Chapter 6 - Ang Marka

215 18 4
                                    

NAPA bungisngis siya kaasar! Bakit magandang lalaki parin ito, kahit seryoso ang bukas nang mukha nito. si Hashim kaya? Siguro maslalong gagandang lalaki pa ito sa paningin niya kung masilayan niya ang mga ngiti nito. At ang pag sasalubong nang mga makakapal na kilay nito.

Dyosmiyo! Ano batong, nangyayari sakin bakit. Ba siya iniiip ko kainis!
       
"Umuwi na ho, tayo mahal na prinsesa, mag gagabi na ho, baka na roon na rin ang inyong Ina At si haring Jack. Sa palasyo---"
     
"Nais kupang mag libot---"
     
"Kamahalan malapit nang dumilim para ipag patuloy pa ang iyong pamamasyal "

Napa nguso siya at napa hinga nang malalim, dahil sa sinabi nito. Mapanganib kung aabutan na sila nang dilim.

Tulad nang kanyang mga magulang pinsan hindi siya isang bampira mas lalong mapanganib sa tulad niya lalunat iisa lamang ang kanyang bantay.

Hindi ka talaga nag iisip. Kastigo niya sa kanyang sarili.
      
"Sige na nga,"

Subalit akma palang sana siyang aalalayan ni Ino. Nang may isang nilalang na lamang ang bigla na lamang  humaltak sa kanya papalayo mula kay Ino.

Oh. my god!
       
"Prinsesa! "
        
"Ino!!"

Sigaw niya dahil sa bilis nangpagtakbo nang nilalang na nakayapos mula sa kanyang baywang na basta na lamang siyang kinuha. Hindi niya tuloy ma-iwasan ang hindi salakayin ng kaba sa dibdib.

Hindi! Si Ino.

"No. Ino! "

Sigaw niya habang napa iyak na lamang siya nang hindi na niya matanaw si Ino. na humahabol pa sa kanila.
       
"Bitawan mo ako! "

Pag pupumiglas niya at pilit ina-alis ang mala bakal nitong mga bisig nanakayapos mula sa kanyang baywang.

Ngunit kahit anong gawin niya baliwala lamang iyon rito katapusan na ba niya.

Ama help me.

Natatakot na siya lalunat padili na nang padilim ang mga ni lalakaran nila nang bumagal na ang takbo nang nilalang.

Hanggang sa huminto ito sa isang kubo na kahit papaano ay na aaninag niya dahil sa liwanag nang buwan.

Mariing siya nitong binitiwan, masyadong madilim tanging sa kubo lamang ang may liwanag  at pag kakataon na niya  para makatakas dibali nang madilim basta makaalis lamang siya mula sa ni lalang na dumukot sa kanya.

Nilakasan na lamang niya ang kanyang loob kahit ang totoo takot na takot na siya. Wala siyang edia kung bakit siya nito dinukot.

Kaya't walang ano anoy tumakbo siya subalit muli siyang  napatili nang mahapit siya nito ng mabilis.

"Ahh! Bitiwan mo ako!!"

Mas lalo  siyang nag pupumiglas nagwala lahat nang lakas niya ay ibinuhos na niya para lang makawala  mula rito. Pero sinong niloko niya  sa lakas  nito ni hindi manlang umubra ang pag pupumiglas niya. At paghampas rito.
      
"Pakawalan mo ako P-parang awa mo na pakawalan mo ako Ahh! "

Subalit hindi niya sina sadyang mahampas niya ito basta ang alam niya natamaan niya ito malay niya ba. Narinig niya' ang mumura nito.
       
"Fuck."

Lalo  siyang natakot dahil sa galit nitong boses at lalabas na rin ata ang puso niya dahil sa labis na lakas nang kabog non.

Dyosko! Ano bang gagawin ko.
       
Maging ang mga tuhod niya ay nais na rin bumigay kung hindi lamang siya nito yapos malamang kanina pasya nakasalampak sa  lupa.

At sa kakapumiglas niya saka naman lumakas ang hangin duon lamang siya nabato nang wala sa loob na masilayan niya ang mukha nang ni lalang na tinangay siya mula kung saan.

Dahil sa gawa nang liwanag nang buwan. Kilala niya ang mga mata nito ang tindig nito ay alam na alam niya kaya't hindi siya' maaring mag kamali si Hashim ang dumukot sa kanya? Nguni't bakit?
       
Napa singhap siya nang maslalo pa nito siyang hinapit, sunod sunod ang ginawa niyang pag lunok tila kasi siya matutuyuan nang laway at isang iglap lamang na isandal na siya nito mula sa isa sa mga punong naroon alam niya lalunat matigas iyon.
    
" P-paki-usap---"
    
" Ssh.."

Napa kagat siya sa ibabang labi upang pigilan na huwag siyang umiyak sabayan pa na tumatama ang ma-init nitong hininga na tumatama sa kanyang mukha.

Bago niya naramdaman na bumaba ang mainit nitong hininga sa kanyang leeg koyum ang mga kamao maging ang kanyang paghinga ay pigil rin.

Dyosko! Kakagatin niya ba ang leeg ko? Katapusan kona talaga, Ama. Ina!
        
Napapkit siya nang may maramdaman siyang mamasamasa na bagay na dumadampi mula sa kanyang leeg.

"Hindi ko gusto na Markahan ka, pero. Damn! Si Blood. Ang may gusto. "

Hingal nitong sabi saka niya muling naramdaman ang bagay na iyon.

Na muling dumampi sa kanyan'g leeg, sunod sunod ang ginawa niyang pag higit ng hininga para siyang tuod ni hindi makakilos sa kanyang kinatatayuan sana pala nakinig na lamang siya kay Ini.

Ni wala nga siyang kakayahang upang ipagtanggol ang sarili mula rito.
      
"Fuck! But i need to fucking Mark you!
Kahit ayoko."

Hindi niya alam kung bakit sa simpleng salita lamang nito ay may naramdaman siyang kirot mula sa kaniyang dibdib.

©Rayven_26

ALPHA MATE : 𝐇𝐀𝐒𝐇𝐈𝐌  ( Demonic Series 11 ) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon