The Alpha's Mate L.S {Dutch}

6

De drie wolven lopen door de stad. De vrolijke kleurtjes van kleding en reclames versieren de plek. 'Zullen we eerst rondlopen en dan wat gaan eten?' Stelt Liam voor. Harry en Louis knikken. Harry ziet een vrolijk winkeltje met leuke kleding. Hij pakt Louis' pols en trekt de Omega mee. Liam ziet het en volgt ze snel. De jongens lopen de winkel in en Harry loopt meteen naar een rek met sweaters. 'Is hij altijd zo?' Vraagt Louis aan Liam als Harry allerlei verschillende sweaters en shirts pakt. Liam lacht en knikt.

Harry komt bij de andere jongens staan. 'Hier.' Hij steekt twee sweaters uit naar Louis. Louis kijkt er verward naar. 'Pas ze eens.' Louis schud zijn hoofd. 'I - ik heb ge - een geld - d.' Stottert hij beschaamd. 'Dan betaal ik deze voor je.' Zegt Harry schouder-ophalend. Louis schud weer zijn hoofd. 'Nee d - dat hoeft - t echt ni - et.' Harry rolt zijn ogen en duwt de kleine Omega richting de pashokjes. 'Pas ze nou maar gewoon.' Louis zucht. Ook al kent hij de Alpha niet echt goed, hij weet dat hij dit gaat verliezen van hem. 'Best!' Verzucht hij. Zijn sass komt weer omhoog. Harry lacht en kijkt toe hoe Louis de sweaters over pakt en het pashokje in verdwijnt.

Drie minuten later komt Louis achter het gordijn vandaan. Hij kijkt onzeker naar de grond. De sweater is groot en grijs. Louis lijkt er heel klein en knuffelbaar in. Harry maakt en 'ahw' geluidje. 'Het staat je super leuk!' Zegt hij dan. Liam knikt. Louis kijkt de andere twee jongens aan. 'Zullen we hier anders een andere keer terug komen? Wanneer ik wel geld heb.' Dat laatste mompelt hij zo zacht dat allen Harry, die naast hem staat, het kan horen. 'Ben jij gek?! Je hebt nieuwe kleding nodig!' Louis kijkt Harry vragend aan. 'Hoe weet jij dat?' Hij leunt op één been en kruist zijn armen over zijn borst. 'Ik kan heus wel een baantje zoeken, sparen en terug gaan om kleding te kopen.' Zegt hij. De twee andere kijken elkaar even aan.

'Maar je hebt dan wel kleding nodig daarvoor.' Zegt Liam met rollende ogen. Louis kijkt onzeker naar zijn voeten. 'M-' Harry steekt zijn hand op. 'Louis neem het nou maar aan!' Louis schud eigenwijs zijn hoofd. Liam en Harry kijken elkaar, álweer, aan. 'Als jij het zegt! Ga je maar weer terug omkleden dan.' Louis knikt tevreden en loopt weer terug naar het kleedhokje. Zodra het gordijn dichtschuift draait Harry zich naar zijn beste vriend. 'Denk jij wat ik denk?' Liam grijnst en knikt. 'Neem jij Louis mee voor een ijsje? Dan zoek ik wel wat uit.' Zegt Liam en Harry knikt. Louis komt weer het hokje uitgelopen in zijn eigen kleding, de andere kleding hangt over zijn arm. 'Waar moet ik dit hangen?' Vraagt hij zacht en een beetje verlegen. Liam lacht. 'Daar, maar geef maar. Ik hang ze wel op.' Louis schud zijn hoofd. 'Ik doe het zelf wel.' Zegt hij met een kleine glimlach. 'Ik moet sowieso nog kleding voor mezelf hebben. Ga jij anders een ijsje eten met Haz?' Liam neem de kleding over van Louis, die ze meteen weer terug wil pakken. Harry slaat zijn arm rond de schouders van Louis en trekt hem voorzichtig de winkel uit. 'Dus, vertel me wat meer over jezelf.' Zegt de Alpha. Hij kijkt de Omega aan. Die blauwe ogen, wauw denkt Harry bij zichzelf. Louis bijt even op zijn lip. 'Wat valt er te vertellen?' Harry haalt zijn schouders op. 'Waar je vandaan komt, waar je familie is?' Stelt hij voor.

Louis slikt een opkomende brok in zijn keel weg. 'Euhm, ik kom uit Doncaster, daar is mijn familie ook. De pack waar ik toen bij hoorde accepteert absoluut geen mannelijke Omega's. Op een dag kregen mijn ouders een brief binnen. Ik heb werkelijk geen idee wat erin stond maar opeens begon mijn vader te schreeuwen. Hij zei dat ik een schande voor de familie was en dat ze zich nog nooit zo erg hebben geschaamd. Ze hebben mijn spullen in een tas gegooid en mij uit huis gezet. Ik ben toen in de bus gaan zitten en bij de laatste halte pas uit gestapt, het bos. Daar heb ik nog een paar uur, volgens mij rond de 7 uur, gelopen en toen kwam ik Niall tegen. Net toen ik wat wou zeggen vervaagde alles.' Harry kijkt de Omega verbaasd aan. Tranen vullen de blauwe ogen van Louis. Harry denkt geen seconde na en trekt de kleinere jongen in een knuffel. 'Je bent nu veilig bij ons. Wij beschermen je.' De woorden klinken zo vertrouwelijk maar Louis heeft die woorden al eens eerder gehoord, gehoord van zijn vader. En die beschermde hem ook niet, die bracht hem juist in gevaar. Hij wil er niet maar het gaat vanzelf. Harry kijkt naar de kleinere jongen. Zijn blauwe ogen staren in het niets en Harry voelt bezorgd worden. Hij legt zijn hand op zijn schouder waardoor Louis verschrikt opkijkt.

'Hey het is goed.' Glimlacht hij.

____________
Speciaal voor lucjeplucje 😜