YARALI

Söz

Multimedya ; Zehra Beylice

Sırılsıklam olan üzerimle birlikte ayağa kalktım .
Yürümeye başladım , küçük adımlar atarken bir yandan da ellerimi kollarıma doğru tutup bir nebzede olsun ısınmaya çalıştım .
Bomboş sokakta ilerleyip evin yolunu tuttum .
Eve vardığımda kapının anahtarını almadığımı fark ettim . Kapıyı tıklattım babam eve daha gelmemişti .
İşten birazdan döner diye düşünerek çaresizce kapının önünde sırtımı yaslayarak oturdum .
Ayaklarımı karnıma kadar çekip başımı dizlerimin üzerine koydum .
Soğuktan titreyen dudaklarımın sesini duyarken içimden babamın bir an önce gelmesi için dua ediyordum .

Yağmurun sesi kulaklarımı doldururken gözlerimi kapayıp öylece bekledim .
Kısa bir süre dalmış olmalıyım ,
kapının önüne babamın geldiğini duyduğumda başımı kaldırıp ayağa kalktım .
Yağmur durmuş babam ne olduğunu anlamadan yüzüme bakıyordu . Hızlıca kendimi ifade etmeye çalışarak
" ben hava almak için dışarı çıktım , anahtarı içerde unutmuşum " diyerek yutkundum .
Babam başını sallayıp üzerinden ceketini çıkartıp omuzlarıma koydu . Bir nebze olsun vücudumun ısındığına hissederken babam kapıyı açtı . İçeriğe girdi , ardından hızla bende girdim .
" Üzerini değiş hemen dolabında üst rafta duran battaniyeyi al üzerine , biraz ısınırsın " dediğinde olumlu anlamında başımı sallayıp , hızlıca kapıyı kapatım . Merdivenlere yönelirken babamda mutfağa geçti .

Odama girip üzerimi değiştirdim . Dolabın üst rafından babamın dediği battaniyeyi aldım , omuzlarımın üzerine koyup yatağın üzerine oturdum .
Yatağın yanında komidinin üzerinde çerçeveli duran annem ve benim olduğu resmi avuçlarımın arasına aldım .
Sessizce " seni özledim anne  " değip ellerimi resmin üzerinde gezdirdim , kapının çalması ile irkilerek ,
" Gelebilirsin baba " diye seslendim .

Babam içeriye bir bardak ile girdi .
" Çay yaptım sana , için ısınır iç "
bardağı komidinin üzerine koyarken
bir yandan elimde tutuğum çerçeveye bakıyordu .
Derin bir nefes alıp odadan çıkmak için arkasını döndü .

" Baba bekle " dediğimde babam arkasını bana doğru döndü .
Resimde çok küçüktüm o gün ne olduğu hatırlamakta güçlük çekiyordum .
Babama sormak için ayağa çerçeve ile kalkmamla birlikte elimden düşen çerçeve bir parçaya bölündü .
Babamın yanıma gelmeye yeltendiğini görünce ,
" Baba gelme camlar batar "
Diyerek elimle işaret ettim .
Eğilip etrafa saçılan cam kırıklarını toplamaya çalıştım .

Bir anda elime batan camın acısı ile inledim . Babamın yanıma geldiğini fark edince başımı kaldırıp inleyen gözlerle babama baktım .
Hızla eğilip cam batan parmağımı avuçlarının arasına aldı . Üfleyerek
" Burda bekle ben yara bandı alıp gelicem "
Ayağa kalkıp odamdan çıktığında göz yaşlarımı tutmayıp ağlamaya başladım .

Canımı yakan küçük bir cam parçası değildi , ağlamama sebep olan şeyde bu değildi .
Ben artık dayanamıyordum .

Annem gözlerini kapadıktan sonra ellerim eskisi gibi hiç olmadı titremeye başladılar , gözyaşlarım hiç durmadı hep aktılar , ben hep yaralıydım , yaramı iyileştirebilecek merhemim de yoktu ki benim
Ben artık annemi çok özlemiştim .

İçimi akıtmama sebep olmuştu sadece bu küçük cam kırığı , ben bu düşüncelere boğulmuş bir şekilde ağlarken ,
Babam bir anda telaşla içeriye girdi . Beni yerde avucundan akan kanla ve ağlarken görünce hızla eğilip
" Yaran çok mu derinden canın çok mu acıyor , kalk bir hastaneye gidelim istersen "
Diyordu başımı olumsuz anlamında sallayıp , hıçkırıklarımın arasından