Sari-Saring Kwento ng Kababalaghan

Hayok Sa Laman

BREAK NA TAYO! AYAW KO NA!
.
.
.
.
Yan ang bumungad na chat kay Froi, pagkabukas ng kanyang messenger. Galing siya sa maghapong trabaho at ngayon lang makakauwi. Halos mawalan siya ng hininga nang mabasa niya ang chat ng kasintahan. Dalawang taon na sila ngunit naging busy ang Binata sa trabaho kaya nawalan siya ng oras dito.

Di niya inaasahan ang pangyayaring yun kaya't napaupo na lang siya sa may bangketa habang lumuluha. Mahal na mahal niya ang kanyang kasintahang si Reina, ngunit tila hanggang doon na lang ang kanilang pagmamahalan.

Nakaupo pa din siya sa gilid ng kalsada at tila nawawala na sa sarili, may nakita siyang paparating na truck at nais niya na lang mag pasagasa roon upang matapos na ang nadaramang sakit. Di niya na nagawang kausapin ang kasintahan dahil mas nangibabaw ang matindi niyang emosyon.

Dali dali siyang tumayo at handa ng lumakad papunta sa gitna ng kalsada ngunit biglang may nag salita sa kanyang likuran.
Isang matandang lalaki na animo'y ermetanyong kababa lang ng bundok. Umiiling iling ito sa kanya habang naka ngiti.
Nag wika ito kung bakit magpapakamatay ang binata, dahil lang ba sa isang babae? kung pwede naman siyang gumanti sa pamamagitan ng pag gamit ng ibang babae.

Naguluhan ang lalaki at nagtanong sa Ermetanyo kung ano ang pinapahiwatig nito. Sumagot ito na tutulungan siya upang mawala na ang sakit dagdag pa nito ay tutulungan din siya nito para maging habulin ng mga babae.

Napatango tango ang Binatang si Froi, di niya alam kung maniniwala siya sa matanda ngunit wala na siyang pag asa. Para siyang nawawalang tupa, dahil sa pagkakahiwalay nila ni Reina.

Naglabas ng isang botelyang may lamang liquido na may dahon dahon ang matanda, at sinabi kay Froi na inumin ito at mawawala na ang sakit nanararamdaman niya. Agad naman itong sinunod ng binata.

Pagkainum niya rito ay tila sumakit ang puson,dibdib at ulo niya. Napapikit at napaluhod siya dahil sa sakit. Pagkalipas ng ilang minuto ay nawala na ang sakit at nagmulat na siya ngunit sa kanyang pagmulat ay nawala na rin ang matanda.

Natakot man sa pangyayari, ngunit batid ni Froi na mabisa ang gamot dahil wala na siyang sakit at lungkot na nadarama. Tila napalitan iyon ng init sa katawan at walang kapantay na pananabik sa laman.

Wala siyang ideya sa nangyayari sa kanya, kaya nagdesisyon siya na umuwi na lang at ipahinga iyon. Di pa siya nakakalayo sa pinangalingan, ay nakita niya ang isang babaeng pulubi na natutulog sa gilid ng daan. Ang dumi dumi nito na tila ba ilang buwan ng hindi naliligo ngunit ang katawan ni Froi ay taliwas sa iniisip niya.

Ang katawan niya ay mas lalong nag init ng makita ang babae, tila sabik ito sa laman. Kaya't tinakpan niya ang bibig ng babae, at hinila iyon papunta sa isang madilim na eskinita.

Wala ng ritwal o anuman, agad itong hinalikan ni Froi, nilakbay ang kamay sa maduming katawan ng pulubi, umaangal at pumapalag pa ang babae ngunit ng ipasok na ni Froi ang kanyang sandata ay tila naging maamong tupa ang babae, at sumabay sa indayog na pinapakawalan ni Froi.

Puro ungol at salampok ng katawan ang maririnig sa parteng iyon. Hayok sa laman at parang libog na libog ang binata dahil sa kakaibang sensasyong nadarama. Ngunit paglipas ng ilang minuto ay may isang tawag ng laman ang nais pang kumawala sa kanya.

Kaya agad niyang sinakal ang babae hanggang sa mawalan ito ng malay, inuntog untog pa nito ang ulo sa semento. Di pa ito basta nakuntento, kumuha siya ng isang bote, binasag ito at ang basag na parte nito ay ginamit niyang panaksak sa kawawang pulubi. Tuluyan itong nawalan ng buhay pero hindi dun nag tatapos ang kapangahasan ni Froi, niwakwak nito ang parteng dibdib pababa sa tiyan, kinuha ang mga parte parte nito at saka kinain. Ang mga dugong dumadaloy dito ay sinipsip sipsip lamang niya.

