frons naar haar computer. "Ga maar zitten in de wachtkamer." De jongens nemen plaats en negeren de starende Omega's. Twee vrouwen, met grote ronde buiken, beginnen te fluisteren en kijken om de beurt de jongens aan. "Stelletje?" Vraagt een andere vrouw, een meisje eigenlijk nog, glimlacht naar de jongens, ze neemt met moeite plek naast het tweetal. Haar handen wrijven rustig over haar ronde buik terwijl ze rustig glimlacht naar de twee jongens, die beleefd hun hoofd schudden.

"Beste vrienden." Het meisje knikt. "Wie?" Ze durft haar zin niet af te maken en kijkt beschaamd naar haar buik. Niall glimlach. "Ik." Niall kijkt haar vriendelijk aan. "Super leuk!" Ze lijkt erg enthousiast, wat Louis laat glimlachen. "Ik ben River." Ze steekt haar hand uit om zich voor te stellen. "Ik ben Niall, en dit is Louis." Niall pakt haar hand aan en schud deze. "Leuk jullie te ontmoeten." Ze glimlacht liefelijk en de jongens antwoorden deze glimlach met een eigen glimlach. "Dus, weet je al wat je krijgt?" Louis kijkt haar vriendelijk aan. "Twee meisjes." Louis glimlacht breed. "Zo lief!" Ze knikt en kijkt even tevreden naar haar buik. "Weet je al namen?" Ze sluit even haar ogen. "Ja, wil je ze weten?" Ze klinkt blij, maar zo lijkt ze niet, ze lijkt wel verdrietig. De twee jongens knikken. "Destiny en Hope." Louis glimlacht. "Dat zijn hele mooie namen." Ze knikt, om te laten zien om te laten zien dat ze het er mee eens. 

"Mijn mate heeft ze verzonnen." Niall kijkt haar aan, recht in haar ogen. "Je moet vast wel blij zijn met je mate." Ze knikt en haar glimlach vervaagt. "Was ik ook, hij was geweldig." Louis slikt. "Oh, sterkte." Het meisje knikt. "Maar het is niet erg, hij heeft gevochten voor het land en heeft ons een vrij leven gegeven." Louis kijkt haar vol medelijden aan. "Het komt wel goed." River knikt. "Bedankt." Op dat moment wordt er een naam uitgesproken waarop River reageert. "Ik spreek jullie misschien nog wel een keer." De jongens knikken als bevestiging en zeggen gedag. "Zo sneu." Mompelt Niall waarop Louis nog een keer knikt. 

~~~~~

Nog een hoofdstuk op dezelfde dag, dat lukt nu opeens met die corona shizzeles, dus daar is een pluspuntje. :) 

En dit is de samenvatting voor het andere boek waar ik mee bezig ben:

Louis, de zoon van een belangrijke heer in het land Wotalos. Hij woont in een prachtig kasteel samen met zijn vader en zijn nieuwe vrouw, sinds Louis' moeder is overleden. Zijn nieuwe vrouw is zeker niet lelijk, maar aardig kun je haar echt niet noemen. Ze heeft een dochten, Tatiya, die een hekel heeft aan Louis, wat eens gelijk is. Maar wat als Louis er door zijn vader op uit wordt gestuurd om te gaan trainer voor de nieuwe selectie, voor ridders, maar hij onderweg iets bijzonders tegenkomt, waardoor hij niet bij de afgesproken plek aankomt.

Meningen??