CHAPTER 9

4 0 0
                                    

LEXI'S POV

May mali eh...

Bakit hindi siya tumatawag o nag tetext man lang???


Mali talaga to...




Arghhh





Kinakabahan ako..









Tatlong araw na


Pero wala pakong naririnig maski isang balita sakaniya..






*Cough*

*Cough*



"H-hey bitch okay ka lang?"

Rinig kong tanong ni ellaine pero naramdaman kong bigla nalang bumagsak ang katawan ko

Nakita king tarantang nag tawag ng doctor si ellaine at nakita ko naman ang pasugod na datingan ng mga nurses at doctor pero wala nakong marinig wala na rin akong makita..










Nang magising ako, inalis ko ang mga swero sa katawan ko atsaka tumayo sa kama,


Wala nako sa dati kong kwarto













Umupo ako at nakita ko ang isang pasyente ding nakatalikod saakin..





Kahit nakatalikod siya

Alam na alam ko pa rin kung sino siya.  





"Cloud?"




"Hi Lexi.."



Nginitian niya ako...

Isang napakagandang ngiti..


"B-bakit andito ka?"


Wala na rin siyang suot na mask..




"Binigyan tayo ng oras ng mga nurse nang magkasama masaya diba?"





"Cloud.." dali dali akong lumapit sakaniya pero umatras siya


"Cloud?"



"Wag kang lalapit"


"Bakit?"



"Naaalala mo ba yung sinabi ko? Nung nasa morgue tayo? Nung nakita natin yung dalawang mag asawa? Alam ko na yung sagot"


Naguguluhan ako...


"Mas gusto kong mabuhay ang taong mahal ko, kahit na mamatay ako..."



"Cloud b-bakit mo sinasabi yan? Wag ka namang ganyan--"



"Wag kang lalapit please Lexi !"




"Cloud" humagulgol ako...

Hindi to pwede

Please sabihin mong hindi to totoo .







Hindi ko kaya




"Sorry lex, kung hindi na kita masasamahan sa mga pupuntahan mo, sorry kung hindi na kita matuturuang mangabayo--"


"Sshhhh! *Sniff* hindi. Wag mong sabihin yan cloud please! Wag!"





"Makakahanap ka din ng taong sasamahan ka sa mga lugar na gusto mong puntahan--"




"Cloud! Please! *Sob* nooooo! *Sniff*"





"Ack--"


"Cloud??!! Cloud! Doc !!! Nurse!!! TULONG!!!!"

dali dali kong sinapo si cloud .

Bagaman pumipiglas siya hindi ko pa rin siya hinayaan

"Lumayo ka s-sakin! Ack--"


"Hindi ! Ayoko! Doc !!!! Nurse!!!"


"M-mahal na mahal kita Lexi"



"No, cloud! Sasamahan mo pako diba??? Manonood pa tayo nang *sniff* nang sunset sa tabi ng dagat diba?? *Sob* tapos.. tapos sasakay pa tayo ng ferris wheel habang nakatingin sa moon! Cloud please?? Dont leave me!"

"Lexi...."


Hinalikan ko si cloud..





Rinig kong pumasok ang mga nurse at doctor pero wala akong pakielam





Kung mawawala rin lang siya







Gusto ko na lang ring mawala...










Oo siguro nga selfish ako..








Pero sa sitwasyong to .





Pinili kong mawala kasama ng taong mahal ko







Hindi man naging maganda ang ending naming dalawa



Pero masaya ako .




Na kahit papaano binigyan mo cloud ng kulay ang mundo ko








Hahaha oo na ang corny ko na




Pero totoo .








Your too good to be true







Pero hindi mo pinaramdam saakin yun..






Na kahit simple lang akong babae









Minahal mo pa din ako .









Hindi nga lang happy ending..












Mahal






Na








Mahal







Kita








Mr. Jason Cloud Adam














End~

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Apr 09, 2020 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

My COVID loverTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon