SHE'S MINE, MINE ALONE [Completed/Under Editing]

CHAPTER 36:

[PHOEBE'S POV]

Its been how many weeks since that accident, nakauwi na din ako, I never tell mom and dad, what happen to me, ganun pa man pinakaiingatan ko ang sarili ko, medyo okay na ang pakiramdam ko pero sumasakit parin kapag napupuwersa.

Tapos na ang Pasko at malapit na ang New Year, mamaya na kaya heto ako kasama ko si Louan na nandito sa mall, yes umuwi sila, si Thea nandun naman kay mama niya at sa mga half sister at brother niya, kasama niya magcecelebrate.

"Kumusta naman na yang sugat mo?" Louan ask

"anong sinasabi mo?" malamig kong tanong

"maang maangan ang punyeta, nakita ko yan nung napadaan ako sa kwarto mo, tsaka alam kong may ininda ka, huwag mo akong gawing tanga" sabi nito pero sininghalan ko lang siya

"Napano ba yan?" she ask

"nabaril" yun nalang ang tangi kong sagot

"ANO!!!!!" sigaw nito na halos ikalingon ng lahat, sinamaan ko siya ng tingin

"Sorry,sorry" malumanay nitong sabi at nagpeace sign sa mga napalingon sa kanya

"tsk" singhal ko ulit, she ask 3 times sumigaw pa, hunyeta alam namang ayaw ko nun eh..

"why don't you tell mom and dad?" she said

"ipapatapon ulit ako sa America kung sasabihin ko yun kasi nangyari na naman toh sa'kin dati, saksak naman ng balisong sa hita" sabi ko

"OMG!!!" halos mapatakip siya ng bibig"

"torture ka sa school?"

"no"

"eh ano?"

"Louan, masyado ka ng matanong" sabi ko kaya naman nanahimik toh.

"dun ako sa botique, kita nalang tayo sa parking lot" paalam niya, isang tango naman ang isinagot ko at nagpatuloy sa paglalakad dito sa mall para maghanap ng panregalo, niyaya din namin yung magkakapatid na Nizjizono, sapagkat wala namang kasabay ang mga ito.

Patuloy lang ako sa paglalakad at naghahanap ng pwedeng bilhan at bibilhin panregalo mamaya.

Sa paglalakad ko ay may humampas sa likod ko.

"AHH Shit!" napamura pa ako dahil dun at napahawak sa likuran ko, yung may sugat pa ang natamaan, bwisit!!, hindi ko magawang lingunin yung humapas, dahil paran nahilo pa ako dahil sa pagkahampas niya sa likod ko.

 Pakiramdam ko tuloy, lahat a ay masakit, napaluhod ako at pilit inaabot ang likod ko, maging ang pagtulo ng luha ko ay naramdaman ko, sino ba namang hindi maiiyak sa sakit, ikaw kaya ang operahan tatlong linggo palang tapos hahampasin ka!

"Hey, you okay?" someone ask, di ko rin nagawang lingunin sapagkat masakit namang talaga

"Lyss" dun ko lang naiangat ang tingin ko dahil alam kong si Dwayne yun.

"bakit, anong nangyayari sayo?" sabi nito

"may--may humampas sa likuran ko" nahihirapan ko bang sabi habng umiiyak at nilalabanan ang sakit.

Nakita ko kung paano ito umiling at nakikita ko ang pag-aalala,

"sumampa ka sa likod ko" sabi nito at nakaupo paalikod sa harapan ko