Horror Isn't Fun

8. Help

Addy loopt naar beneden als ze de geur van pizza ruikt.

Als ze de keuken binnenloopt, ziet ze Sam staan met een schort om, bezig met een pizza te versieren.

‘Dag schoonheid. Voel je je alweer wat beter?’

Addy had boos kunnen worden, maar vind het toch wel even fijn dat Sam er is. Even wat afleiding.

Addy knikt.

‘Wil jij jouw helft van de pizza versieren? Ik heb al wat theewater opgezet.’

Het was net alsof Sam haar al jaren kende. 

Addy loopt naar de aanrecht en leunt tegen Sam zijn rug aan.

Sam draait zich om en sluit zijn armen om haar heen. 

Dan beginnen haar tranen weer op te wellen en begint ze keihard te huilen in zijn shirt.

‘Oh lieverd, niet huilen,’ zegt hij en kust haar op haar hoofd.

Ze heeft geen zin om te huilen.

Snel droogt ze haar ogen en kijkt naar al het lekkers wat Sam naast zich heeft liggen.

‘Wat wil je vanavond doen? Zullen we een film kijken? Of spelletjes doen? Of gewoon wat drinken in het dorp.’

‘Ik wil graag met je op bed liggen,’ zegt Addy. Maar van het een op het andere moment bedacht ze dat dat het er heel fout uitkwam. 

‘Kletsen,’ zegt ze er snel achteraan.

Hij glimlacht en geeft haar nog een zoen op haar hoofd.

Addy legt er wat tomatenplakjes op, wat ham, paprika en bestrooit hem dan met kaas.

Sam pakt hem op en zet hem in de oven.

Samen zitten ze aan tafel, klaar met eten. 

‘Je snapt toch wel dat de politie je nog gaat ondervragen?’ Vraagt Sam ongerust.

Addy wist dat hij erover ging beginnen. Het was onvermijdelijk.

‘Ja. Maar ik heb ze niets te vertellen, want ik wist tot een paar uur geleden niet eens dat mijn vader bestond.’

‘Het komt goed,’ zegt hij. ‘Zolang je maar eerlijk bent.’

Ze zucht. 

Ze hoort de deur in het slot vallen. 

Haar moeder en Josh komen binnen lopen.

Als ze Sam ziet zitten, klaart ze op.

‘Bedankt, dat je haar zo steunt.’

Hij knikt. Josh kijk hem aan en weet niet zo goed wat hij van de situatie moet vinden.

‘Wij gaan naar boven,’ zegt Addy en trekt Sam mee, achter zich aan.

‘Addy? Morgen praten we verder!’ Roept haar moeder. 

‘Ik zit nu een tijdje op deze school. Het is best een leuke school. Ik hoop dat je bij me in de klas komt. Zou ik heel leuk vinden!’

‘Zijn ze streng?’ Vraagt Addy en kijkt hem gespannen aan.

‘Ja tuurlijk, maar je moet weten hoe en op welke manier je met een leraar om moet gaan.’

‘Hebben jullie een kantine?’ Vraagt Addy.

‘Ja zeker, het eten is best goed. Vrijdag is pizza-dag, maandag stamppot dag. Voor de rest verschilt het altijd. Is het eten niet te eten, zit er een supermarkt dichtbij. Maar alleen vanaf de 4de klas mag je weg van school. Maar iedereen doet het gewoon hoor.’

‘Ik ben benieuwd,’ zegt Addy en zucht.

‘Je moet je niet druk maken. Je hebt nog twee daagjes, we doen morgen wel inkopen.’

Na een tijdje niks gezegd te hebben, pakt Sam haar vast en trekt zich tegen hem aan.

Na een lange tijd van zoenen verdwijnt zijn hand naar onderen.

Hij laat zijn hand een tijdje over haar onderbroek glijden, maar zodra hij mee wilt doen, houd Addy hem tegen.

‘Ik ehh, heb dit nog nooit gedaan,’ zegt ze en is blij dat het donker is, zodat hij haar blos niet ziet.

Ze ziet dat hij glimlacht.

‘Dan zal ik heel voorzichtig zijn,’ zegt hij en buigt zich weer over haar heen.