NOW I'M RICH:NERD REVENGE (Complete)

Seventy Five

***

Ellah POV:

2 oras na kaming naghihintay dito sa waiting area pero hindi parin lumalabas ang doctor. Nandito sina Mom at ang magulang ni Vash. Si Daddy naman ay tumulong sa paghahanap kina Dara. Hanggang ngayon hindi parin mapatahan ni Tito Sen si Tita.

Napasabunot na lang ako sa buhok ko dahil sa gulong ginawa ko. Kasalanan ko itong lahat. Kung sana inayos ko na noon pa ang gulong Ito hindi sa ito lalong lumala. Napakamakasarili ko.

Naramdaman ko na lang na nagsisimula na namang magtuluan ang luha ko. Kahit anong punas ko dito ganun parin.

Vash sana ligtas ka! Hindi ko kakayanin  kapag ikaw ang nawala sa akin!
.
.
.
.

Napatayo ako ng di oras nung lumabas na ang doctor at lumapit sa amin. Ang lakas ng kabog ng dibdib ko.

"Doc kamusta ang anak ko? Okay na ba siya? Ligtas na ba siya? Tell us please." Umiiyak na tanong ni Tita

Nakikinig lang ako. Hindi ko na alam ang sasabihin ko o gagawin ko. Nahihiya ako dahil sa nangyari kay Vash.

"Natanggal na namin ang bala sa katawan niya pero unconscious parin siya... Wag po sana kayong mabibigla sa sasabihin ko.... I need to tell this to all of you dahil gusto kong maging handa kayo sa maaaring mangyari... Your son is in the state of coma. He's comatose...at hindi ko masasabi kung kailan siya magigising.. All you have to do is to pray for him."

'No. No. No...Not my son... Not my only son...No....Ahhh." Lahat sila humagugol pero ako ito nakatunganga. Hindi ko kayang iproseso ang mga narinig ko.

Coma?

Shit!

Why him?

Why not me?

Panaginip lang to. Nagbibiro lang siya. Pero hindi ito panaginip. Totoong totoo ito. Vash!

"No...Nagbibiro ka lang. Hindi pwedeng mangyari yan...You're just joking right? Doctor ka so ibigsabihin nun kaya mo siyang iligtas." Hindi ko mapigilang umiyak at lapitan ang doctor at itulak ito.

Not him!

Not my Vash!

"I'm sorry pero wala na akong magagawa."

"SHUT UP!. Don't say that please!... Doctor ka diba? Obligasyon mo ang magligtas ng buhay pero bakit hindi mo magawa ngayon?..... Ang daling sabihin  para sayo na maghintay, magdasal, at maghanda sa maaaring mangyari kung magigising pa ba siya because you are not me! Hindi ikaw kami!.... Hindi mo alam kung kaylan siya magigising? The hell nag doctor ka pa kung wala ka namang alam!..Tapos gusto mo pa kaming maghintay kung kailan siya magigising kasi hindi niyo alam! Ano maghihintay kami ng himala!?..Punyetang himala na yan!. Anong klaseng doctor ka? Bakit wala kang magawa huh?!" (Ms.A: Chorry sa wrong grammar. Hahaha. Love lots.)

"Ellah, please. Wag kang magsalita ng ganiyan...You have to be strong... Doc I'm sorry!" Pagpapakalma sa akin ni Mom.

"It's okay. I understand. Excuse me!"

"Mom hindi pwede. Bakit kailangang siya ang magbayad sa lahat ng maling nagawa ko. Ako ang dapat na nandiyan sa loob hindi siya. AKO!!" Tuluyan na akong napaluhod.

Vash I'm sorry!
.
.
.

_______

Hindi parin ako umaalis sa waiting area. Nasa loob ang magulang ni Vash. Atsaka nag-iipon lang ako ng lakas ng loob para harapin siya. Akala ko malakas na ako. Akala ko kaya ko nang protektahan ang sarili ko at ang mga mahal ko sa buhay hindi parin pala. Tama nga si Claire mahina parin ako kumpara sa kanya. Ako parin si Ellah na mahina at salot sa buhay nila.