Ungentleman

Chapter 26

Nanatiling naka yuko ang dalaga sa mesa. Ang binata ay nasa harap niya at kanina pa nakatitig habang kumakain. Ni siya ay halos hini malunok ang pagkain dahil parang lahat ng tao ay nakatuon sa kung anong imimilos niya. Idagdag pa ang mga babaeng pilit kumakausap kay Marco. Napapansin din niyang ang mommy ng binata ay parang sinisilihan sa upoan habang nakatingin sa kanilang dalawa na nagsusulyapan. Napapangiti pa ito at umiiling-iling.

"Aray!"

Ramdam ng dalaga na inapakan ng sadya ang paa niya. Medyo dumiin pa ang heels ng stilleto nito. Inis na tiningnan niya ang katabi. Patay malisyang tiningnan lamang siya  ni Natasha.

"What?"
Tanong nito at tumaas pa ang kilay.
Nagpipigil ng inis ang dalaga at huminga na lamang ng malalim. Isa nalang talaga at mahahampas na niya ito.

"Good evening everyone, thank you for celebrating with us. I just wanna say Happy birthday to my dearest mom. Victoria Iza Hitler Sarin. Come here mom."

Nakangiting ani ng binata. Napatawa na lamang ang Ginang at enescortan naman siya ng anak niyang mabait na si Marco. Nakatingin lamang ng maigi ang dalaga sa mag ina at nakaramdam ng lungkot ng maisip ang totoong mga magulang. Nagsalita ang Ginang ng pasasalamat at nagpalakpakan naman ang mga bisita.

"And I want to proudly introduce my sons' girlfriend. Marija Maldevar, come here hija."

Parang pinukpok ng ilang ulit ang ulo ni Marija sa narinig. Naku naman! Pag nalaman ng mommy ng binata ang totoo na hindi naman talaga sila mag nobyo ng anak nito siguradong magtatampo ito or worse magalit pa. Napasubo lang naman din ay umakyat na siya sa engrandeng stage nito. May mga bandang nasa gilid lang. Nahihiyang lumapit siya sa mag-iina at sinamaan ng tingin si Marco na walang emosyon. Halatang hindi sanay sa ganitong mga okasyong maraming tao.

"Ha.ha.ha."
Hindi alam ng dalaga kung anong sasabihin kaya't batid niyang hindi maganda ang pagkakatawa niya parang napipilitan lang. Siniko naman agad siya ng binata. Inis na tingnan niya ito.

"Why don't you sing for us Marija?"
Anang Xenon. Agad na nanlaki ang matang tiningnan niya ang binata na napaka laki ng ngisi. Naku! Makukurot niya talaga ito mamaya.

"H-ha?"
Uutal-utal na aniya. Humihingi siya ng tulong sa binata subalit tila wala itobg pakialam. Nagsabwatan ang mgakapatid anang isip niya.

"Oh my God! That's a good idea."
Victoria exclaimed. Maging ang mga bisita ay chini-cheer na siya para kumanta. Ayaw naman niyang madismaya ang mommy ng binata na napaka hopeful ng mga mata. Siguro naman nasa ayos pa ang vocal chords niya. Tinanggap niya ang microphone na hawak ni Xenon.

"Pag ako natapos sa kahihiyang to maghanda kayo ng kuya mo."

Mahinang aniya at nginisihan ito. Natigilan ang binata at nag peace sign sa kaniya.

"Idea to ni kuya. I'm just following orders here."

Anito. Bumalik na sa pwesto nila ang tatlo at naiwan siyang nakatayo sa harap ng stage kasama ang bandang hinire at isang Disk Jockey. Nakatuon na rin sa stage ang spotlight.
Sinabi niya sa  mga  ito ang kakantahin niya. Nagsimula na itong tumugtog, huminga siya ng malalim.

Nanatiling tahimik ang loob ng hall at nakatuon lamang ang pansin ng mga ito sa babaeng kumakanta sa harap nito.

