My Safe Haven [COMPLETED]

CHAPTER 6

TUMAAS baba ang kanyang dibdib sa paghahabol ng hininga. Kagagaling lang niya sa pagtakbo kaya balot ng pawis ang kanyang mukha't katawan.

"Ano ang gingawa mo rito?" tanong niya kay Anthony habang binubuksan ang gate ng kanilang bahay. Nakaabang ito sa labas at halatang naghihintay sa kanya.

"You fell asleep last night. Hindi na kita ginising. I even carried you to your bedroom, it gave me a backache, you know? You're heavy, Doc."

"Well, thank you," sarkastikong aniya. "But news flash, I may be heavy but your back ached because you are getting old." Pinunasan niya ang pawis sa kanyang katawan habang nakataas ang kilay rito.

"I'm not old. I can even make you scream with my strength and speed. Wanna try?"

"What? You... you..." Her voice trailed off. Nanlaki ang kanyang mga mata na naiiskandalo sa sinabi nito. He never joked like that before. Green jokes were out of his league, though he can be very mischievous.

"Why? You don't want to?" Napapangangang napamaang siya sa binata. "It's your lost." Inilapit nito ang mukha sa kanya kaya bahagya siyang napaatras.

She swallowed when she saw him gaping at her lips. Natulos siya sa kinatatayuan habang nakatutok ang mga mata sa mukha nito na unti-unting bumababa sa kanya. Halos magtama na ang kanilang ilong nang lumihis ito pakaliwa at bumulong sa tapat ng kanyang tainga. "You won't get to taste my big big—"

Bigla siyang natauhan at itinulak ito ng buong puwersa. Her face was red in embarrassment and annoyance. "Pervert!" Hinuli niya ang nipples nito at ginawaran iyon ng pinong kurot. Ngumiwi ito at pilit na inaalis ang kanyang kamay sa pagkakapisil. "Or I should cut your balls with my scalpel and shove it to your mouth? How you like that, ha?"

Pumuno sa tahimik na umaga ang malakas na halakhak ni Anthony. Naaaliw ang mga matang nakatingin sa kanya, ang mga ngiti ay nanunukso. He caught her wrist and pulled her to him. Muling idinikit ang mga labi sa kanyang tainga at bumulong. "My heart is big, I was supposed to say that. But you assume it is something else, I didn't know that you are that cunning, Doctor Adeline Cruz."

Sa pagkainis at pagkapahiya ay mariin niyang kinagat ang balikat ni Anthony pagkuwan ay nagdadabog na pumasok sa loon ng bahay. Narinig niya ang pagtawag nito sa kanyang pangalan ngunit hindi niya ito nilingon. Napabuga siya ng hangin at pinaypayan ang sarili gamit ang kamay na tila ba makakatulong iyon sa pag-iinit ng kanyang mukha. It was embarrassing, irritating and frustrating, he really had the skill of bringing out the worse in her.

Pinayapa niya ang sarili, nagtuloy sa kusina at nagtimpla ng kape. "Coffee?" alok niya sa binatang nakasunod habang himas-himas ang nasaktang dibdib at balikat.

"Yes. Thank you very much for the generosity, Doc," he muttered in sarcasm. "You really have strong teeth, no doubt. It's painful. What if I'll bit yours too to know how much it hurt?"

Her cheeks burnt when the implication of his words sunk in. Her mind was drowning in heat and it gave her chill. She glared at him to hide her embarrassment.

"So? Anong kailangan mo sa akin?"

Ibinigay niya rito ang kapeng ginawa para rito. Sumandal sa counter at sumipsip sa kanyang baso.

Si Anthony ay naupo sa ibabaw nang mesa at nakaharap sa kanya. He sighed and the teasing grin was departed from his face.

Ipinaliwanag nito sa kaniya ang sirkumstansiya kung bakit kailangan nito ang tulong niya. His team was working on a case that was linked to the hospital she was working in.

Napaawang ang kanyang bibig sa pagkulat dahil sa mga sinabi nito. "You mean to say that the scalpel murder case serial killer is a doctor at PMH?"

"Yes," diretsong sagot nito na puno ng kasiguraduhan ang tinig.