İşaretli Yerlerden Seviniz

Aklımın en güzel siyahı,

duymadan "evet" dediğim soru, varoluşuna Tanrılar feda ettiğim dünya. O sensin.

Sevgili, (biliyorum sevgilim değilsin)

Kaç kere daha öldürebilirsin beni farkındasız? Uykudayken sen, ellerini kaç kez daha boğazıma dayayabilirsin hiç çekmeksizin?

Öleceğimizi bildiğimiz için mi seviyoruz hayatlarımızı?

Beni sevmeyeceğini bildiğim için mi âşık oldum sana?

Ağzından çıkacak her kelimenin dünyayı döndüren bir büyü olduğuna inanmışım ya da son bir arzu diye senin adını fısıldayışım... ne kadar zaman olmuş seni o kapının ardında gördüğümde içimden düşüp gidişim?

Vur bana, ellerin imkânsız biliyorum. Sustur beni, cümlelerin hiç söylenmedi duymuyorum. Ben artık ölmem nasılsa, nasılsa bedenimi çürüttüm içine yatıp. Nasılsa bir sigara daha yakarım senden.

Sevgili,

içimde düşen şehirleri sayamadım. Işıkları kararmış odalarıma giremedim tabanlarımdaki acımdan.

Ya ben sevmeyi öğrenemedim sana rastladım ya da sen sevilmenin o müthiş acısını hiç hissetmedin.

Sevgili, aynı Tanrı'dan aşk dileseydik ibadet olsun diye sevişirdik.

Sana kızgın değilim, sadece âşığım.