A Heiress Love Story

CHAPTER 3

And that ends my flashback. Mataray daw ako sabi ni Grace. AND SO WHO CARES?

"ARAY!" pisilin ba ang pisngi ko. -,-

"Ang hilig mo talagang matulala Ellie. Hindi mo naman ako pinapakinggan oh! Kanina pa ako salita ng salita dito."

Ughh, back to reality. Sa loob ng isang taon ko syang kasama, marami akong natutunan sa kanya.

Kahit marami kaming di pinagkakasunduan at marami kaming pagkakaiba lalo na sa attitude, lagi pa rin kaming magkasama.

HAHA, nga pala it's our second year here in our school. At dahil medyo nasa middle year na ako sa business education, mas sinasanay na ako ni appa na magsalita ng hangul(korean) because sooner or later, ako na ang magmamanage ng branch namin sa Gangnam at Busan which is hotel and resorts.

Since si oppa na ang nagbabantay ng business namin sa Seoul, I'll be incharge with the other branches.

"Ughh, mianhe, may bigla lang akong naalala chingu-yah. Let's go! Pali!!" aya ko kay Grace. Baka kasi malate na kami sa klase namin.

"Wag ka ngang mag-Korean Ellie. You're annoying. :3 bahala ka. Kapag nag-Mandarin ako, hindi tayo lalo magkakaintindihan. HAHA" sagot nya habang naglalakad kami.

Bigla nya namang hinigit ang kamay ko.

"Hey wait first. Alam mo ba Ellie, may nabalitaan ako na dito DAW papasok yung apo nung may-ari ng company na nagtop 2 sa buong Asia and I heard that he belongs to the Elite Group, parang tayo din. ^.^ !" OH? Talaga??

"At kelan ka pa nagkainteres sa business, Grace. Bahala sila kung lahat ng apo nila dito pumasok. I don't care." PSH!

Ano ba itongschool na to, tambakan ng apo ng mga tagapagmana? Dami-dami dyang schools, ito pa napili. Ano nga bang pakialam ko diba?

"Taray ! pero gwapo daw yun. Sabagay kelan ba bumagsak ang Kim Group of Companies sa Asian Ranking. Never pa diba? HAHA!" I think magiging classmate natin yun." at sumabog ang napakaraming puso sa likod ni Grace. Tss. Background? Sobrang kinilig?

Yah! Fine! Lalaki lang naman yun e. I should focus more on my priorities.

Dito nga pala sa school na pinatayo ni Chairman Kim who's definitely my grandfather, there are three subdivisions or groups.

Hinati ang mga estudyante base sa posisyon na maa-attain nila after college since ito ay isang business and management school.

Uhmm? Let's say na mapalad ang mga pumapasok sa institution na ito because after college, the staffs are the one who will give them their assigned position to whatever company it is.

Enrollment to employment. Dyan kilala ang school ni Chairman. At never pang nasira ang pangalan nya when it comes to the school he founded.

So first, the Elite Group. I belong in this group as well as Grace. Dito namin inaaral ang lahat-lahat ng pasikot-sikot sa field and industry namin.

We are the future CEO's of our own companies kaya dapat aralin at alamin namin lahat. Syempre, of all the groups, kami ang pinakamaunti and also we are the finest.

Second, the Social Group, mas mababang posisyon ang sakop nito.

They can be assigned into different departments in a company: Sales, Finance, Ads and others. Mas madali ito kumpara sa Elite Group since iisang department lang sila napupunta and that serves as their major.

Lastly, ang IS or the Institute Scholars. Para lang din syang Social Group base sa posisyon at trabaho after college at pati na sa department na magiging major nila sa Junior years.

Pero tulad ng sinabi ko, they are scholars. All fees and expenses are free.

Nakakatawa lang. Masyadong mabait ang chairman. Well, alam ko namang kaya may scholars ay para may maipagmalaki yun every commencement ceremony sa school. Brilliant isn't it?

At yung sinasabi ni Grace na transferee ay anak ng nagtop 2 sa Asian Ranking. Kung di ako nagkakamali, yun ay ang Anderson Group of Companies. Sumunod pa doon ang company ng mga Choi, pagmamay-ari nina Antonette.

HUH! This will ba challenging indeed.

Natapos ang first day of school na walang dumadating na Anderson. At itong si Grace, hindi na tumigil katititig sa bintana. Waiting for that jerk. Whatever.

Hindi ko na yun pag-aaksayahan ng panahon. Mas iisipin ko pa yung future ng company namin kesa dun.

Lumabas na kami ni Grace ng campus at nakita na namin ang kani-kaniya naming sundo.

"Bye, Ellie! Tomorrow ulit. Baka makita mo na si Anderson." tukso sakin ni Grace with matching evil grin.

"Ako? baka ikaw! Wala akong ganang isipin kung sino man sya. Bye!" at pumasok na ako sa sasakyan. Napagod akong makinig sa mga kwento ng bestfriend ko.

Pero aside from the company's sake, isa lang din naman ang iniisip ko, si oppa. Miss ko na sya.

Nakarating ako sa malaki naming bahay. Literal.

Pagbukas ko ng pinto, *sigh* bare. Nakakabinging katahimikan ang bumungad sakin. Hindi na ba ako nasanay? Araw-araw namang ganito.

Mga maids, butlers at yung drive lang namin na si Arthur ang nandito. Di ko naman sila nakakausap ng normal lang, yung simpleng conversation dahil sa bahay na ito sinanay akong makipag-usap formally.

Business-type pa rin ba? Oo, parang ganun na nga. Minsan nga, napapagod na din ako sa ganitong routine. Paulit-ulit. Nakakasawa. Pero kailangan e.

Sana nandito ulit si oppa. Kung nandito sya, di ko na aalalahanin ang formalities at ano pa man. Sana ganun parin, hindi parin nagbabago yung kilala kong oppa.

Sana hindi sya nakain ng impluwensya ng pera at kapangyarihan tulad ng nangyari kay papa.

Dalawang taon na din nung huli syang umuwi. Nagbago na kaya sya?

Sana pwede pa ulit maulit yung pakiramdam na yun. Yung naramdaman kong saya eleven years ago bago ako magcelebrate ng 7th birthday ko.

----

AHLS CHAPTER 3