Sweet Despair

Chapter 23

Jiro's POV

"Mom, Dad. Why are you here?" gulat kong tanong sa parents ko. Niyakap naman ako ni Mama.

"Why, son? Ayaw mo ba kaming makita?" sabe ni Mama sabay pout. Hay...

"Hindi naman sa ganun, Mom. I just didn't expected na... uuwi kayo from the states."

"Well... we're here to visit you boys and of course to bring some news." sabe ni Dad.

Nagkatinginan kaming tatlo. "What news, tito?" tanong ni Lucas.

"You guys will know soon. But for now, join us." sabe ng mama ni Rain. Napakamot nalang kami ng ulo at umupo sa tabi nila. Bakit ba sila nandito? Dahil ba sa kasal nila kuya?

Speaking of kuya.. "Ma, nasan sila Kuya at Ate Vanessa?" tanong ko kay Mom.

"Ah, inaasikaso ang kasal nila. Pero maya maya nandito na din sila." sabe ni Mom.

"E si ate Kim ba, hindi uuwi?"

"Siguro the day before ng kasal ng kuya mo. Hindi ko pa kasi alam. Nasa London ang kapatid mo e." sabe ni Mama. I nodded.

Nagkatingin kaming tatlo. Kinukutuban ako, mukhang di maganda to. Mukhang ganun din silang dalawa.

Akira's POV

"Mom, Dad. What are you guys... doing here?"

"Bakit? Ayaw mo na ba kami makita ha, Akira-chan." sabe ni Mama. I pouted. She kept on calling me Akira-chan.

"Oka-san (mother), hindi naman sa ganun. Nagulat lang kami sa paguwe niyo."

"Hello, baby girl." sabe ni Dad sabay yakap sakin.

"Ohisashiburi desu (long time no see), Oto-san (father)." nakangiti kong sabe kay Oto-san.

"I missed you, baby." sabe ni Papa.

"Oh, tama na yang drama na yan." sabe ni Mama. Psh. Panira ng moment si mama. "Si Oka-san, parang di ako namiss." sabe ko sabay pout. She sighed.

"Halika nga dito." sabe ni Mama. Lumapit ako sa kanya at niyakap siya. "Missed you, Mama." sabe ko. She kissed my hair. "Missed you too, nak." sabe ni mama. At kumalas na kami.

May pagka-masungit talaga si mama. Pero mabait yan. May topak nga lang minsan.

"So, ano ba talaga ang dahilan kung bakit kayo nandito?" tanong ni Sully. Napatingin naman kami sa parents namin.

"Hay.... wala talaga kaming maitatago sayo, anak." sabe ng papa ni Sully.

"Go straight to the point, dad."

He cleared his throat. "Soon you'll know. Wag muna ngayon." nakangiting sabe ng papa ni Sully. Naparoll naman ng eyes si Sully.

"Sa ngayon, kumain nalang muna tayo nitong dala namin." sabe ng mama ni Candy. Ang dami nilang dalang pagkain.

Grabe! Patatabain ba nila kami?

Naglakad naman ang mga parents namin papunta sa kusina. Lumapit samin si Sam. "Ano kaya sa tingin niyo ang dahilan kung bakit sila umuwi?" tanong ni Candy.

"Ewan, pero sigurado akong di maganda ang dahilan." sagot ko.

"Hali na kayong apat dito. Kumain na kayo." sabe ni Mama. Tumango nalang kami at pumunta sa kusina.