Bu içimde taşıdığım ağırlık, senin replikan.

653 49 7
                                    

Bu içimde taşıdığım ağırlık, senin replikan.

Evet öyle, içimde birebir seni taşıyorum. Ondan böyle ağır yürüyüşüm, dalar gibi hallerim, mutsuz gibi oluşum. Sen gelip ona hayat vermedikçe, o orada nefes almadıkça bu iş zor, çok zor. 

Bir gülümseyişinin dünyayı bertaraf ettiğini anladığım günden beridir bir umudun peşinde sürüklüyorum çaresizliğimi. Biliyorum, sen bana istediğim cümleleri kurmayacaksın ve biliyorum ben hep kendime anlatacağım seni. Ve hep sana hak vereceğim, kırık.

 Seni herkese benzetiyorum, herkes kadar hayatımda herkes kadar uzaktasın. Ama sonra duruyorum yürürken ansızın anlıyorum ki sen ayaklarımsın. Sonra diyorum ki kendime “oğlum o bir başkası, seninle aynı olmadı hiç” ve sonra art arda düşüncelerim bozuyor beni ve işin aslını vuruyorlar yüzüme “aşk budur sen ne sandın ki”.

 Ben sandım ki;

O da sever beni belki,  kalbine sokar beni orada uyur kalırım.

İşaretli Yerlerden SevinizHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin