i kissed a youtuber [bbh+pcy]

yirminci bölüm

canım sıkılıyo diye bölüm atıyorum arkadaşlar yorum atın da sıkıntım geçsin cldöflemckem siziseçose

Chanyeol baş ağrısıyla sızlanarak gözlerini araladığında gözüne giren güneş ışığıyla kafasını yasladığı göğüse iyice sokuldu. Göğüsün sahibi üzerinde hareketlenen beden yüzünden uyandığında Chanyeol bulundukları ortamı yeni fark etmiş ve yüzünü tamamen Baekhyun'a gömmüştü.

"Baekhyun, neredeyiz biz?" diye sordu Chanyeol telaşla. Suratını gömdüğü için sesi boğuk geliyordu.

Baekhyun gözlerini ovalarken "Parktayız." diye mırıldandı.

"Baekhyun, burada insanlar var." dedi ağlamaklı sesiyle Chanyeol. Kimsenin yüzünü görmemiş olmasını diliyordu. "Neden burada uyumama izin verdin ki?"

Baekhyun hala uzandığı yerde kaşlarını çattı. "Ben senin bebek bakıcın mıyım Chanyeol? Uyudun burada, kucaklayıp evine mi götürseydim?"

"Adımı seslenme Baekhyun!"

Chanyeol kendi kendine uzandığı yerde yok olmaya çalışırken Baekhyun kahkaha atmaya başladı. Birkaç kişi dönüp onlara bakmıştı ama neyse ki park o kadar da dolu değildi. "Chanyeol, kalk." dedi en sonunda Baekhyun, uzanmaktan sıkılarak. "Gidip bir şeyler yiyelim, karnım acıktı."

"Baekhyun," diye fısıldadı Chanyeol. "Nasıl kalkacağım?"

Baekhyun yeni bir kahkaha dalgasıyla sarsılırken göğsünde uzanan adamın kafasına elini koyarak onu kaldırdı. Chanyeol kafasını çekmediği için iki büklüm bir şekilde Baekhyun'a sarılıyordu ve Baekhyun her şeyi bırakıp bulundukları pozisyona gülmek istiyordu. Yine de iyi bir insan olmaya karar verip Chanyeol'ü yavaş adımlarla dün gece alelacele park ettiği arabaya doğru götürüp yolcu koltuğuna kelimenin tam anlamıyla tıkıştırdı. Kendi de sürücü koltuğuna geçtiğinde sonunda Chanyeol'ün yüzünü görmüştü. Chanyeol oturduğu yerde deli gibi kahkaha atıyordu. Kıpkırmızıydı.

"Dünyanın en saçma şeyiydi bu." dedi Chanyeol kahkahaları arasında.

Chanyeol'ün içten kahkahaları Baekhyun'u da içine çekti. "Bunu daha sık yapmalıyız."

Chanyeol dün gece yaptığı saçmalıkları hatırlarken kahkahalarını susturup kafasını iki yana salladı. "Uzun bir süre alkole elimi sürmeyeceğim."

Chanyeol'ün yol tarifiyle yemek yiyebilecekleri sakin bir restorana gelene kadar ikili pek fazla konuşmadı. Chanyeol dün gece yaptığı tüm saçmalıkları hatırlıyordu ve bu utanmasına sebep olmuştu. Yine de Baekhyun'un rahat tavırları içinin rahatlamasına sebep oluyordu.

İkili arabadan inip neredeyse boş olan restorana girdiler. Sipariş ettikleri kahvaltılıkların yanına Chanyeol de Baekhyun gibi kahve istemişti. Normalde pek kahve içen biri değildi ama sinirlerinin uyarılmasına ihtiyacı vardı. Yemeklerini yerken Chanyeol "Teşekkür ederim," diye seslendi karşısındaki yemekleri tam olarak ağzına tıkıştıran adama. Sahiden acıkmış olmalıydı.

"Neden?" diye sordu Baekhyun ağzındaki yemeklerden dolayı boğuk çıkan sesiyle.

"Uzun zamandır geçirdiğim en eğlenceli doğum gününü geçirdim sayende." dedi Chanyeol, yanaklarının hafiften ısındığını hissederek.

Baekhyun omuz silkti. "Pek bir şey yapmadık; sadece dondurma yedik, sonra da parkta uyuduk."

Chanyeol hafifçe kıkırdadı. "Hiç değilse yanımda benimle ilgilenen biri vardı. Diğerlerinin yaptığı tek şey saçma sapan bir parti verip eğlenmek. Yıllardır doğum günlerimde ben hariç herkes eğleniyor."

"Cidden partileri sevmiyorsun, değil mi?" diye sordu Baekhyun sırıtarak.

Chanyeol dudaklarını büzdü. Baekhyun gözlerini Chanyeol'ün gözlerine odaklamaya zorladı kendini. "Pek sayılmaz."

Kısa süreli konuşmaları Baekhyun'un dikkatini saatin çekmesiyle bölündü. Baekhyun irileştirdiği gözleriyle yüksek bir tonda atıldı. "Derse geç kalıyorum, acilen gitmeliyim."

"Tamam," dedi Chanyeol kahvesinden büyük bir yudum aldıktan sonra. "Seni ben bırakırım."

Hesabı Baekhyun ödedi, çünkü Chanyeol cüzdanını elbette evde bırakmıştı. Baekhyun'un araba radyosunda çalan şarkılara eşlik ederek geçirdikleri kısa yolculuğun sonunda Baekhyun dönüp sürücü koltuğunda oturan adama baktı. Onu istediği kadar kafasından çıkarmaya çalışsın, asla başarılı olamayacağına dün gece karar vermişti.

"Teşekkür ederim," diye mırıldandıktan sonra kemerini çözüp Chanyeol'e doğru eğildi. Dudakları Chanyeol'ün dudaklarına oldukça yakın yerlerde dinlenirken Chanyeol hızlanan kalbine söz geçiremiyordu. Chanyeol'ün dudakları istemsizce aralandığında Baekhyun çok hafif bir şekilde sırıttı, ardından Chanyeol'ün yanağına uzanıp gürültülü bir öpücük bıraktı. Chanyeol henüz düşüncelerini toparlayıp bir şey diyemeden Baekhyun "Sun Yeon'a selam söyle, sonra görüşürüz." dedi ve arabadan inip okula doğru hızlı adımlarla ilerlemeye başladı.

Chanyeol'ün yapabildiği tek şey elini kalbinin üzerine koyup sakinleşene kadar öylece beklemek oldu.

mini reklam: Remedy isimli bir hikayeye başladım ve çok hevesliyim. orada da güzel yorumlarınızı görmek beni çok mutluş eder 🌼