𝑊𝑒 𝐶𝑜𝑢𝑙𝑑 𝐵𝑒 𝑇𝘩𝑒 𝑆𝑎𝑚𝑒, 𝑀𝑖𝑛𝐿𝑖𝑥

~5~

Saat 1.30 olduğunda bırakmıştık oyunu oynamayı. Hepimiz kendi köşemize çekilmiş derin düşüncelere dalmıșken içiyorduk. Chan ve sen salıncaklarda otururken Chan içmeye devam ediyor, sense onu izliyordun. Changbin bankın üstünde sızmıștı. Sizlere kısa bir bakış atıp iki şişeyi elime almış ve çimenlerin arasına gitmiştim. Uzun bir ağacın gövdesine sırtımı yaslayarak yere uzandım. Bir yandan biralarımı içiyor diğer yandan telefona bakıyordum

Açıp saçma sapan bir sürü video izlemiştim. Komik bir şey olmasa bile gülüyordum. Sarhoş olduğumda sadece gülerdim zaten. Changbin kahkahalarıma uyanıp bankta ters tarafa dönmüştü. Chan ise aldırmamanı söylemişti sana. Sonrasında bir şeyler konuşmaya devam ettiniz ama duyamıyordum sizi

Başımı kaldırıp ağacın yapraklarının arasından gökyüzüne baktım

Pespembeydi

Dünya pembeydi

Gülerek sırtımı ağaçtan ayırmıștım. Kendimi yana atıp çimenlerin üzerine uzandım. Kollarımı iki yana açıp gülümserken gözlerimi kapatmıștım

Gözlerimi kapattığımda kararması gereken rüyam bile pembeydi o an. Mutluydum. Senin varlığını bile unutmuștum. Hayatımdan çıksan güzel olur diye düşünmüştüm o an. Kendime defalarca kez bunun için kızdım

Çünkü şu an hayatımda yoksun ve hiçbir şey güzel değil Felix

Seni özlüyordum

O gece yaptığın gibi ben uyumaya yakınken yanıma gelmeni ve bana sarılmanı isterdim

Șu an gözyaşlarım defterin sayfalarına düşüyor. Seni dinlemeyip yine saatlerce içtim. Sarhoşum. Ama dünya pembe falan değil. Siyah da değil

Dünya şu an bembeyaz Felix

Meğer hayatıma renk katan senmișsin