The Alpha's Mate L.S {Dutch}

15

het is stil en kalm midden in de nacht als er opeens een harde schreeuw klinkt. En nog één. Harry schrikt wakker en kijkt naast zich en probeert de jongen wakker te maken. Louis slaakt nog een schreeuw en begint te rollen. "Nee! Niet Harry! Neem mij maar, je hebt mij toch al een keer bijna gedood!" Harry schrikt van de woorden die uit Louis' mond komen stromen. Hij pakt zijn schouder vast en schud de Omega wat erger door elkaar. De jongen opent zijn ogen terwijl hij naar adem hapt en in paniek om zich heen begint te kijken. Als zijn ogen eindelijk op Harry vallen laat hij zich in zijn armen vallen en begint de jongen de snikken. Harry slaat moedeloos zijn armen om de Omega en fronst. Dit is al de zoveelste keer dat hij de jongen moet wakker maken. Het zweet loopt in druppeltjes van zijn voorhoofd als Louis dan eindelijk wakker wordt. 

"Harry?" Harry glimlach geduldig naar Louis, die hem om zijn hals vliegt. "Shush Lou, het was maar een slechte droom." Is het enige wat de Alpha kan zeggen, sinds hij niet eens weet wat er nou gebeurd is en of de droom daarover ging. Louis knuffelt zich tegen Harry aan, snikkend. "Wil je me vertellen waar de droom over ging?" Louis zucht en knikt waarna hij opstaat en naar de woonkamer loopt. Harry fronst voor de tweede keer in 3 minuten en volgt de Omega op de voet. Louis neemt plaats op de zachte bank en kijkt naar zijn benen die hij optrekt en tegen zijn buik houd met zijn armen eromheen geslagen. Harry kijkt verliefd naar de jongen. "Zal ik wat thee maken?" Louis knikt en kijkt naar buiten. het is midden in de nacht dus het is pikkedonker buiten. 

Louis schrikt op als Harry de lichten in het huisje aandoet zodat ze elkaar kunnen zien. Hij zet de twee dampende mokken op het salontafeltje en neemt plaatst naast Louis. "Oké Harry. Wat er dus gebeurd is." Louis is even stil en slikt moeilijk. "I - ik weet het ni - et meer zo goed. A - lleen dat ik moest ve-chten. Het leek wel alsof i - ik vast zat onder-water, ma-aar niet zomaar een ze -e. Het water was - s zwart. Ik hoorde-e zijn stem in m - ijn hoofd, en dat ake - lige gelach wann -eer hij weer een onschuldige wolf ver - moorde. I - ik moest boven water zien-n te komen om adem te halen, maar dat lukte niet. Ik ben de tel kwijtgeraakt van de tijden dat i - ik bewusteloos raakte omdat ik ge-en adem kon halen. Som-mige momenten was ik sterk genoeg, maar vaak niet. He-t voelde als een hele eeuw da-t ik daar vast-zat." 

Harry weet niet zo goed wat hij moet zeggen. Het enige wat hij kan doen is zijn mate stevig vast pakken en hem niet meer los laten. "Oh Lou. Het komt goed, je bent terug thuis en ik ben hier, ik zal je beschermen. Al is dat het laatste wat ik zal doen. Ik kan er niet tegen als je er zo verdrietig uitziet. Je hoort te lachen en blij te zijn." Louis kijkt schuldig naar beneden. "Het spijt me." Louis bijt op zijn lip om de volgende tranen binnen te houden. Harry slaat zijn armen om hem heen. "Het is oké, we kunnen je wel laten lachen." Harry grijnst en bekijkt hoe de ogen van Louis reusachtig groot worden. De handen van Harry bevinden zich naar de zij van de arme jongen en niet veel later klinkt zijn schaterlach door het hutje.

~~

"Uhm, Har?" Louis kijkt voorzichtig naar Harry, die het bed aan het opmaken is. "Zullen we even naar de stad gaan? Ik moet even weg hier." Harry knikt en neemt Louis' handen vast. "Ga jij me maar omkleden, dan ga ik de auto halen." Louis knikt en loopt naar de kleding kast, waar hij een sweater van Harry vast pakt. Wanneer hij naar buiten kijkt schrikt hij. Daar, recht voor zijn neus, misschien 100 meter verderop, staat Cor, zijn oom. Maar niet de Cor die hij kent, deze Cor heeft rode ogen, zwarte aders die onder zijn huid liggen en het angstaanjagende gezicht is nog niet eens alles. Louis slikt luid en zet een paar stappen naar achter voor hij met zijn knokkels in zijn ogen wrijft. Als hij zijn ogen weer terug opendoet is Cor, of het beest weer weg, alsof het/hij er nooit geweest is.