Isang hayok sa laman ang kinalabasan ni Froi.

Kinabukasan, tulala ang lalaki sa kawalan. Iniisip ang nangyaring kababalaghan sa kanya nang nakalipas na gabi. Sinasabunot sabunutan niya ang sarili, dahil sa hindi makapaniwala na nagawa niya ang kababuyan na iyon.

Dali dali siyang nag bihis at nagdesisyong pumunta na lang sa Bar, upang doon mag palipas ng oras. Gulong gulo pa din siya ngunit pag pasok niya sa Bar ay laking gulat niya na animo'y pinagkaguluhan agad siya ng mga tao roon. Lalo na ang mga babae na para bang hapit sa mga halik at haplos niya.

Maraming magaganda at sexy ang lumalapit at nakipagkilala sa kanya ngunit wala siyang panahon dahil iniisip niya pa rin paano niya nagawa ang ganung bagay lalo na't sa walang kalaban laban na pulubi.

Halos dalawang case na ng Redhorse ang naubos niya ngunit ang gulo pa rin ng isip niya, hanggang sa maramdaman niya muli ang kakaibang init sa katawan, ang kakaibang pananabik sa laman.

Kaya't minabuti niyang umalis na doon ngunit may isang magandang babae ang lumapit sa kanya. Hindi ito bastang maganda lang, masasabi nitong isa itong Dyosa, na bumaba sa kalangitan. Napakaamo ng mukha, may buhok na humahalimuyak, mapupulang labi At balingkinitang katawan na lalong nag pataas ng pag iinit niya sa katawan.

Kinausap niya ito at paglipas ng ilang oras ay magkatalik na sila. Ramdam ni Froi ang lambot nang balat ng dalaga. Ramdam niya ang masikip nitong lagusan na umiindayog sa kanyang kalamnan. Matitinis na ungol at salpukan ng katawan ang maririnig sa Vip room ng bar na yun. Kakaibang sensasyon ang nararamdaman ni Froi, kaya't mas binilisan niya pa ang pag indayog hanggang sa malapit na sila sa rurok ng kasarapan nang biglang makaramdam si Froi nang kakaibang tawag ng laman.

Sa pagkakataong ito, laman ng tao ang kailangan niya. Ang atay nito at ang dugo. Kaya agad niya itong tinayo at nakipag salpukan sa patuwad na posisyon. Pinasok niya muli ang kanyang panlalaki ngunit sa pagkakatong ito sinabay niya ang pagulos sa pagtama nang ulo ng babae sa pader.

Inulit niya ang ganung gawi, inuntog ng inuntog niya ang babaeng may impit na sigaw. Maya maya ay nawalan na ito ng ulirat, kaya dali dali niyang kinuha ang guting na nakita at tinarak iyon sa likuran ng kawawang babae.
Di pa ito nakuntento, iniharap niya ito at muling pinagsasaksak. Winarak ang tiyan, kinain nito ang mga atay ng babae at ininom ang dugo nito. Tila nababaliw si Froi, sa pagkain sa mga laman nito na parang walang kinabukasan.

Solve! Yan ang sinasabi ni Froi sa kanyang isip habang abala sa pagkain pa ng natirirang mga laman nito.

Nang biglang may tumawa sa kanyang likuran, yung tawang nang aasar at nangungutya. Lumikon si Froi, at nakita niya ang matandang nag bigay sa kanya ng gamot.

Gulat at pangamba ang bumalot kay Froi nang makita ang matanda. Nagtanong siya na may halong kaba kung sino ito, tumawa lang ang matanda sabay sabing

"Oras na ng paninigil" nakakakilabot ang tinig nito. Naguluhan ang binata at tinanong muli ang matanda kung anong ibig sabihin nito.

Tumawa nanaman ang matanda  sabay sagot nang "akala mo ba libre ang gamot? May bayad ang gamot na iyong ininom. Ang kabayaran ay ang kaluluwa mo" Sabay isang malalim na tawa ang pinakawalan nito at bigla itong nagpalit ng anyo.

Ang matanda, ay naging demonyo. Ang kulay ng balat nito ay pula na parang apoy. May makakapal na kilay at labi. Ang buntot nito ay parang sa isang Kabayo at ang sungay nito ay mahahalintulad sa kalabaw.

Napasigaw sa takot si Froi, at akmang aalis na ng kwarto nanf bigla muling nag salita ang demonyo.

"Akin ka Froi, akin ka na hahahahahahhaha" at isang malakas na alingawngaw ng sigaw ang maririnig sa silid na iyon.

Si Froi, simple lang naman siya. Nagmahal, nasaktan at umasa pero ngayon ay naliligo na lang sa sarili niyang dugo dahil sa nagpakamatay ito dulot ng bawal na gamot.