The Alpha's Mate L.S {Dutch}

27

Nog even snel, ik weet dat dit hoofdstuk helemaal geen logica heeft maar het kan maar even niet anders. Hehe sorry.

De dagen lijken steeds langer te duren terwijl iedereen druk bezig is het dorp warm te houden. Het is lente aan het worden maar moeder natuur heeft besloten het nog even een laatste dag te laten sneeuwen. Het is al drie maanden geleden sinds Liam, Niall, Zayn en Brad iets van Louis en Harry gehoord hebben, alsof ze van de radar zijn verdwenen en de jongens maken zich zorgen. De laatste keer dat ze hebben gepraat hadden de jongens hun gemeld dat ze Dominic hadden gevonden en op weg terug waren, dat zou twee dagen moeten duren. Niall kijkt naar zijn telefoon, waar hij nog een keer zijn beste vrienden op probeert te bereiken. En weer schakelt de telefoon automatisch over naar de voicemail, die nu al helemaal vol staat met berichtjes van de 4. Er wordt op de deur geklopt en meteen kijkt Niall vol hoop op, maar wordt teleurgesteld als Des zijn woonkamer binnenkomt. "Heb je al iets van mijn zoon gehoord?" Vraagt hij voor de derde keer in het uur. Niall schud weer zijn hoofd. "De voicemail box staat al helemaal vol." Zegt hij vol frustratie en Des kijkt hem vol sympathie aan. "Ik voel gewoon dat het goed met ze gaat. Ik heb alleen geen idee waar en waarom ze niet reageren." Gromt hij dan. Des knikt en dan loopt hij weer weg, sinds beiden niet meer weten wat ze moeten zeggen. Zayn en Brad komen lachend binnen lopen en kijken dan vragend naar Niall terwijl hun gelach langzaam uitsterft. "Nog geen antwoord?" Niall schud zijn hoofd. "Ik weet het allemaal even niet meer." Mompelt hij verslagen. Zayn zucht. Niemand weet meer wat te doen, de jongens hebben hun telefoon niet opgenomen en niks laten weten via niks. "We kunnen niet opzoek gaan naar hun, ze kunnen overal zijn." Nu gaat de telefoon, en iedereen kijkt in spanning toe. "Sorry het is mijn moeder." Mompelt Zayn die het huis uitloopt om de telefoon op te nemen. 

~

Ergens in het bos, onderweg naar huis, staat de auto stil. Louis verzucht nog een keer terwijl hij zijn telefoon probeert aan te krijgen. Hij gooit het apparaat gefrustreerd uit het raam waarna hij zijn handen in zijn haren legt. Hij weet niet eens hoe lang het is sinds hij als laatste tegen zijn vrienden heeft gepraat maar hij weet dat het een lange tijd was. Harry loopt weer terug met eten in zijn rugzak terwijl Dominic bezig is met de motor van de auto. Hij kijkt op bij het geluid van voetstappen en glimlacht als hij Harry ziet. "Hier is wat te drinken en een broodje." Harry overhandigd hem een flesje water en een broodje met salami. Dominic glimlacht dankbaar en neemt meteen een slokje van de gekoelde vloeistof. Hij verzucht tevreden en gaat weer verder. Ze zijn gestrand met hun auto sinds een maand of twee geleden en niemand was vriendelijk genoeg om hun te helpen. Mensen judged vanwege de Omega die in de auto zit. Zijn blauwe ogen kijken stralend in de groene van Harry. Maar toch lijkt er iets te missen bij de jongen. Harry gaat naast hem zitten, op de achterbank, en kijkt zijn mate bezorgd aan. "Waar is je telefoon?" Vraagt Harry dan als hij de schuldige blik van Louis ziet. "Uhm, daar." Zegt Louis ondeugend als hij naar het raam wijst. Ergens buiten ligt het zwarte ding te glimmen in de felle zon. "Ik kan de jongens maar niet bereiken." Gromt de jongen geïrriteerd terwijl hij naar buiten kijkt. "Misschien helpt het als ik zeg dat ik net een telefoon heb gevonden." Louis kijkt zijn mate hoopvol aan. 

