This chapter is dedicated to @zoo_15 for messaging me which inspired me to finish the whole chapter and thank you for always supporting the book. 😊
✍︎✍︎✍︎✍︎✍︎✍︎✍︎✍︎✍︎✍︎✍︎✍︎✍︎✍︎✍︎✍︎✍︎
The intensity is still there. Just answer me Jake.
"I——II-I cant...."
CAN'T. It means hindi talaga pwede. Magkaiba ang CAN'T and WON'T. "CAN'T" it implies an inability to do something - one is (physically, or psychologically, or ethically, or spiritually, etc.) incapable of doing something - while "WON'T" implies a lack of volition to do something - one could do something but does not will to do so. — Quora.com 🤣
Ang layo ng dalawa pero bakit ang sinasabi ng aking damdamin ay iba. Parang ang CAN'T and WON'T ay parehong nag-agree kay Jake. Konti nalang at mawawalan na ako ng lakas para ipaglaban ang relasyon na ito.
"But, Olivia, you have to understand, what you did-"
"I KNOW WHAT I FUCKING DID, OKAY?!"
My hands are all over the place and Jake still held my arms.
"I don't fucking understand you! Pavictim ka pero ikaw ang merong kasalanan sa lahat ng problema!"
Madiin na pagkakasabi ni Jake. Umiyak ako na merong galit sa aking puso. Inaamin ko meron akong kontribusyon sa mga nangyari noon. Noon yun! Nagbago na ako, sinusubukan ko maging isang mabuting tao at asawa.
"Oo na! Ako na! Lage naman ako,diba?! Ikaw na ang perpekto Jake. Pwede ka naman umayaw sa kasal natin diba? Pero hindi mo nagawa! Bakit? Dahil ang gusto mo lang ang kompanya at ang pahirapin ako!"
PAK!
Isang mabigat na kamay ang dumapo sa aking mukha. Agad ako napasandal sa pinakalapit na cabinet dahil sa lakas ng pagkakasampal ni Jake sa akin. Alam ko na namumula ito ngayon dahil nafefeel ko ang sting nito. Hindi pa siya nakontento at hinawakan ang mukha ko nang madiin.
"Ang lakas mo nang sumagot ngayon ha?! Ano ba ang pinaglalaban mo? Ang Charlie na iyon? Bakit nalasahan ka na ba niya?!"
Tinitigan ko siya ng mabuti na merong galit at hinanakit sa puso ko. Pagkatapos ng lahat, ito ang makukuha ko? Ito ba ang karma ko sa ginawa ko noon? Kung ito nga, sana matapos na ito dahil pagod na pagod na ako!
"I hate you! I fucking hate you!"
Sinasampak ko ang braso niya at kinukumot ang buhok niya. Walang makakarinig sa amin dahil malayo ang kwarto namin sa main area ng resort. Nagsisigawan na kami at nagsasakitan, halatang wala isa sa amin ang gusto matalo sa away na ito.
"You fucking hate me?! Well, damn you! I fucking wanna hurt you for what you did to me, bitch!"
PAK!
SAMPAL!
"Bakit ko ba inaasahan mag-iiba ang tingin mo sakin, walang hiya ka talaga Jake, binigay ko ang buong puso at kaluluwa ko para sa iyo!"
"Well darling, sorry to disappoint you, but I'm not Mr. Nice Guy that you used to know!"
"FUCK YOUUUU! AGGGHHHH!"
"GLADLY!"
Shit! Nag-iba ang ang emosyon ni Jake, parang nag-itim ang pakiramdam nito at agad ako hinalikan sa labi. I keep avoiding my lips so that he won't have access, hindi ko siya hahayaan. Olivia, huwag kang bumigay. Lumaban ka!
"Stop it, Jake! Don't!"
"NO!"
Mabilis naitanggal ni Jake ang pangtulog ko at saplot sa aking katawan, agad niya ako sinakmal sa higaan, dahil nakatowel lang siya, nakahubad na siya kaagad. Shit! I don't wanna do what he wants, after what he did?! NO!
BINABASA MO ANG
The Husband's Slaved Wife
RomanceHighest Ranking: #3 in Company PROLOGUE Masakit umibig, pero mas masakit kapag sinsaktan ka ng iyong minamahal. Mahirap huminga. Mahirap magmahal. Mahal ang kalayaan. At mas matingkad pa sa isang diyamante ang tumakas at magwala sa sarili. Ako ay na...