We used to hide under the covers
Serenade each other with careless melodies
Something buried deep inside us
The major and the minor, we're like piano keys

You played for me
You played for me, oh
You played for me

I swear it, even in my sleep I hear it like the memory
Of everything we used to be

You played for me
You played for me
You played for me

We couldn't stop the world from turning
It was like a whirlwind, scattered us like leaves
But I'm stuck inside a feeling, the song that never leaves
We were like a symphony

You played for me
You played for me, oh
You played for me

I swear it, even in my sleep I hear it like the memory
Of everything we used to be
You played for me
You played for me
You played for me

You played for me

I swear it, even in my sleep I hear it like the memory
Of everything we used to be
You played for me

Napangiti ang dalaga  ng matapos ang pagkanta at unti-unting iminulat ang mga mata. Napatanga ang mga bisita pagkatapos niyang kumanta at nagsipalakpakan. Nakita niya sa di kalayuan ang binata na nakatingin ng mariin sa kaniya. Nakapamulsa ito at kitang-kita sa nga mata nito ang pagkamangha.

"Thank you po."
Aniya at yumuko bago bumaba sa stage.
Agad naman siyang sinalubong ng Ginang at niyakap.

"Ang ganda pala ng boses mo napaka swerte talaga ng anak ko sayo. Teka, asan na ba yun?"

Masayang ani ng Ginang.

"Salamat po tita. Lumabas po si Hit--I mean Marco  puntahan ko lang po muna."

Paalam niya rito na ikinangisi nito.

"Oh, sige hija. Bilisan niyo naman ang kilos niyo gusto ko nang magka apo."

Tudyo sa kaniya ng Ginang na ikinapula niya. Tumango lamang siya rito at naglakad na. Pumunta siya sa mini garden subalit hindi niya nakita ang binata. Wala ring tao.

"Looking for me?"
Anang boses na napakalalim na nagpatindig ng balahibo niya.

"M-marco."
Gulat na aniya. Nakapamulsa ito habang nakasandal sa pader.

"How come you didn't call me Hitler."
Amuse na ani nito. She faked a cough and sat on the bench.

"Akala mo naman, lumapad din ang atay mo. Teka! May kasalanan ka saking kumag ka. Sinabi ni Xenon sakin kanina, may balak ka pala talagang pahiyain ako ah. Walangya ka talaga."

Sumbat niya. Nagkibit balikat lamang ito at lumapit sa kaniya. Tumayo ito sa harap niya at namulsa. Pansin niyang napaka hilig nitong mamulsa.

"Napahiya ka ba?"
Balik tanong nito sa kaniya.

"In fact you did very good out there. Men are oogling and praising you."
Sarkastikong ani ng binata.

"And who the hell told you that you can wear something like that. Even old men kept on staring at your neckline earlier. Wear something decent next time, something like a formal dress or long sleeves or pants. Hindi mo ikinaganda ang pagsuot ng ganiyan."

Anas ng binata na ikinalaki ng mga mata niya. Inis na hinampas niya ito.

"Tang inang to. Mahirap bang magsabi ng you look pretty diyan? Alam ko namang nagagandahan ka sakin eh nahihirapan ka lang aminin kasi napakataas ng ego mo. Tadyakan kita diyan eh."

"What did you say?"
Di makapaniwalang ani nito.

"Halata naman po kasi pong manghang-mangha ka sakin kanina po. Ang tanda-tanda mo na po pero ang arte mo po. Kaya po siguro po hindi pa po kayo po nagkaka-asawa kasi napaka in denial niyo po. Tigang much po noh po?"

Naka pekeng ngisi na ani ng dalaga. Marco heaved a sigh at walang pasabing sinunggaban ng halik ang dalaga. Ni hindi na nakareklamo ang dalaga. She didin't saw it comming. Kinagat ng binata ang labi niya dahilan para umawang ito. Marco roamed his tongue inside her mouth and ravished. Parang naliliyo ang dalaga sa klase ng halik nito kaya't napa ungol siya. Ni hindi niya alam ba't napa ungol siya. Nakangisi ang binata at tumingin sa kaniya na nagmamalaki.

"Old right?"

Simpleng ani nito at kinindatan siya bago umalis. Nanatiling nakatanga lamang ang dalaga at parang na estatwa sa nangyari.

"Anyway, I like everything about you. You look amazing everyday. Better tighten your grip kuz you can't simply get away from me. You better prepare, kuz i'm a billionaire."

Nakangising ani ng binata.

(Imaginin niyo nalang na bosea yun ni Marija. Play niyo po ang song😊)
Song used: Play
By: Niya ft. Alan Walker

Tbc
Zerenette