"Who was that?" Tanong ko kay Lucas na busy sa paghahanap nang ideas para sa resto bar. He's planning to give this a renovation dahil sobrang sweet kase ng design nito. The walls are mint and, the whole ambiance looks feminine. For a virile man like him, he can't stand this as his resto bar. We called Paige for inquiries mas may alam kase yun when it comes to interior designing.
However, I still can't stop thinking about that man a while ago kahit na nakaalis na ito dahil may inutos si Lucas sa kanya. I keep on seeing him ever since we come across with each other in the coffee shop. I can't help but ponder. And, how is he related to Lucas? That's quite weird.
"It's Ethan." Seryoso niyang sagot.
"And, how are you related with each other?" Tanong ko habang nagikot-ikot sa buong lugar.
"He's a family friend." Sambit nito. I look at him, wala pa rin itong ekspresyon sa mukha niya. Abala pa rin ito hawak ang iPad niya. Anong problema nito, kulang nalang bumusangot ang mukha.
Binalewala ko nalang si Lucas, itinuon ko nalang ang pansin ko sa pagtingin sa mga pictures na nakadisplay sa photo wall. Karamihan dito ay larawan ng Lola niya, she's really beautiful. Nandito din ang family picture nila. Masaya pa si Tita at Tito dito, ngayon kase, sabi ni Lucas ay nagkakalabuan na ang dalawa. I laid my eyes towards a photo framed with an antique gold wood, ito lang yung hindi nakasabit sa wall kaya naagaw nito ang aking pansin. Nakalagay lang ito sa accent table na makikita mo sa gilid ng counter. It was a picture of two kids, I look at it closely to realize that the kid in the picture was Lucas.
"Lucas and Ford circa 2005." Binasa ko ang nakalagay sa ibabang bahagi ng picture. So I'm right, it is really Lucas. Pinagmasdan ko ang isang bata sa picture, if I'm right this is Ford. They look good together, their smiles are radiant.
"This place is lit." Napalingon ako at nakita si Paige na nililibot ang paningin sa buong lugar. Lumapit naman si Lucas sa kanya at niyakap siya. "Here comes my lifesaver." Giit nito.
Nilagay ko pabalik sa accent table ang picture. I smiled at Paige. "Hey."
"Ang ganda na nito, bakit kailangan niyo pa iparenovate?" Tanong niya. She's right, untouched pa kasi ang mga gamit dito. Malinis pa rin ito, walang nabago dahil may caretaker na nagbabantay kahit na matagal ng sarado. The whole coffee shop stayed the same as how it is before, ever since their family decided to close it. Para kahit papaano ay maibsan ang pakiramdam ng Lola niya kapag bumisita rito.
"I want its style to be modernize, industrial kumbaga. Gusto ko rin kase maglagay ng space kung saan makakatugtog ang banda, para may mapagkakaabalahan ang mga kabanda ko." Sagot ni Lucas.
"Oh I see, madali lang to. May idea na ako. I can layout the design later for us to discuss kung ano pa ang gusto mong ipagawa." Giit ni Paige, she really knows what she's doing. Paige is a designer, Psychology major pero napadpad sa interior designing. Pabago-bago kasi ang isip nito, pero I'm really happy that she's already satisfied with her doings right now.
Nagpaalam na si Paige na may pupuntahan pa daw siya. She popped in for a minute to take a glimpse of the area para magawan niya nang design.
"So are you happy?" Tanong ko kay Lucas na nakatingin sa labas. Lumingon naman ito sa akin at ngumiti.
"Come here." Utos niya. I walk closely to him. He held my hand and lowered himself from me, sakto lang para makaupo siya sa barstool na nasa likod niya. "Thank you for making me realize everything last night, Zoe." Napakunot naman ang noo ko.
"What do you mean?"
"When you confronted me with everything you held for so long last night napaisip ako kung gaano ako ka gago." Nakatingin lang ako sa mata niya, it's been a long time since I stare directly in his eyes like this. Mabait naman si Lucas e, sadyang may mga bagay lang talaga na hindi niya mapigilan. "I want to start my life all over again Zoe. Kasabay ng pagpapatayo ko nang resto bar na 'to ay ang bagong Lucas na makikilala mo ulit."
