Lustful Desire

Chapter 27

Gabi na at tapos na kaming kumain ng dinner. Time check....it's already 9:07 at di parin ako makatulog aish!

Inis akong napabangon at binalot ang katawan ko ng kumot dahil malamig sa labas ng balcony. Bigla akong napaisip sa nangyari samin ni Xiven.

"Xiven.." bulong ko na nagpangiti ng kaunti sakin

Napahawak ako sa dibdib ko nang maramdamang bumilis ito. Hindi ako tanga para di malaman na unti-unti na akong napapamahal sakanya, pero alam kong may hangganan lahat ng ito.

Tinaas ko ang pajama ko at dun ko nakita ang unti-unting pangingitim ng legs ko. I'm not sure pero sa tingin ko nakita nato ni Xiven di lang siguro niya binibigyan ng pansin. Binaba ko na ito at napaisip muli.

I always have this promise na saka ko lang ibibigay ang pagkababae ko pagkatapos kong maikasal sa taong mahal ko....but it all changed nang dumating tong lecheng cancer nato.

But anyways sabi nga ni Vilma Santos....it's just a cancer. I just have to stay positive para maibsan ang paglala nito. Diko namalayang napaluha na pala ako. I didn't even made my parents proud....lahat ng pangako't, pangarap ko sakanila bigla nalang nawasak all because of a cancer!

"I'm such a failure." Bulong ko habang nagpapahid ng luha

"Your not." Halos atakihin ako sa puso nang biglang sumulpot sa gilid ko si Xiven

"Goodness gracious!" Mahina ko syang pinalo sa balikat kaya napatawa ito. Tss

Pumunta ito sa likod ko at inakap ako. I felt comfortable and I don't know kung naririnig ba nito kung gano kalakas ang tibok ng puso ko shems I hope not.

"Sorry I scared you." Bulong niya

"Atake yata sa puso ang ikakamatay ko hindi cance-" agad kong kinagat ang dila ko "ayy oo nga pala ba't di kapa tulog?" Pag-iiba ko ng usapan

Ang daldal ko talaga wews muntikan na. I don't want him to know baka kasi pag nalaman na nito iwanan niya ko...I may sound selfish but I just can't lose him right now.. just not now

"Don't give up on life" seryoso niyang sabi at hinigpitan ang pagyakap sakin

"Ha?"

"Nothing...I just came up to check on you if your asleep, and you're not"

"Hmm.." tanging sagot ko

"The stars shines brightly today" napatingala ako at napamangha sa dami at kung gano ito kakinang ngayong gabi.

I never looked up to the stars all of my life. But seeing them for the first time, it made me love them.

"STARina...just like you my star, please don't give up on life...and continue to shine" I don't know if I just heard his voice quiver or was it just in my mind?

May alam kaya siya?...Imposible

"O-ofcourse"

"You promise?" I frozed.

"I can't" ramdam kong unti-unting bumibitaw sya sa pag-akap sakin

I faced him with a smile pero nagulat ako nang makita kong may namumuong luha sa mga mata niya.

"S-syempre hindi natin hawak buhay natin, baka masagasaan ako bigla ng truck-"

"I won't let you get crashed-" may diin niyang sabi

"Mamurder-" he cut me off again

"They'll die first-"

"O baka magkacancer ako at mamamatay na in the next 11 months" I joked but I know to myself it isn't