8ci bölüm

164 8 24
                                    

Gözümü açtığımda başka bir odadaydım annemle Efsun başımda bekliyorlardı.Uzandığım yerden hemen kalktım.

"Yusuf!"

Hızlı bir şekilde çıktım odadan.Yusufun odasının olduğu yerde her kes perişan halde oturuyordu.Odanın penceresinden ona baktım.Öyle görünce onu o gün orda olanların hepsi gözümün önüne geldi.İçimden keşke gitseydim diyordum o şerefsiz Serkanla.Yusufa baktıkça içim içimi yiyordu.Ve en sonunda patladım.Aynı Nisayı kayb ettiğimiz gün Berkcanın delirdiği gibi delirdim.Hastaneyi bir birine vurdum resmen.Her kes beni sakinlestirmeye çalışıyordu ama tutamıyordum kendimi.Öyle delilik yaptığım için doktorlar sakinleştirici iğne yaptılar bana.Ben orda mal gibi uyurken Berkcan uyanmış,uyandığımda bana Efsun söyledi.Yanına gittim.

"Berkcaan...iyimisin canım?"

B:"İyim kankam merak etme."

Berkcan bir Efsuna bir bana baktı ve sonra:

B:"Kızlar,Yusuf nerde?"

İkimizde durulduk.

E:"Yusuf komaya girdi malesef"

B:"nE?!"

Berkcan da aynı bizim gibi yıkılmıştı resmen.
Saat geç olduğunda babam eve gitmemiz gerektiğini söyledi,gitmek istemedim tabi.

"Hayır baba,ben kalacağım Yusufun yanında.Hepiniz gidin hatta,ben kalacağım o uyanana kadar."

Çok uğraştılar ama fikrimden dönmedim.En son hepsi gitti bir ben bir de babası kaldı ben yalnız kalmayayım diye.
Ertesi gün kaldığım odadan çıkıp Yusufun odasına taraf gittim.Kapısının önünde Serkan vardı.Yanımızda Rahmi amca olduğu için çok sesimi çıkaramadım,kimseye bu konuda bir şey söylememiştim.Serkan artist artist konuştuktan sonra onu bir kenara çekip konuştuk.

"Lan sen ne yüzle burdasın?"

S:"Pişman olduğum için değil,bundan emin ola bilirsin.Ben sana haberdarlık etmek için geldim."

"Ne haberdarlığı ya?!"

S:"Bu Yusuf mudur nedir,uyandıktan sonra...tabi eğer uyanırsa,yine beni dinlemezsen başına daha kötü şeyler gelicek"

"Ay çok korktum!!!"

Ona belli etmeden polise ihbar edecektim onu.Aslında polis arıyordu onu,nasıl saklanmışsa artık...o kadar bomba falan patlatmakla serbest kalamazdı herhalde.Biraz daha gıcık gıcık konuştuktan sonra gitti.Ben de hemen arkasından onun burda olduğunu haber verdim polise.

*

Akşam odama çekilirken tv'yi açtım haberlere denk geldim.Serkanın hapse atıldığını öğrendim ve birazcıkta olsa içim rahatladı.Hem bu gün Berkcan taburcu olup evine gitmişti onunda azıcık rahatlığı vardı tabi üzerimde.

*

Tam 1 hafta sonra Yusuf uyanmıştı.O kadar seviniyordum ki delirecektim az kalsın.Hemen annemleri aradım haber vermek için,babasıda annesine haber verdi,birazdan hepsi geldi hastaneye.Uyandığından beri girdirmemişlerdi doktorlar odasına.Sonra asistanı dışarı çıkıp bizi içeri davet etti.Hepimiz çok sevinçliydik  Yusufa bakıp bakıp gülüyorduk.Sonra hepimiz dikkatimizi doktora verdik.Söylecek sözleri varmış.

D:"Ee şu an hiç bir hayati tehlikesi yok Yusuf beyin tüm sonuçları sorunsuz çıktı ama..."

"Ama...ne ama?!"

D:"Ama Yusuf bey bir süre yürüyemeyecek.Ne kadar sürer bu inanın bizde bilmiyoruz,belki hiç yürüyemez,ama elimizden geldiği kadar yürümesi için çalışacağız."






Merhabaa♥️.
Diğer bölüm uzun olacak demiştim ama malesef aklıma bu kadar geldi :(
Umarım beğenirsiniz♥️.

♥️vote+yorum♥️

Aşk ve diğer ihtimaller Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin