DONDURMA || t e x t i n g

0.5

Akşama doğru yoğun bakım odasının olduğu kısma gittik. Doktarlar kısa bir zaman sonra çıkabileceğini söylemişlerdi. Daha uyanamadığı için bizi hatırlayıp hatırlayamadığını bilmiyorduk.

Yaslandığım duvardan ayrılarak bir koltukta oturan Efsun'a doğru yürüdüm. Ondan özür dilemem gerekiyordu sanırım.
Efsun'un yanındaki koltuğa da ben oturdum.
"Küs müyüz?"

Yüzüme bile bakmadan cevap verdi."Bilmem."

"Efsun ben kendimde değildim cidden. Sinirden ve üzüntüden ne yapacağımı şaşırmıştım. Sanırım sana patladım."

Kafasını çevirip gülümsedi.
"Gel buraya." Diyerek kollarını açtı. Oturduğum koltuktan kalkıp Efsun'a sarıldım.

Sanırım bazı şeyler yoluna girmeye başladı...

Berkant desen oradan oraya koşturuyordu sürekli. Fazla belli etmezdi ama o da sevdikleri için her şeyi göze alabilirdi.

_____

Berkant'ın uyuduğundan iyice emin olduktan sonra uyuma numarası yaptığım koltuktan kalktım. Bana mesaj atan kişinin dediği yere gidecektim. Hem böylece onun kim olduğunu da öğrenmiş olacaktım.

Parmaklarımın ucuna basa basa yürüyerek montumu aldım. Odadan çıktıktan sonra montumu giydim.

Parka geldiğimde bir kişinin bile olmaması beni şaşırtmıştı doğrusu.

Montumun cebine elimi attığmda telefonumdan bir eser olmadığını gördüm. Kahretsin, yukarı çıkmam  gerekiyordu.
Koşar adımlarla hastanenin kapısına doğru yürüdüm . İnşallah Berkant 'ı uyandırmam. Böyle şeyler yaptığımı duysa kim bilir neler derdi?

Kaldığımız odanın kapısını açıp yavaşça içeri girdim. Berkant hâlâ uyuyordu. Rahatlayarak tuttuğum nefesimi dışarı verdim. Pencerenin önünde duran telefonumu da aldıktan sonra çıktım.....

Eylül: Ben parktayım. Neredesin?

05*****:Biliyorum:))

Eylül: Ciddi bir şekilde soruyorum. Neredesin?

05*****: Sana kendimi göstermek gibi bir aptallık yapacağımı düşünmedin herhalde değil mi?

Eylül: Tabi ki düşündüm. Neyse sen bana ne göstereceksin?

05*****: On beş adım ilerideki masaya git , göreceksin ;)

Eylül: Ciddi ciddi sayayım mı on beş adım???

05*****: Say .

(Görüldü.)

On beşinci adıma geldiğimde gerçekten de masa ile on beş adımlık bir mesafemiz olduğunu görmüş oldum. Bunu hesaplamayı nasıl başarabilmişti acaba bu zeki şahıs?

Masanın üzerinde bir kadı  çantası duruyordu.

Eylül: Bu ne?

05*****: Aras' ın yanında duruyordu kaza anında. Derya'nın çantası o.

Eylül: İyi de bundan banane? Bunu bana değil o aptal kıza götüreceksin.

05*****: Çantayı aç ve içünden telefonu çıkar.

Eylül: Saçmalama. İnsanların özelini karıştıramam. Her ne kadar o insan insanca şeyler sergilemese bile...

05****: İnan ben de bakmak istemezdim ama altıncı hissim kuvvetli çıktı. Hep 'var bu kızda bir şeyler'diye düşünürdüm.

Eylül: Merak ettim şimdi.

05*****: Bak o zaman.

Eylül: Sen bana direk her şeyi anlatsana ya! Adım adım söylüyorsun.
05*****: Böyle daha heyecanlı.
İşin şakasını geç . Gerçekten önemli şeyler var. Ha bu arada telefonun şifresini bulmam kolay olmadı.

(Görüldü .)

Çantayı açıp içindeki telefonu çıkardım. Telefondan başka makyaj malzemeleri ve bir tane kulaklık vardı. İnsan makyaj malzemelerini yanında taşır mı ya?
Gerizekalı.

05*****: Mesaj bölümüne gir ve ilk numarayla olan konuşmaları oku.

(Görüldü. )

Dediğini yaptım .

Derya: Cenk sana ihtiyacım var.

Cenk : Şaşırmadım....

Derya: Bu  Eylül'e öyle bir şey yapmalıyım ki ... Görsün gününü.

Cenk: Eylül'le ne derdin var senin? Saçmalama. Sen iyice deliriyorsun

Derya:Anlasana. Aras' la aramızı bozmaya çalışıyor. Bu olanların hepsinin sorumlusu Eylül.

Cenk: Peki benden ne yapmamı istiyorsun?

Derya: O kızın canını yakmak için gerekirse Aras' ı da yakarım.

Cenk: Sen varya çok fenasın.
Tek bir şey soracağım, Aras' ı seviyor musun?

Derya: Hayır tabi ki saçmalama. Onunla olan işim bitti benim. Ama Eylül'den sinirimi almadan hiç bir şey sona ermeyecek.

Cenk: Sen daha demin Aras' ı da yakarım dedin ya

Derya:Evet?

Cenk: Yak o zaman.

Daha fazlasına dayanamayıp tekefonu yere fırlattım. Resmen bile bile arkadaşımı ölüme atmıştı.

Sinirden ellerim titriyordu şu an.

Ama bunu çok kötü ödeyecek....