Taste Series #1: Bitter Taste of Epiphany

Chapter 2

"You looked so happy," I commented.

Napakamot siya ng batok bago tumingin sakin at ngumiti, "Am I?" he asked while smiling.

Nginusuan ko lang siya at iniwan siya sa sala. Naglakad ako papunta sa guest room para kumuha ng damit.

"Tangina," I muttered a curse.

Tumaas ang kilay ko ng makita ko si Marcus na natutulog sa higaan. Naramdaman kong nasa likod ko na si Easton, nagtaka siguro kung bakit ako nagmura. Umiling nalang ako at pumasok sa walk in closet. I was about to open it when I remembered something.

"Right," napaturo pa ako sa hangin, "nasa kwarto niya nga pala yung gamit ko."

Lumabas na ako ng kwarto at naabutan ko si Easton na binabalibag ng unan si Marcus.

"Ikaw na bata ka! Pasok ka ng pasok sa condo ko ng walang paalam! Alam mo bang pwede kitang ipakulong ha?! Bumangon ka diyan, Marcus! Panira ka! Bwisit!" papaluin na ulit niya ng unan ng biglang tumayo si Marcus at sinukahan siya.

I let out a loud laughed making him to looked at me and giving me a death glare. Tinaasan ko naman siya ng kilay.

"I forget to tell you that..." I can't stop laughing at him, napatingin ako sa damit at kama niyang may suka na ni Marcus, "he was drunk, he smell like a shit fucking.. just clean he's messed."

Nasapo niya ang mukha niya at galit na tumingin 'kay Marcus.

"Magsama nga kayo ni Suzie. Ginagawa niyo 'kong nanay! Tangina, anong kasalanan ko nung past life ko." He held his chest and shut his eyes, "Dios mio, patawarin niyo ko."

"Arte."

He looked at me so I just smiled at him, teasing him. Effective naman eh! Bahala siya diyang maglinis ng kalat ni Marcus. Iniwan ko siya at dumiretso sa kwarto niya. Kumuha ako ng damit ko bago pumasok sa banyo niya at nagpalit.

I went to the kitchen to cook something for dinner. Nandito si Marcus kaya hindi ko alam kung ano lulutuin ko. I make a soup for Marcus and I cook hotdog and bacon for Easton and I! Truth be told, I can't cook something... na pang nanay.

Easton can! I envy him.

Nag-ayos na ako ng pagkain sa lamesa bago ko sila tinawag. Naririnig ko na ulit yung hiyawan nilang dalawa.

"Tangina mo," si Easton.

"Oh putangina mo din. Ah, Gago yung damit ko!"

"Oh, 'eto, laban mo!"

I pray before calling them! Aatakihin ata ako sa kanila. Para silang batang magka-away.

"Napaka epal!" Marcus said.

"Anong ulam 'to?!" napatingin si Easton sa lamesa bago sakin.

"Hotdog tsaka Bacon," I looked at Marcus and smiled, "Gumawa ako ng soup yun nalang kainin mo."

"Wow! First time," tuwang-tuwa siya bago naunang umupo at nagsimulang kumain.

Napatingin ako 'kay Easton na masama na ngayon ang timpla ng mukha. Para siyang natatae at hindi nakayanan ang nakikita.

"You hate me that much huh?" He said before he sat down in front of me. He pick up his utensil first before he dig in the food.

"Aston," I warned him, hindi na ako natutuwa sa itsura niya. Kasalanan ko bang hindi ako marunong magluto? At prito lang ang kaya ko? Sana pala yung bangus niluto ko! Kaso nagdadalawang isip ako dahil baka baka.. masunog ko.

"Ang sarap," aniya.

"Just fucking eat Easton," natatawang sabi ni Marcus.

"Wag mo kong kinakausap. Sino ka ba? At nakikikain ka dito?"