လြဲမွားေနတဲ့....သံေယာဇဥ္....ခ်စ္ႀကိဳး...

အပိုင္း(၁၇)

.Mrs Kim Min Young ..နဲ႔ Kim Jiyoung တို႔ႏွစ္ေယာက္..အိမ္ႀကီးဆီ ျပန္ေရာက္ေတာ့...
Jenအတြက္..စီစဥ္ထားတဲ့အခန္းေလးဆီကို သြားၿပီး..
Maid ေတြကို ေခၚကာ...
လိုအပ္တဲ့ ျပင္ဆင္မႈေတြကို...ျပင္ဆင္ခိုင္းလိုက္သည္။
.
သူတို႔ အိမ္ကိုျပန္ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္က...ညေနေစာင္ၿပီးမို႔ ညစာအတြက္ပါ တစ္ခါတည္း ျပင္ဆင္ခိုင္းထားလိုက္သည္။
.
Jenရဲ႕ အခန္းကေတာ့...
Mrs Kim Min Young အခန္းနဲ႔...Kim ji young ရဲ႕ အခန္းၾကားက အခန္းပင္ျဖစ္သည္။
သူတို႔ အခန္းေတြရဲ႕ အလယ္မွာေပါ့....
.
အားလံုးျပင္ဆင္ၿပီး ေတာ့ Mrs Kim Min Young က...
.

"ေျမးေလးေရ....ေျမးမေလး ျပန္ေရာက္ၿပီလား..."

ေလွကားထစ္ေတြေပၚကေနဆင္းလာရင္း Jiyoung ကို လွမ္းေမးလိုက္သည္။

"ျပန္မေရာက္ေသးဘူး ဖြား ျခံထဲမွာ ရွိေနအံုးမယ္ထင္တယ္..."

"အခ်ိန္ေတာင္ အေတာ္ၾကာသြားၿပီဘဲ ျခံထဲမွာ တစ္ခုခုမ်ား ျဖစ္ေနလား မသိဘူး..."

"သား သြားရွာၾကည့္လိုက္မယ္ေလ ဖြား.."

"ေကာင္းသားဘဲ ေျမးရယ္...သြားရွာၾကည့္လိုက္ ေျမးရဲ႕ ညီမေလးကို.."

"Nae. ..

Mrs Kim Min Young ၏ ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔ Kim Jiyoung တစ္ေယာက္ ျခံထဲကို ဆင္းလာကာ jen ကို ပတ္ရွာေလေတာ့သည္။
.
.
တံတားေပၚမွာ ဒူးႏွစ္ဖက္ကို ဖက္ၿပီး...ေျခက်ံဳထိုင္ေနတဲ့ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္..
မ်က္ႏွာေပၚမွာလည္း မ်က္ရည္ေလးေတြက ရြဲနစ္လို႔ရယ္။...
.
အခ်စ္က ေအးျမတယ္ဆိုေပမယ့္...
ပူေလာင္ျခင္းေတြလည္း ေပးတတ္ပါတယ္။...
အတူရွိတဲ့ အခ်ိန္ေတြသာ
ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ...
ရေနေပမယ့္...
ေဝးကြာရတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာေတာ့
ရင္ထဲမွာနဲ႔ လံုး၀မေပ်ာ္ဘဲ..
တစ္ခုခုကို လိုအပ္ေနသလိုလို..
.
လြမ္းေနတာကို...
နာက်င္စရာေတြနဲ႔အစားထိုး ေျဖေဖ်ာက္ရတယ္ဆိုတာ...မွန္ေကာင္း မွန္ေနေပမယ့္...ခ်စ္ေနတာကေရာ....ခ်စ္လို႔...လြမ္းေနရတာကို...
နာက်င္စရာေတြနဲ႔ ေျဖေဖ်ာက္ရေအာင္...
Lice နဲ႔ ပတ္သက္ခဲ့သမၽွ ကုန္လြန္ခဲ့တဲ့...အခ်ိန္ေတြထဲမွာ..
နာက်င္စရာ...တစ္ခုေလးေတာင္
မရွိခဲ့တဲ့...
Jennie ေလး အတြက္..
အလြမ္းဒဏ္ကို ကုသရခက္ေနသည္။...
.
လြမ္းရင္း...ငိုရင္းနဲ႔...
Jen တစ္ေယာက္..ထိုတံတားေလးေပၚက...ေျမခ ေႂကြလြင့္ထားတဲ့..ေမဗယ္ရြယ္ေလးေတြ အေပၚမွာ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့သည္။..
.
.
"Jen ေရ...jen. .ညီမေလး...
.
Jiyoung တစ္ေယာက္ jen ကို ေအာ္ေခၚရင္း jen အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ တံတားနားကို ေရာက္လာခဲ့သည္။..
တံတားေပၚမွာ jen မ်ား ရွိေလမလားထင္ၿပီး..
တံတားေပၚ တက္သြားလိုက္သည္။...
သူ ထင္ထားတဲ့အတိုင္းပါဘဲ..
Jen က ထိုတံတးေလးမွာ ရွိေနရုံမက...အိပ္ေတာင္ေပ်ာ္ေနေလရဲ႕...
.
"ေအာ္...ဒီကေလးႏွယ္..ဒီမွာ လာအိပ္ေပ်ာ္ေနတာကိုး...."