"In de winkel is een telefoon. Ik zal morgen naar de jongens bellen als ik weer naar die winkel ga." Louis rolt zijn ogen. "Waarom heb je daar niet eerder aan gedacht?!" Zegt hij ontmoedigt. Harry grinnikt en slaat zijn arm om Louis' middel. "Vandaag hebben ze die telefoon pas opgehangen Lou." De twee glimlachen even naar elkaar. "Ik ga er morgen weer naartoe." Sinds de telefoons zijn overleden en de auto het niet meer doet kunnen ze hun telefoons niet meer opladen. "Zouden de jongens het überhaupt merken dat we al een tijdje niet meer met telefoon bezig kunnen zijn?" Vraagt Louis dan, onzekerheid neemt zijn stem over. "Tuurlijk! Ik heb zo'n gevoel dat onze telefoons helemaal vol staan." Op dat moment horen ze een schreeuw van buiten. Dominic staat te juichen naast de auto terwijl de twee uitstappen. "Wat ben jij nou weer aan het doen?!" Grinnikt Louis die Dominic in zijn gezicht aan probeert te kijken zonder te lachen. "De auto is langzaam weer tot leven aan het komen." Grijnst Dominic die naar de motor wijst. Er was een lek bij de olie, en die is nu gefixt, nu de rest nog. Louis vliegt Dominic om de nek en begint blij te lachen. "We kunnen misschien binnenkort dan eindelijk naar huis!" Roept hij vrolijk, wat de andere twee laat lachen. Mensen die langs komen rijden kijken de drie jongens vragen aan maar blijven doorrijden. "Misschien moeten we nu dan gaan om de jongens te bellen?" Stelt Louis voor, die niet langer kan wachten. Harry knikt.

Ze lopen weg van de auto, Dominic achterlatend. Ze houden elkaars hand vast en maken hun weg richting de winkel, wat veel verder weg is dan Louis had verwacht. Zijn voeten beginnen pijn te doen als ze al een uur aan het lopen zijn. "Hazza, hoelang duurt het nog?" Vraagt hij pruilend, en op dat moment lopen ze richting een tankstation. 

~

Niall dommelt bijna in slaap als zijn telefoon gaat. Vermoeid kijkt hij op het scherm waarop staat aangegeven dat iemand die hij niet kent belt. Hij neemt de telefoon op en beantwoord met een vermoeiende stem. "Hallo?"

"Hey Ni." En meteen lijkt Niall helemaal wakker als hij de stem van zijn beste vriend.

"Lou?!" Meteen kijkt Zayn, die naast Niall zit op. Niall zet zijn telefoon op luidspreker zodat zijn mate mee kan luisteren. 

"Ja, en Hazza is er ook." Grinnikt de jongen.

"Waar de fuck zijn jullie geweest?!" Gromt Zayn. 
"Ja en waarom hebben jullie niks van jullie laten horen?" Vult Niall aan.

"We hadden een heleboel problemen onderweg." Mompelt Harry.

"Wat voor problemen?" Vraagt Zayn dan, niet de kans gevend aan Niall.

"Dominic herkende ons niet." Harry.
"De auto gaf het op." Louis.
"De telefoons deden het niet." Harry.
"Niemand wilde ons helpen." Louis.
"We hebben ruzie gehad met een andere pack." Harry. 

"Oké, oké, oké we snappen het." Grinnikt Niall die allang blij is dat hij de stemmen van zijn beste vrienden te horen.

Het gegrinnik aan de andere kant is te horen en ook Zayn kan het niet laten een glimlach toe te laten. 

"Maar we hebben Dominic gevonden en hij is ons nu aan het helpen met de auto repareren." 

De vier praten nog even door, blij om elkaar te horen en al snel moeten Louis en Harry weer gaan, maar niet voor de belofte te doen dat ze snel weer naar huis komen. Niall rent na het gesprek snel naar Liam's huis waar Brad ook te vinden is. "Jongens!" De twee kijken op als hun luide, Ierse vriend het huisje binnenkomt. Hij heeft de grootste, stralende glimlach op zijn gezicht en hij lijkt helemaal te stralen. "Louis en Harry hebben net gebeld. Ze hebben Dominic gevonden en zijn onderweg, als hun auto het weer doet." Liam begint ook te glimlachen en Brad lijkt het nieuws ook niet vervelend te vinden.

Als de wolven maar eens wisten dat ze werden bekeken en afgeluisterd...