The Alpha's Mate L.S {Dutch}

16

"Louis, jongen, wat doe je hier?" Harry is buiten iets gaan bespreken met Max en Patrick, sinds ze iets moesten onderhandelen ofzo. Louis kijkt niet op en blijft met zijn vork spelen. "Lou.." Louis kijkt omhoog, recht in haar ogen, maar zijn gezichtsuitdrukking staat dodelijk. "Noem me niet zo." Gromt hij waardoor zijn moeder naar achter stapt. Zijn vader komt naast Jay staan en kijkt Louis waarschuwend aan. "Louis, misschien moet je even luisteren naar je moeder." Louis kijkt nu boos naar zijn vader. "Ik heb niets te moeten. Zeker niet na alles wat jullie me hebben aangedaan." Zijn vader kijkt naar zijn voeten en zucht. "We hebben een hele hoop uit te leggen." Jay knikt en de twee gaan bij Louis aan de tafel zitten. Louis kijkt naar het tafelblad, niet wetend wat hij anders moet doen. 

"We wouden je niet zo het huis uit gooien. Maar we konden niet anders, je zou veranderd worden in iets wat je nooit zou zijn. We wisten dat Max sowieso achter je aan zou gaan, terwijl je niet zijn mate bent. We moesten zo gemeen doen omdat je anders niet weg zou gaan." Zijn moeder begint te snikken en gaat dichterbij haar zoon zitten. Louis schud zijn hoofd. "Je had het ook gewoon kunnen zeggen, maar je moest me het huis uitgooien. Ik ben in gevaar geweest, meerdere malen bijna dood gegaan en laten we maar niet beginnen over Cor." Jay vergroot haar ogen.

"Lou, we wilde alleen het beste voor je, en wat bedoel je met Cor?" Meteen let zijn vader op. "Cor, als in mijn broer?" Louis knikt. "Hij viel me aan in het bos." Hij trekt zijn trui een beetje omhoog om de hechtingen te laten zien. Jay hapt naar adem en slaat haar hand voor haar mond. "Maar zit je in een goede pack?" Vraagt Jay waarop Louis knikt en naar de deur kijkt. Hij glimlacht als hij Harry ziet en kijkt dan weer naar zijn ouders. "De pack is heel anders geworden Lou, je bent op de juiste tijd vertrokken." Op dat moment komt Max naast Harry staan en begint hij te grijnzen. "Harry, zou ik nog even met Louis kunnen praten?" Harry knikt voorzichtig en kijkt Louis vragend aan. Louis staat op en drukt nog snel een kus op Harry's lippen voor hij samen met Max naar buiten loopt.

"Louis, je kunt niet zomaar verdwijnen en dan denken dat je in een andere pack verder kunt!" Max kijkt Louis wanhopig aan. Louis rolt zijn ogen. "Het boeit me niet wat je zegt Max, ik ben je mate niet, en dat weet jij net zo goed als ik! Ik heb mijn mate al gevonden, dus stop met het proberen!" Louis voelt dat hij geïrriteerd raakt. "Daar heb ik het niet eens over Louis! Je moet weer terug naar onze pack, we moeten je injecteren." Louis snuift. "Er komt geen ene verdomde naald in mijn arm, begrepen?" Max snuift. "Alsof je nog een keus hebt, je moet worden injecteert met dat spul, wil je kunnen overleven." Louis pakt de deur knop van de ingang vast om weer naar binnen te lopen als Max hem bij zijn elleboog pakt. "Weet dat dit niet voorbij zal zijn, we zullen je vinden." Louis rolt zijn ogen. 

"Max, ga toch naar huis, vindt je mate en begin een gezin. Maar niet met mij." Max schud zijn hoofd. "Je snapt het echt niet he?!" Gefrustreerd trekt Max aan zijn blonde haren. "Louis, als jij dat spul niet laat injecteren zullen wij je nooit, maar dan ook nooit meer kunnen helpen als het te laat is. Mannelijke Omega's horen niet! Een Beta, dat is wat je moet worden, en dan kunnen wij altijd nog maten, dat weet je." Weer ligt zijn hand gevaarlijk op Louis' arm. Louis trekt zijn arm resoluut zijn arm weg en loopt naar binnen. "Ik laat me niet injecteren, vergeet het maar Max, ik hoor niet eens meer bij jullie, dus stop maar." Louis loopt regelrecht naar Harry die hem bezorgd aankijkt. Hij opent zijn armen zodat Louis op zijn schoot gaat zitten. "Kunnen we verder gaan?" Harry knikt en staat op. "Wij gaan weer verder, fijne dag nog heren." Op het moment dat ze naar buiten lopen heeft Louis al het gevoel dat ze worden achtervolgt. 

"Haz, ik weet zeker dat Max me gaat proberen over te halen." Zucht Louis die stopt met lopen en zich omdraait. "Max, ik zeg het je nog één keer, hou op!" Maar Max schud zijn hoofd. Louis rolt zijn ogen en veranderd in zijn wolf vorm, wat gewoon kan in de stad sinds er alleen maar wolven zijn. Niemand kijkt er raar van op en gaat gewoon door met hun eigen gedoe. Ook Max veranderd. Harry is niet onder de indruk als hij Max zo ziet. De wolf is klein, zwart en helemaal niet gespierd vergeleken met hemzelf. Ook Harry veranderd en hij gaat naast Louis staan. De twee Alpha's beginnen naar elkaar te grommen maar voor er iets kan gebeuren veranderd Louis weer terug, zijn ribben begonnen te steken dus moest hij weer terug. "Max, rot een eind op!" Ook Harry veranderd nu en pakt de hand van Louis om hem tegen te houden. 

"Ik heb je niet nodig Louis, ik vind wel iemand, iemand die veel beter voor me is dan die stomme Omega van je." Bij die laatste woorden kijkt hij Harry recht in zijn ogen aan, niet wetend dat de pijn van zijn eigen gezegde woorden duidelijk zichtbaar is. "Doe je best Max, maar weet dat je nooit iemand zult vinden die beter is dan Louis." Harry slaat zijn arm om Louis' schouders en trekt hem mee naar de auto. "Bedankt." Louis kijkt glimlachend naar Harry, die de glimlach meteen beantwoord. Harry drukt Louis met zijn rug tegen de zijkant van de auto en drukt zijn lippen vurig op die van Louis. "Je zag er echt hot uit toen je tegen hem inging." Fluistert Harry onder zijn adem door. Louis grijnst en trekt Harry tegen hem aan.