"The Untitled"

CHAPTER 7~UNTOLD STORY

SHOT TO MY HEART II (UNTOLD STORY)

"Mahal kita"

Those words.

It echoes…

I felt like drowning.

My heart pounds.

But wait …

"Prince sorry…"

Prince: Ha? Anong sorry?

"Hindi kasi pwede…"

Prince: Wait, hindi kita minamadali. Kung gusto mo payagan mo kong manligaw? I will do it. Let me do it. :(

"Ayoko kasing umasa ka." Sagot ko.

Prince: Pero hindi pa naman natin nasusubukan. Magiging masaya ka sa piling ko payagan mo lang ako. :(

Humigpit ang kapit niya sa mga kamay ko. Pero hindi ako handa sa ganitong sitwasyon, hindi pa ko handa.

Kinuha ko na ang bag ko at iniwan ko sya'ng nakatayo, mag-isa…

I walked out.

Yes I did, I left him standing there.

Alone.

But it is for him. This is for us.

---

Nakauwi na ko sa bahay, dire-diretso ko'ng umakyat papunta sa kwarto ko.

Binaba ko lang ang mga gamit ko at humiga.

Nakatingin lang ako sa kisame.

Nag-iisip.

"Tama ba to? Paano kung siya na ang taong para sa'kin? Pero teka diba gusto ko naman din s'ya? Oo pero hindi yun dahilan para pagbigyan to'ng pagmamahalan.

GADIE NGAYON MO PA BA SASABIHIN NA HINDI TO TAMA? NGAYON PA BA NANDIYAN NA SYA?"

T_T

I started to Cry.

I hug my pillow.

Hindi ko na alam ano'ng gagawin. Hindi pa ko handa, gusto ko siya pero hindi to tama.

Gusto ko lang umiwas, ayoko lamang maulit ang nakaraan. Ayoko na'ng masaktan.

Kung may makikinig lang sa mga kwento…

A year ago.

I have my very First Love, my very First heartbreak.

Yeah I know, Past is past but I am still wounded. I just can't move on.

Now I am torn.

Malayo siya sa'kin pero nagtiwala ako sa kanya. 3 months simula nung araw na sinagot ko si Marion nagkita kami, ang saya sobrang saya.

Nanuod kami ng movie for the very first time, kumain kami ng magkasama for the very first time, nahawakan ko ang kamay nya for the first time.

Ang saya…

Pumunta kami sa bahay ng kaibigan niya doon ko nakilala ang mga nakakasama nya sa araw-araw naging kaclose ko si Reiniel, marami din kaming napag-usapan. Sinabi niya din sa'kin na ang swerte ni Marion sa'kin dahil napagtiyagaan ko ang ugali niya.

Sinabi ko pa noon na "Mas maswerte ko na nakilala ko siya."

Pero hindi yun nagkatotoo.

Sinaktan niya lamang ako.

Pinaglaruan.

Pinagmukhang tanga…

Anniversary namin noon.

Nasa bahay nila kami for the very first time. Sa kwarto niya.

Kinuha ko yung cp nya dahil kahit ilang taon na kami never ko pa'ng nagalaw ang cp niya, madalas kasi niyang itago na para ba'ng may ayaw siyang malaman ako.

Hindi nga ko nagkamali.

Nabasa ko lahat, ang mga ibang babae na tinatawag din niyang mahal.

Ang kinasasama pa ng loob ko, yun din ang tawag niya sa'kin.

Ang tanga ko!

Napasigaw na lang ako sa sakit.

Nakita niya ko na hawak ang cp niya.

Umiiyak na ako at that time.

Pero nginitian ko si'ya.

Sinigawan niya ako, pero umiiyak pa rin ako.

Kung anu-ano na ang sinabi niya sa'kin.

Sa loob loob ko…

MAY KARAPATAN KA PA'NG MAGALIT?

Inayos ko ang sarili ko. Tumayo at kinuha ang mga gamit ko.

"Marion tapos na 'to. Tapos na tayo!"

Pero hinawakan niya ko. Ayaw niya ko'ng paalisin. Sinusubukan niya ko'ng kausapin pero bingi na ko sa mga paliwanag niya.

Iyak ako ng iyak.

Pero hindi pa doon nagtatapos ang ginawa niya sa'kin.

Nakaupo ako noon sa sofa.

Ang tahimik na ng paligid. Tumigil na si'ya sa pagsigaw at pagsasalita sa'kin.

Lumapit siya, tumabi sa'kin.

Hinawakan niya ang mukha ko na puno na ng luha. Naramdaman ko ang paghawak niya sa balikat ko, he was trying to kiss me. But I hesitated, the FACT that he is a cheater, I have no plan to be with him anymore. F*CK!

Nung tinabig ko ang kamay niya, hinila niya pa ako papalapit sa kanya. Humigpit na ang hawak niya sa mga kamay ko pero lumalaban ako.

Halos ihiga na niya ko pero ayoko.

Hinalikan niya ang leeg ko, pero patuloy pa rin ako sa paglayo sa kanya.

"TULONG!"

I screamed, but there were no response.

"Walang makakarinig sa'yo!" Sagot niya.

"Layuan mo ko!"

Patuloy ako sa pagtulak sa kanya. Pero patuloy pa rin siya sa paglapit.

Mas lalo pang lumala ang sitwasyon.

He tried to take my clothes off but HELL NO!

Lumaban ako.

Hindi ako magpapakatanga at ibibigay ko pa ang gusto niya.

Napunit niya ang damit ko pero hindi niya masisira ang pagkatao ko.

Mabilis kong sinipa ang pagkalalaki niya, kinuha ang bag ko at walang anu-ano…

Gadie TAKBO!!!…