The Chronicles Of Vampire And Werewolves: Aly [COMPLETED]

Part 9: Ang Marka ni Nicoll Alvez. (SPG parts)

Chapter 9:ANG MARKA NI NICOLL ALVEZ

SOMEONE POV.

Ako ang pinuno ng 10 Son of Adam. Ako rin ang may kagagawan ng marka ni Nicoll Alvez. Dalawang taon na ang nakararaan. Isang nakakasilaw na bahagi ang nagpagising sa akin, nasa itaas ako ng puno. Isang napakagandang dilag ang aking nasilayan. Isang dilag na tinutukan ng mga ilaw at camera. Saksi ako sa galing ng pag-arte niya. Matapos ang shooting nila sinundan ko si Nicoll. Tatlong oras pa lamang nakakalipas, pero mukhang tumalon agad ang puso ko sa sobrang saya at nahulog ng sobra kay Nicoll Alvez. Uso ang tv at radyo dito sa Aczaban kaya walang dudang makikilala ko siya. Sakto ang lakas ng patugtog niya sa Cp niya. Kaya siguro hindi nya narinig ang pagtalon ko mula sa puno.

Nagulat siya ng makita niya ako sa harapan niya. Pero isang ngiti ang sumilay sa kanyang labi, at isang yakap ang natanggap ko mula sa kanya. Nagtaka ako.

"Isa kang bampira right?". Tanong niya. Kaya tumango ako.

"Ang sabi ng manghuhula 'ANG LALAKING NAKAUSLI ANG PANGIL AT UNANG MONG NASILAYAN SA IYONG PAG-IISA AY SIYANG MAKAKATULUYAN MO'
Natutuwa ako dahil sa loob ng 18 years natagpuan na din kita." Sabi niya sa akin. Lumapit siya sa akin.

Isang maalab na halik ang sumalubong sa akin at pilit na pumapasok ang dilang rumaragasa sa aking bibig. Doon ko lang naisip ang sinasabi sa akin ni Ka-Ibrahim na oras na umusli ng kusa ang pangil mo. Ang ibig sabihin lang noon ay may naghihintay na panganib sayo or nakita mo na ang babaeng itinadhana para saiyo. Sa gitna ng painit nang painit na halik ay napangiti ako. Pumulupot sa batok ko ang braso nya, at pilit na inililiyad ang katawan niyang nagpapahayok sa katawan ko. Hindi ko napigilan ang aking sarili. Pinadulas ko yung kamay ko sa mukha nya na walang anumang iniisip na kahit ano.

**

*SEDUCING YOU*.

"Gusto kitang matikman"

At paatras kami ng paatras at lumilikot na ang kamay niya. Pinipisil pisil nya ang kaumbukan ko na siyang ikinatigas at ikinatayo nito lalo. Hindi namin namalayan nandito na pala kami sa bahay ko. At diretso -diretso sa kwarto ko. Pinipigil kong humiyaw dahil sa ginagawa niya. Ako lang tao sa bahay kaya walang abala. Agad kong tinulak yung pinto gamit ang kaliwa kong paa. Hinubad nya lahat ng damit nya ganoon din ako. Hanggang pati underwear niya hinubad niya na. At pinipilit na hubarin yung brief ko.

Inangat ko yung baba nya at nagprotesta ako binigyan siya ng look na 'ARE-YOU-REALLY-READY-AND-SURE-LOOK'.

Tumango naman siya. Ako na mismo ang naghubad ng undy ko. Lumuhod sya at sinunggaban ang matigas na diretso at inuluwa, ipinasok, pataas, pababa. Sisipsip lulunok, Lalawayan isusubo. Ramdam na ramdam ko ang ginagawa ng kanyang bunganga.

Inihiga ko siya. At masuyong hinalikan, sinimsim ang sariwa at makremang bukana na malarosas sa pula. Napansin ko lang yung blonde na nakatabing sa bukana hindi kakulay ng buhok niyang Brown at hindi rin ito kakulay ng korona niya sa umbok kakulay ito ng sariwang Cherry. Bagamat di kalakihan siguro nasa 36cup B pwede na ring ipagmalaki. (HAHA xD)

Napansin ko din yung bilugang itim mga mata nya gumalaw. Nataranta ako at napahawak sa mayamang dibdib.

