.
Jen ကို စိတ္ဆိုးၿပီး....
ဟန္ျမစ္ကေန....
Lice ျပန္လာလိုက္သည္။....
.
ထိုကေလးမေလးကေတာ့...
သိတဲ့အတိုင္း...ဇြဲေကာင္းလွသည္။..lice ရဲ႕ေနာက္ကေန ထပ္ၾကပ္မကြာ...လိုက္လာၿပီး..
.
"ဦး....."........."
"ဦးေရ...ခနေစာင့္ပါအံုး...ကေလး ရွင္းျပပါရေစ...ဦး....
"......"
Jen ဘယ္ေလာက္ပင္ ေခၚေနပါေစ...lice က လွည့္မၾကည့္...တုန္႔ျပန္မႈလည္းမေပး....
"ဦး..."
"......"
Jen ကသူေနာက္ကလိုက္ သူကေရွ႕ကသြား...လိုက္ေလ ေဝးေလ ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္...jen ၀မ္းနည္းလာသည္။
"ဦး....အီး😢...ဟီး😭...အဟင့္😭.."
Jen ေခၚေလ..သူကမထူးေလဘဲမို႔...၀မ္းနည္းလာကာ...ေအာ္ငိုလိုက္ေတာ့သည္။...
.
Jen ငိုလိုက္ေတာ့မွ ေရွ႕ကိုသြားေနတဲ့ သူ႔ေျခလွမ္းေတြက..ဆက္မသြားေတာ့ဘဲ ရပ္တန္႔သြားသည္။..."ဘာလို႔ လိုက္လာတာလဲ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေလၽွာက္လည္လိုက္ေလ..."
လွည့္မၾကည့္ဘဲေျဖလိုက္သည္။
Jen ကသူ႔အနားကို ေျပးလာေတာ့....သူေနာက္ကို ျပန္လွည့္ၿပီး...jen ရဲ႕ ခါးေလးကို ဆြဲယူ သိမ္းၾကံဳးဖက္လိုက္သည္။...သူက အရပ္ျမင့္ေနေတာ့...jen ခမ်ာ ေျခဖ်ားေထာက္လိုက္မွ..သူ႔ဗိုက္သားနဲ႔ jen ရဲ႕ဗိုက္သားတို႔က တစ္ထပ္တည္းက်သြားကာ...မ်က္၀န္းအိမ္ေတြ ျပဴးက်ယ္သြားရသည္။..
သူက က်န္လက္တစ္ဖက္နဲ႔ jen ရဲ႕ ေမးေစ့ေလးကို ဆြဲေမာ့လိုက္ၿပီး...ထပ္တူက်သြားတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းသားေတြ....။
.
ခပ္ေႏြးေႏြး...အနမ္းေတြက...ခ်ိဳၿမိန္ျခင္းနဲ႔အတူ...jen ရဲ႕ပန္းႏုေရာင္ ႏႈတ္ခမ္းပါးေပၚသို႔ အနမ္းမိုးေတြ...အဆက္မျပက္ ရြာသြန္းလိုက္ေလသည္။...
.
Jen ေနာက္ကို လိုက္လာတဲ့ သူမရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြက ထိုျမင္ကြင္းကို ၾကည့္ၿပီး..အံ့ဩသြားၾကကာ...ေက်ာက္ရုပ္ေလးေတြ ပမာ ေရာက္တဲ့ ေနရာေလးမွာဘဲ ေျခလွမ္းေတြ ရပ္သြားခဲ့ရသည္။...
.
"ကေလး..."ရွင့္...ဦး....
"အရမ္းခ်စ္တယ္ကြာ..."
"ကေလးလည္း ဦးကို အရမ္းခ်စ္တယ္..."
"ဒီေန႔ စာေမးပြဲ ၿပီးၿပီဆိုေတာ့ ဘယ္သြားခ်င္လဲ...ၿပီးေတာ့ ဘာလုပ္ခ်င္လဲ..."
YOU ARE READING
လြဲမွားေနတဲ့....သံေယာဇဥ္....ခ်စ္ႀကိဳး...
Fanfictionလွပတဲ့အျပံဳးေလးေတြ.... ႏူးညံ့တဲ့..စကားလံုးေလးေတြ... ဂရုစိုက္တတ္တဲ့...အျပဳအမူေတြက.... တစ္ဆင့္...ခိုင္ျမဲတဲ့အခ်စ္တစ္ခုကို... တည္ေဆာက္ထားတဲ့... ေမတၱာကမၻာေလးက...အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာက စခဲ့တာပါ....