YUSUF'UN KARDEŞİ BÜNYAMİN'LE KARŞILAŞMASI
Kervan vardı Mısır'a
Yusuf kardeşlerini karşıladı büyük bir şaşaayla
Ağırladı onları en güzel şekilde
Görünce tanıdı Bünyamin'i
Makamına oturttu Kral sarayındaki
Sanki o kraldı ve tahtta oturuyordu
Tahta kardeşini buyur etmişti
Ona öyle itibar etmişti ki
Şaşa kaldı kardeşleri
Bu işte bir iş var dediler
Bu Yusuf'ta bir iş var
Bir sır var bizden gizlenen
İşte bak Bünyamin'i de aldı yanına
Sakın bu üvey kardeşimiz olmasın
Hani biz kıskançlıktan
Kaçırıp kuyuya attığımız Yusuf
Sakın bu Yusuf olmasın
Onlar böyle deye dursun
Bir yandan da sarayda zevk sefa ediyorlar
Bunu kendilerine sağlayan
Yusuf'a teşekkür ediyorlar
Gerisini de pek fazla
Kurcalamak istemiyorlardı hani
Vakt erişti gitme vakti geldi
Yusuf onlara bir oyun etti
Emretti emrindekilere
Altın bir tas koysunlar
Bünyamin'in yüklerine
Denileni yaptılar
Kervan hazırlıklarını bitirmişti ki
Bir münadi çağırdı
Kimse ayrılmasın
Kayboldu hükümdarın altın tası
Aranacak tüm eşyalar
Yakalanan alıkonulacak
Kervan yüklerini indirdi
Tüm eşyalar arandı
Bulundu altın tas sonunda
Bünyamin'in yükünde
Bünyamin alıkonulacak dediler
Kardeşleri etti itiraz
Onun yaşlı bir babası vardır
Ağlamaktan gözleri kör olmuş
Yusuf'un hasretiyle
Yusuf ki kurtlar kapmış
Yaşlı baba
Bünyamin'i koymuş onun yerine
Biz zaten onu güç bela ettik razı
Yusuf'u bizden biliyordu
Evet bu doğruydu
Biz onu etmiştik zayi
Bunu ey Yusuf siz de biliyorsunuz
Yüzümüze vurmuştunuz hani
Çömlek söylemişti size de
Doğruydu
Biz onu kıskançlığımızdan
Bir kuyuya atmıştık ta
Kurtlar yedi diye
Uydurmuştuk yalan
Sonra çıkarıp gömleğini bulamıştık kana
Şimdi de bu felaket geliyor başımıza
Bu kez nasıl inandıracağız onu
Biliyoruz ki biz
O asla hırsız olamaz
O temiz bir baba
Ve tertemiz bir anneden
Doğdu
Yusuf'tan sonra
Ve öldü anneleri
Bu yüzden sevdi onları Yakup atamız fazla
Biz de bu yüzden uyduk şeytana
Yaptığımız bu günah yüzünden
İstiğfar ettik durduk yıllarca
Tövbe dedik binlerce tövbe
Pişman olduk amma ne çare
Siz siz olun bizlerden birini alın onun yerine
Hangimizi isterseniz
Olmaz dedi Yusuf kim işlemişse suçu
Ceza onadır ancak
Başkası cezalanamaz
Ama size bir iyilik daha edeyim
Alın şu gömleği
Götürün babanıza
Sürsün gözlerine de açılsın
Kör olan gözleri
Nasıl olur dediler
Siz karışmayın dedi Yusuf
Benim dediğimi yapın
Bir daha ki sefere de
Alın babanızı da getirin
Onun için de izzet-i ikramımız olacak
Hem kavuşacak kaybettiklerine
Ahmet KEMAL