"Aaahh~" napaungol siya.

" Nicoll ang mata mo, gumalaw". Tumawa sya.

At kinuha bulsa ng pantalon ang dalawang bilog na lagayan. Asul na mata. Ang ganda niya. Sinimulan ko na ang Romansa. Itinaas ko ang dalawang binti nito. Sumimsim ng krema sa sariwang bulaklak at ipinasok ang daliri ko na nagdala ng kilabot sa pagkatao Nicoll dahil nakita ko na napapikit at napakakagat-labi.

"Nicoll, handa kana? Ipapasok ko na ang makapangyarihang bumubuo. Sabihin mo sa akin kung masakit. I'll be gentle".

Alam kong 1st time niya palamang ito. Dahil sa wala akong naamoy na ibang lalaking nakaangkin sa sariwang bukana ng rosas. Masikip ang lagusan mabagal ang paggalaw hanggang sa pabilis ng pabilis may dugo na naamoy at dama ko yun sa aking kahabaan na nakadikit. Ito ang patunay na ako ang una. Lubos akong natuwa. Sinipsip ko iyon at nilunok. Oo dahil doon kaya natawa siya. Natapos kami paglipas ng makapangyarihang ungol na pinagsabay namin.

Kinumutan ko siya kaagad, at umunan siya sa aking braso. Hinalikan ko siya at iniwanan ng marka sa leeg, pero masyadong mabilis ang naging pangyayare.

"Ako si Nicoll Alvez mamahalin ang lalaking unang makaangkin sakin ngayon, bukas at magpakailanman, at kailanman hinding-hindi ipagpapalit kanino man".

Sabi niya ako naman dinilaan ko yung Cherry na crown niya at sinipsip at inulit ulet namen ang sumunod nangyare ay nagpawala ng sigla ko lumabas ang dugo sa leeg niya at may nakakita sa amin. Sinunog din ng mga staff ang paligid ng bahay..

**

Halos gabi-gabi kong pinagsisihan ang pagkagat ko sa kaniyang leeg. Kahit walang buhay ang babae pinanatili kong mukhang buhay ito pero tila imposible iyon mangyare. Hinawakan ko ang kamay nito at palaging dinadasalan.

"Mahal kong Nicoll. Pakiusap, gumising kana. Batid kong nasaktan kita pero sana gumising kana. Patawarin mo ako, dala lang ng kagalakan. Nakalimutan kong isa ka nga palang tao. Pakiusap, gusto pa kitang makasama ng matagal. Pakiusap gumising kana. Pangako ko hindi ko na muling gagawin ang bagay na iyon saiyo. Kahit anong mangyare hindi na ulit kita kakagatin at panggigilan." Sabi niya habang hawak-hawak ang kamay nito na malamig pa sa mga palad niya. Hindi niya gusto ang nangyari.

Ngunit sadyang may mga bagay na sadyang nangyayari upang pagsisihan mo at pagsisisihan mo habang buhay ka o magpahanggang sa kamatayan mo.

**
3rd Person POV..

Wala ni isa sa kanila ang nakakaalam kung ano na ang nangyari sa bangkay ni Nicoll, ang mga magulang nito ay naghahanap padin sa pinangyarihan ng pagpaslang subalit wala nang ibang tao lugar na iyon.

"Sinunog po namin yung paligid dahil sa takot naming pati kami ay mapatay ng bampirang iyon na pumatay kay Nicoll. Patawarin niyo po kami hindi namin nagawang protektahan si Nicoll. I'm sorry po talaga ma'am." Sabi ng isa sa staff na sumunog sa lugar.

"Ipapakulong ko kayu. Alam niyu na kasi naglipana sa lugar na ito ang bampira pero hindi man lang kayu nag-alangan tumuloy pa din kayu. Tapos pinabayaan niyo ang anak ko. Kasalanan man ng anak ko na pumunta siya doon kayo pa din ang sisisihin ko, unang-una palang tumanggi na ako. Magkita-kita nalang tayo sa korte." Sabi nang ginang na halos mabaliw na sa kakahanap sa abandonadong bahay. Halos hindi na nito alam kung paano hahanapin ang kaniyang anak. Pero hindi pa rin nawalan nang loob na balang araw magkikita din sila kahit pa na bangkay nalang ng pinakamamahal nitong anak.

End of Chapter 9