Mafya'nın Oğlu

2. BÖLÜM

Eveeettt arkadaşlar. İkinci bölümümüzde geldiiiiiiiii.
Lütfen bol bol vote ve yorum yapın. ☺️☺️☺️

Saat gece 3'ü geçerken artık herkesin uyuduğundan emin oldum. İkinci katta oturduğumuz için aşağı atlamam kolaydı. Valizi çarşafla bağlayıp yavaşça aşağı indirdiğimde sıra bana gelmişti.
Ne kadar Annemi ve Kadir'i son kez öpüp koklamadan gitmeye içim el vermese de bunu yapmak zorundaydım. Ömrümün sonuna  kadar babamın beni sattığı adama boyun eğerek pişman olmaktansa şu an bir yerlerimi kırıp kaçardım daha iyiydi.
Gözlerimi kapatarak Kendimi aşağı bıraktım. Dizlerimin üzerine düştüğümde başka bir yerime bişey olmadığından emin olduktan sonra ayağa kalkıp valizimi elime aldım.

Hızlıca yürürken önceden haber verdiğim Taksi sokağın başında beni bekliyordu.
Taksiye bindiğimde ne zamandır tuttuğum nefesimi bıraktım.

"-Nereye Abla?"

"-Havalimanına lütfen"

Artık buralardan sonsuza dek gitmemin vakti gelmişti. Eğer başka bir şehire gitmeyip burda kalırsam babam demeye utandığım o varlık ve beni evlendirmeye kalktığı o pislik beni bulabilirdi.
Kim bilir baba dediğim adam beni nasıl birine satmıştı?

"-Geldik Abla"
Şoförün bana seslenmesiyle olduğum yerde sıçradım.

"-Hah. Pardon. Borcum ne kadar?"

"-25 lira versen yeter abla."

Parayı uzatıp dışarı çıktım. Taksici de benimle birlikte inip bagajdaki valizimi alıp bana verdi.

"-Teşekkür ederim."

Deyip gülümsedim.
Arkamı dönüp Havalimanına doğru yürümeye başladım.

§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§

Uçağın kalmasına az bir zaman kalmıştı. Bu yaşıma kadar bu şehirde yaşadığım şeyler, bir bir gözümün önünden şerit gibi geçti.

Hiçbir zaman rahat ettiğim Bir hayatım olmamıştı. Babam canı sıkılsa beni döven bir adamdı. Bende babam der susardım. Okula giderken arkadaşlarımın babaları okul çıkışlarında çocuklarını alıp bağırlarına basarken, onları imrenirdim.

Ne zaman akmaya başladığını bilmediğim gözyaşlarımı usulca sildim.
İstanbul 'a giden uçağın kalkacağına dair Anonsu duyduğumda uçağa doğru yol aldım.
İşlemleri hakkettikten sonra uçağa binip, cam tarafındaki koltuğuma kuruldum.
Çantamdan telefonu çıkardığımda tek arkadaşım olan Yasmin' i aradım. Telefonu uykulu bir şekilde açmıştı.

"-Afra. Noldu kanka gece gece beni rüyandamı gördün yoksa."

Deyip hem esnemeye hem gülmeye başladı. (Evet arkadaşımda biraz anormallik vardır ☺️)
Sesini duyduğumda ağlamaya başladım.

"- Ya-Yasmin buralardan gidiyorum artık. Babam beni satmaya kalktı. Be-Bende kaçtım. "

" - Kızım sen şa - şaka yapıyosun herhalde dimi?"

Artık gülen ifadesini eminim şaşkın bir ifade almıştı.

"-Hayır Yasmin. Şu an sana anlatamıyorum uçaktayım. Müsait olduğum ilk fırsatta seni arayacağım. Babamdan gizli biriktirdiğim paralar var. Bana bir süre yeter. Zaten gider gitmez de iş aramaya başlayacağım."

"-Peki kimde kalıcaksın? Ne yapacaksın?"

"- Bilmiyorum Yas-"

Cümlemi tamamlayamadan telefon elimden hızla çekildiğinde, telefonu alan yanımdaki yaşlı kadına şaşkınlıkla bakmaya başladım.

" - kızım konuştuklarınıza kulak misafiri oldum. Arkadaşına sahip çıkacağım. Ona iş'te ayarlayacağım. Sen merak etme. "

Deyip telefonu kapattı.
Telefonu bana uzatıp

"-Yavrum biliyorum şaşkınsın. Başka konuşacağın biri yoksa sim kartını çıkart, Öyle konuşalım. "

Ellerim titreye titreye sim kartını çıkartıp kırıp attım.

" - Siz benden ne istiyorsunuz? "

Sevimli bir gülümsemeyle bana bakıyordu.

"-Yavrum önce bir sakin ol. Sana bişey yapmayacağım. Konuştularınıza biraz kulak misafiri oldum. Ki sakın yanlış anlama, sana acıdığımdan değil, sadece yaşadığın şeye çok üzüldüm. Hem sen iş aramıyomusun. Sana bir iş versem. Yanımda çalışsan. Korkma benden sana zarar gelmez. "

" - Ama daha beni tanımıyorsunuz bile. Bana hemen nasıl güvenebildiniz ki? "

" - kızım, ben senin gözlerindeki acıyı, masumluğu, temiz saflığını gördüm. Ben yanılmam kızım. Yüzünden de anlayabiliyorum ne kadar çok acı çektiğini.Sana sunduğum teklifi Bi düşün. Tekrar söylüyorum senden bana zarar gelmez. Herkesten koruruz seni. "

"-Şeyy, uçaktan inene kadar düşünebilirmiyim? "

" - Tamam kızım. "

Deyip gülümsedi.
Kadın kötü birine benzemiyordu. Aksine asil, naif bir hanımefendi idi. Aradan yarım saat geçmişti ki kadına döndüm.

" - Şeyy, bana teklif ettiğiniz iş nedir? "

Kadın buruk bir gülümsemeyle bana döndü.

" - kızım, benim 1 yaşında bir torunum var. Adı Batur. Annesi geçen sene Batur'u doğururken vefat etti. Oğlumun yavrusu Ana kokusu aradı. Kaç tane bakıcı geldi gitti. Hepsi torunumu kullanarak oğluma yanaşmaya kalktı. Ama sen öyle değilsin. Eğer kabul edersen, bakıcısı olursun. Her şeyiyle sen ilgilenirsin."

Kadın bana öyle bir güven duymuştu ki, küçücük torununu beni tanımadığı halde  bana emanet etmek istemişti.
Bebeğin durumuna da çok üzülmüştüm. Hafifçe gülümseyip kadının elini tuttum.

" - Tam tanışamamıştık.-elimi uzattım - Ben Afra Kadıoğlu. "

Kadın da gülümseyip

"-Amine Ateş... Eee teklifimi kabul ediyormusun?"

Hafifçe başımı salladım.

"-kabul ediyorum Amine Hanım. Torununuzun ne kadar gerçek annesi olmasam da ona Annesini arattırmayacağımdan emin Olabilirsiniz. "