SHE'S MINE, MINE ALONE [Completed/Under Editing]

CHAPTER 3:*

[ LOUAN JADE'S POV]

Hayy jusko so ayun nga po, pinanindigan kong hindi pumasok kahapon eh nakakabadtrip namang talaga, at eto ako ngayon papasok sa elevator at sakto namang may sumunod papasok ng elevator, at pipindutin ko na sana ung button kaso nagsalita siya.

"aren't you going out?" tanong niya na kinakunot noo ko naman

"why would I?" inis kong tanong sa kanya

"ayoko ng may kasabay, get out" seryosong sabi 

Tumingin sa mga mata ko, at napalunok ako kasi nakakatakot ang tinging ipinukol niya pero nag iwas nalang ako ng tingin at feeling ko ay nagsitayuan lahat ng balahibo ko.

"wala akong pake kung ayaw mo ng may kasabay" buong tapang kong sabi kahit nangangatog yung tuhod ko

"miss huwag kang maangas lumabas ka nalang, at sa iba ka na lang sumakay"

"ako ang nauna dito!!" pagmamatigas ko

Yung takot ko kanina ay napalitan ng inis, kaya inis akong tumingin sa kanya

"ayaw mo pala ng may kasabay edi ikaw ang lumabas, bwisit toh ako pa mag aadjust!! sige labas " sabi ko pa at pinagtulakan siya palaas ng elevator at agad pinindot ang 1 para magsara

"damn it" rinig ko pang bulalas niya bago tuluyang magsara ang elevator

huh!! tang ina kay aga aga nambabadtrip siya.

Stress tong ponytail ko sa kanya eh, hay naku jusko.

 Pagkababang pagkababa ko ng building ay agad na akong lumabas at pumara ng taxi at pumunta na ng school. ilang minuto lang ay nakarating na nga ako, tsaka nagbayad na bago ako bumaba..naglakad na ako papasok sa loob ng campus at sinalubong ako ni Liza at Lyra.

"bat absent ka na ng tanghali kahapon?" tanong ni Liza

"nakakabadtrip kasi eh, tsaka bakit ba?" inis na tanong ko kasi hanggang ngayon eh naiinis parin ako

"ofcourse we care about you" huh? tsk daming alam

"why do you care?" inis paring sabi ko, wala na akong pake kung nakakasakit na ako

"syempre ka--kaibigan ka na namin" sabi ni Lyra

"what?tss sorry but I don't make friends" sabi ko at inunahan na sila sa room at umupo na sa upuan ko

*20 minutes later*

Kanina pa kami nandito wala paring Guro, sandail pa ay may pumasok sa room.

 Yung sinapak ko kahapon at pasugod na pumunta sakin na agad akong kwinelyohan, agad akong kinabahan at natakot pero hindi ko yun pinakita, unti unti akong tumayo habang hawak hawak pArin niya ang damit ko at masamang nakatingin sakin, pinagtitinginan nadin kami.

"huii awatin niyo"

"tulungan niyo"

"halla baka mapahamak"

Mga ilang narinig ko, buong tapang ko siyang tinignan at nginisian.

"bakit? d ka parin makaget over?" pang aasar ko

"pagsisisihan mong sinapak mo ko" galit na sabi niya sa mismong muka ko nang biglang may humablot sa kanya kaya nabitawan niya ako.

 Takte,tong damit ko gusot na bwisit napatingin ako dun sa humablot sa kanya, yung nakasagutan din niya kahapon.