Pov Lisa.
Ik word wakker van m'n trillende wekker onder m'n kussen. met een kreun zet ik hem uit en dan ga ik langzaam rechtop zitten. zo zacht mogelijk, om Fleur niet wakker te maken. ik pak m'n sportschoenen en een trui en zachtjes rits ik de tent open. Na nog een blik naar Fleur stap ik naar buiten. Het is nog heel vroeg, maar ik wilde zo graag nog een keer naar dat huisje. ik weet zeker dat daar binnen iets vreemds aan de hand is.
Als ik op het bankje ga zitten om m'n schoenen aan te doen voel ik ineens een hand op m'n schouder. geschrokken kijk ik op, en ik kijk recht in de ogen van Daan. hij glimlacht. "wat doe jij nou weer hier?" Zeg ik chagerijnig. 'Ik hoorde jullie tent open gaan, en toen zag ik je naar buiten lopen. ik dacht, ik kan jou zo vroeg niet alleen door het bos laten lopen.' Ik zucht en sta op. "je bezorgdheid is nergens voor nodig."
Zwijgend lopen we naast elkaar. 'waar ga je eigenlijk naar toe?' Vraagt Daan dan uiteindelijk. "Hier heen." zeg ik als we voor het huisje staan. 'Ben je helemaal gek geworden ofzo?!' Zegt Daan terwijl hij me bij m'n arm vast pakt. ik kijk hem boos aan en trek me los. "Laat me Daan". ik loop richting het huisje, en in m'n ooghoek zie ik dat Daan me volgt.
Langzaam trek ik de houten deur open en loop het huisje binnen. Daan loopt voor me uit en pakt me bij m'n hand vast. we lopen het huisje verder in, en er komen in een kamer waar een grote gouden spiegel staat. achter ons valt de deur dicht. Geschrokken kijk ik Daan aan.
