Fragments of Memory

HAPPY ANNIVERSARY CONSUNJI SERIES!

Ang tagal na natin mga Consunji. Stay strong sa atin!
(Kahit hater si Ido except for SP hahaha)

Napuyat pa ako kagabi kakaisip kung ano ang uulitin kong basahin. Gusto ko ulitin lahat kaso inaantok na din ako. Tumatanda na ako hahaha, hindi ko na kayang magpuyat di gaya dati sisiw lang sa akin pagtulog hanggang 4am.

So ang ending ayun binasa ko ang top 3 favorite stories ko sa CS. In no particular order yan.

Actually iyong Epilogue ng I Was Born To Love You lang binasa ko.

May mga favorite Prologue, Chapter 1 at Epilogue kasi ako hahahaha. 

So ayun 12am na inaantok-antok na nga ako and when I saw the line, iyong nasa picture sa itaas. Ayun napaiyak na ako. Minsan nga iniisip ko pwede na siguro akong mag-artista dahil sa line na iyan, bago ako umiyak, yan ang babasahin ko then boom floodway of tears is open.

Zeus and Gianna's story is one of a kind for me. Kasi nakita ko or more like nabasa ko iyong kabuuan ng story nila. Mula sa pagkakakilala, kiligan factor, pag-iwan ni Zeus, pagwawala ni Baby G, awayan at selosan hanggang sa pagkakabati at pagdating ng mga anak nila (shoutout sa mang-aagaw ng dekada!) Yes, they have their problems and issues pero at the end of it all, they worked hard to maintain the love they had from the start. They got their happy ending.

Sa panahon kasi natin ngayon marami ang natatakot na magmahal. Natatakot masaktan. Natatakot maiwan. Pero sa story ni Cher, makikita natin lagi na being in love is a risk, and you have to be courageous to do it. Kasi wala namang perfect na tao (except kay Ido, sobrang perfect nya!) may makikita ka talagang mga katangian, ginagawa o sinasabi niya na hindi mo magugustuhan. Pero ang tanong sa dulo, tatanggapin mo ba iyon? At the same time, sa kabilang side, gagawa ka ba ng paraan para kahit papaano mabago mo iyon?

Ang tindi ring mag-propose netong si Queen Mama eh.

It takes two to tango. Ganyan din sa pagmamahal, hindi lang isa ang palaging nagsasakripisyo at maghahabol, gagawa ng paraan. Kailangan dalawa kayo. Kaya nga ng mapagod na si Hades sa paghahabol kay Hera, ano ginawa ni Queen Mama? Siya naman ang nag-effort at nagpakita na talagang gusto niya at mahal niya si Hades. And yes, they got their happy ending as well.

Kakaiba din ang story ni Hera kasi umpisa pa lang mahal ko na siya hahaha. Madami naiinis sa kanya pero hindi ako naiinis, ewan ko kung bakit hmm can't relate naman ako sa ugali niya. Pero sa story kasi na ito doon ko narealize na lahat ng tao may mga pinagdadaanan. Yes, I was so naive back then hindi ko masyadong ma-gets ang ibig sabihin noon but when I read her story I realized na lahat ng mga tao naging ganyan dahil sa nangyari sa buhay nila. At napakilos ako to be more understanding sa iba.

When it comes to her love for her family. Wala akong masasabi. Bruha man siya sa iba pero sobrang mahal niya ang pamilya niya, one characteristics na kita sa ating lahat dahil most of us are family-oriented talaga. Kahit inaaway niya din si Yto pero madadama mo pa din iyong pagmamahal niya for him.

Oo, Epilogue lang din nabasa ko dito sa Someone to Love hahaha.

Favoritism at its finest. Mula simula hanggang dulo binasa ko dito. Wala eh, I love Mama Apol.

When I was younger, I get all kilig kapag nakikita ko ang "they live happily ever after" sa bawat dulo ng movie scenes. Kapag nagkatuluyan na ang dalawang bida, sabay tumingin sa camera at tumingin sa malayo, sobrang tuwang-tuwa ko na. I thought that's how easy it is. But then ayun tumanda ako, namulat sa mga pangyayari sa mundo and then 2012 came, na-realize ko na mali ang mga movie scenes and tv shows na iyon, because there is this thing called death. Ang kaaway nating lahat. Once I experienced the feeling of losing someone I love because of death, nag-iba ang tingin ko sa mga palabas. Mas nag-eenjoy na ako kapag ang ending pinapakita na tumanda silang magkasama pero may namatay. Ewan ko ang dark ata nun but that's the reality kasi eh iyong dating gusto ko, hindi pa makatotohanan sa magulong mundong ito.

And iyon ang isa sa pinakamagandang factor sa stories ni Cher. They die. Fictional world ito yes, pero andun pa rin ang bakas ng realidad. And it all came crashing to me nung namatay si Mama Apol. Nung binabasa mo iyon, akala mo talaga ako si Hera kung maka-iyak eh. Napaka-realistic ng lines ni Lukas nung sabihin niya na, "Having all the money and power - all of these and still be powerless when this moment comes." kasi totoo naman, kahit pa nga may sakit na ang kasama mo, tinaningan na at lahat manghihina at maiiyak ka pa din. How much more doon sa aksidente? Biglaan. Kanina kausap mo pa, ngayon wala na. Sa story ni Ares (Love Somebody) iyong nangyari kay Mama Apol and then iyong lines na sinabi ni Luke (Secrets, iyong pinakauna yes.)

Bumalik ulit lahat ng pain of losing someone, tingin ko palaging nandyan na iyon even if madaming taon na ang lumipas but hey there's a good news about it.

So all in all, ayan napuyat ako for CS. Okay lang naman, nakapag-skincare routine naman ako before magpuyat.

Gaya ng lagi kong sinasabi (sa sarili ko) parang wine etong mga stories ni Cher, it gets better with age. Yes, some of them may have died sa Mundo ni Akane pero let's be thankful dahil may memories silang pabaon sa atin. Sabi nga, memories bring back you. (click external link to see Adam babes!)

And grabe iyong pagkaka-connect sa stories, how does Cher manage to do it? Russo Brothers are shaking. The MCU is shaking. I love you Maaa xxakanexx

P.S

I saw the picture for this chapter sa Team Akane FB Page. Thank you po!