Το κοινό μυστικό

Η ανατροπή

Το εστιατόριο τρέχει ένα χρόνο τώρα... Το παρεάκι από τις δύο σχολές τρέχει αρκετά καλά. Φτιάχνουμε και gourmet πράγματα, αλλά και τις καφρίλες που γουστάρουν οι νέοι. Έφτιαξα ένα χώρο, που θα μπορούσε να έρθει ένας καθώς πρέπει κύριος με το παιδί του, και ο κύριος να διάλεγε ένα ωραίο φιλέτο μοσχάρι medium, και το παιδί ένα ωραίο μπεργκεράκι με πατατούλες δίπλα... Προσπάθησα να τους κάνω όλους χαρούμενους.
Τις καθημέρινες λειτουργούμε ως εστιατόριο, τα Σαββατοκύριακα ως μπαράκι και κάθε δεύτερη Κυριακή, το γυρνάμε σε club. Θα το είχα μόνιμα ως club τις Κυριακές, αλλά δε θέλω να προσλάβω άλλα άτομα, και επειδή τα κάνουμε τα ίδια άτομα όλα, είμαστε πτώμα κάποιες μέρες. Σκεφτείτε ότι εγώ καποιες Κυριακές, κοιμάμαι στο μαγαζί, ώστε να προλάβω να έχω κοιμηθεί όσο χρειάζομαι.
Μια μέρα, με πήρε η μαμά τηλέφωνο από το σταθερό στη δουλειά. Τι να έγινε;
Μπιιιιπ...Μπιιιιπ...
Π: Ναι;
Αλ: Έλα παιδί μου.
Π: Έλα μαμά μου. Έγινε κάτι;
Αλ: Τίποτα, όλα μια χαρά... Για δουλειά σε πήρα.
Π: Μαμά μου δε μπορώ να σε πάω για ψώνια. Είμαι σπίτι- δουλειά, δουλειά- σπίτι...
Αλ: Αλίμονο παιδί μου, γι'αυτά έχω το πατέρα σου. Για άλλο σε θέλω.
Π: Πες μου...
Αλ: Όπως ξέρεις, παρόλο που τα διδυμάκια μου διευθύνουν τη γκαλερί, εγώ κάνω τις τελικές αποφάσεις...
Π: Εσύ κάνεις τα ντίλια... Το έπιασα.
Αλ: Αποφάσισα λοιπόν να συνεργαστώ για ένα event ζωγραφικής με θέμα τη Μεσόγειο με κάποιες γκαλερί από τη Θεσσαλονίκη.
Π: Γιατί από τη Θεσσαλονίκη ρε μαμά;
Αλ: Εκεί θα γίνει το event, γι'αυτό και θέλω να συνεργαστώ με γκαλερί της πόλης...
Π: Εγώ που εμπλέκομαι δεν έχω καταλάβει.
Αλ: Και σε είχα και για έξυπνο... Οι διευθυντές των γκαλερί, θα έρθουν την επόμενη βδομάδα εδώ, και σκέφτηκα να τους βγάλω έξω για φαγητό, για να κλείσουμε τη συμφωνία... Βασικά κλεισμένη είναι, αλλά έτσι για το τυπικό και μόνο. Θα είναι και άλλα άτομα.
Π: Αααα, ωραία μια χαρά... Θα σας κρατήσω το καλύτερο τραπέζι. Πόσα άτομα περιμένεις;
Αλ: Άλλους τρεις.
Π: Έγινε μαμά. Το κανονίζω. Τα λέμε.
Αλ: Καιιι κάτι ακόμα... Αν μπορείς σε παρακαλώ, φτιάξε ένα μενού με θέμα τη Μεσόγειο. Είναι λίγο περίεργοι αυτοί. Ναι αγόρι μου;
Π: Έγινε μαμά... Έλα τα λέμε από βδομάδα γι'αυτό το θέμα. Ό,τι άλλο θες, με παίρνεις στο κινητό. Λογικά δε θα απαντήσω, αλλά πάρε εσύ. -χαχαχα-
Αλ: Ευχαριστώ αγόρι μου. Γεια σου!
Π: Γεια μαμά.

Με το που κλείνω το τηλέφωνο, αρχίζω δουλειά.
Π: Λοιπόν μάγκες... Έχουμε πέντε μέρες να φτιάξουμε για ένα τραπέζι ένα μενού με θέμα τη Μεσόγειο. Ακούω ιδέες. Ρίχτε...
Μ1: Για κυρίως chef, λέω σπαγγέτι με μύδια, χτένι και καλαμάρι, ή λαυράκι με εικονικά ζυμαρικά, δηλαδή κολυθάκια, πατάτα, κομμένα μακριά fine juliene.
Π: Το δεύτερο, αλλά καλύτερα μπαρμπούνι, και θα βάλετε και καρότο. Έφυγε! Ορεκτικό. Επόμενος...
Μ2: Σούπα γκασπάτσο, σεφ.
Π: Καλό, αλλά ψάχνω το καλύτερο.
Μ3: Βελουτέ αρακά σεφ.
Π: Πολύ καλό... Σκεφτείτε όμως λίγο κάτι μεσογειακό ρε παιδιά. Πάμε λίγο...
Μ2: Μπορούμε να κάνουμε γαρίδες σαγανάκι σεφ.
Π: Καλό, αλλά απλό... Κάποιο add στη συνταγή κάποιος;
Μ4: Μπορούμε να βάλουμε λίγα άγρια χόρτα σεφ.
Π: Πολύ καλό. Μπράβο αλάνια μου, το έχουμε.
Μ1,2,3,4: Μάλιστα σεφ!
Π: Το γλυκό θα το κάνω εγώ... Σκέφτομαι napoleon με κρέμα βανίλιας και κρέμα μανταρίνι... Εγκρίνετε;
Μ1,2,3,4: Μάλιστα Chef!
Π: ΡΕ ΔΕΝ ΑΚΟΥΩ ΤΙΠΟΤΑ... ΕΚΡΙΝΕΤΕ;
Μ1,2,3,4: ΜΑΛΙΣΤΑ CHEF!