My COVID lover

CHAPTER 8

THIRD PERSON'S POV

"Mr Adams?! Mr ADAMS!!! NURSE! DALHIN SIYA SA KWARTO!"

Bigla bigla nalang bumagsak ang katawan ni cloud..

Agad agad na sinugod si cloud sa quarantined area at chineck ang vitals niya..

LEXI'S POV

May mali eh...

Bakit hindi siya tumatawag o nag tetext man lang???

Mali talaga to...

Arghhh

Kinakabahan ako..

Tatlong araw na

Pero wala pakong naririnig maski isang balita sakaniya..

*Cough*

*Cough*

"H-hey bitch okay ka lang?"

Rinig kong tanong ni ellaine pero naramdaman kong bigla nalang bumagsak ang katawan ko

Nakita king tarantang nag tawag ng doctor si ellaine at nakita ko naman ang pasugod na datingan ng mga nurses at doctor pero wala nakong marinig wala na rin akong makita..

Nang magising ako, inalis ko ang mga swero sa katawan ko atsaka tumayo sa kama,

Wala nako sa dati kong kwarto

Umupo ako at nakita ko ang isang pasyente ding nakatalikod saakin..

Kahit nakatalikod siya

Alam na alam ko pa rin kung sino siya.  

"Cloud?"

"Hi Lexi.."

Nginitian niya ako...

Isang napakagandang ngiti..

"B-bakit andito ka?"

Wala na rin siyang suot na mask..

"Binigyan tayo ng oras ng mga nurse nang magkasama masaya diba?"

Alam kong nagsisinungaling siya..
Mahahalata yun sa mga mata niya..

Pero nag aalala ako..

May mga bagay din nakaukit sa mga matang yun na pinapalungkot ang sistema ko..

"Cloud.." dali dali akong lumapit sakaniya pero umatras siya

"Cloud?"

"Wag kang lalapit"

"Bakit?"

"Naaalala mo ba yung sinabi ko? Nung nasa morgue tayo? Nung nakita natin yung dalawang mag asawa? Alam ko na yung sagot"

Naguguluhan ako...

"Mas gusto kong mabuhay ang taong mahal ko, kahit na mamatay ako..."

"Cloud b-bakit mo sinasabi yan? Wag ka namang ganyan--"

"Wag kang lalapit please Lexi !"

"Cloud" humagulgol ako...

Hindi to pwede

Please sabihin mong hindi to totoo .

Hindi ko kaya

"Sorry lex, kung hindi na kita masasamahan sa mga pupuntahan mo, sorry kung hindi na kita matuturuang mangabayo--"

"Sshhhh! *Sniff* hindi. Wag mong sabihin yan cloud please! Wag!"

"Makakahanap ka din ng taong sasamahan ka sa mga lugar na gusto mong puntahan--"

"Cloud! Please! *Sob* nooooo! *Sniff*"

"Ack--"

"Cloud??!! Cloud! Doc !!! Nurse!!! TULONG!!!!"

dali dali kong sinapo si cloud .

Bagaman pumipiglas siya hindi ko pa rin siya hinayaan

"Lumayo ka s-sakin! Ack--"

"Hindi ! Ayoko! Doc !!!! Nurse!!!"

"M-mahal na mahal kita Lexi"

"No, cloud! Sasamahan mo pako diba??? Manonood pa tayo nang *sniff* nang sunset sa tabi ng dagat diba?? *Sob* tapos.. tapos sasakay pa tayo ng ferris wheel habang nakatingin sa moon! Cloud please?? Dont leave me!"

"Lexi...."

Hinalikan ko si cloud..

Rinig kong pumasok ang mga nurse at doctor pero wala akong pakielam

Kung mawawala rin lang siya

Gusto ko na lang ring mawala...

Oo siguro nga selfish ako..

Pero sa sitwasyong to .

Pinili kong mawala kasama ng taong mahal ko

Hindi man naging maganda ang ending naming dalawa

Pero masaya ako .

Na kahit papaano binigyan mo cloud ng kulay ang mundo ko

Hahaha oo na ang corny ko na

Pero totoo .

Your too good to be true

Pero hindi mo pinaramdam saakin yun..

Na kahit simple lang akong babae

Minahal mo pa din ako .

Hindi nga lang happy ending..

Mahal

Na

Mahal

Kita

Mr. Jason Cloud Adam

End~