Als hij voetstappen in het huisje hoort draait hij zich geschrokken om en kijkt in paniek om zich heen. Zijn oog valt op een deur, die naar de badkamer leidt. Snel gaat hij in het bad zitten als hij de deur op slot heeft gedaan. Zijn ogen zijn groot en hij ademt onregelmatig en snel. Alles om hem heen vervaagt en tranen prikken in zijn ogen terwijl zijn zicht wordt belemmerd met zwarte vlekken. 

Harry loopt door de woonkamer, zoekend naar Louis, sinds hij hem wel kan ruiken, maar niet kan zien. "Louis?" Zijn ogen vergroten en hij verplaatst zichzelf naar de slaapkamer. De geur van Louis in zijn neus wordt sterker en hij loopt snuffelend door de kamer heen, tot hij bij de gesloten badkamer deur komt, waar de geur het sterkste is. "Lou, schatje?" Hij klopt op de deur. Louis opent angstig de deur en vliegt Harry om de hals. Harry blijft verbaasd staan voor hij rustig zijn armen om Louis' onderrug legt. "Lou?" Louis kijkt op en tranen glinsteren in zijn ogen. "Wat is er gebeurd?" Louis drukt zijn hoofd in Harry's nek. "I - ik zag C -Cor." Harry kijkt met vergroten ogen het raam uit. "Laten we maar naar de stad gaan, dan kijken we later wel verder ja?" 

Louis knikt en kijkt omhoog, recht in de emerald groene ogen van Harry. Harry drukt een lieve kus op zijn lippen en trekt Louis tegen zich aan. "Kom, dan gaan we ook even wat eten." Louis knikt en hand in hand lopen de twee naar de auto. 

~~

Harry en Louis lopen een restaurantje in. "Hallo, hebben jullie nog een tafeltje voor twee?" Het meisje knikt en verwijst het tweetal naar een tafeltje. Als de twee gaan zitten en het meisje aankomt, kijkt Louis even langs haar heen, omdat hij zich aangekeken voelt. Zijn ogen vergroten als hij het tweetal ziet. "Uhm, Haz?" Harry kijkt hem vragend aan. "Ja?" Louis geeft een knikje met zijn hoofd richting de mensen. Harry kijkt ze vragend aan. "Wie zijn dat Lou?" Louis bijt beschaamd op zijn lip. "M - mijn ouders, en daarnaast zit de leider van mijn vorige pack." Harry knikt en kijkt met een boze blik naar de mensen. De man staat op en loopt in hun richting. "Louis, wat doe jij hier?" Louis kijkt in de ogen van Patrick, de leider van de Bloodpack. "Gewoon aan het lunchen Patrick." De man lijkt verbaasd, sinds Louis vroeger nooit terug durfde te praten. 

"Je ouders vertelde me dat je was weggelopen. Zit je nu in een andere pack?" Louis pakt Harry's  hand vast boven de tafel om niet te gaan grommen. "Welke pack is het?" Vraagt Max, de zoon van Patrick, als Louis knikt. "De Titaniumpack, als ik het vragen mag, wie ben je?" Harry ziet wel hoe Max naar Louis kijkt. "Hoe ben je in de Titaniumpack gekomen? Dat is een van de sterkste die ik ken?" Patrick lijkt verbaasd naar Harry te kijken. "Je komt me bekend voor knul? Een neefje van Desmond Styles?" Nu begint Harry te grijnzen. "Sorry Patrick, Des heeft geen neefje." Zegt Louis die opstaat waardoor hij gedwongen wordt Harry's hand los te laten. "Dit is Harry Styles, de zoon van Des." Jay hapt naar adem en staat op. Ze kijkt naar haar zoon en dan naar haar man. Louis slikt en kijkt naar Harry die hem een bemoedigend knikje geeft.

~~

Hereyageu :)