LÜTFEN OKUYUN
Öncelikle bu bir kurgudur . Yazdığım şeyler gerçek değildir ve sizinle idolün arasında asla yaşanmayacaktır . Bunun bilincinde olup eğlencesine okuduğunuzda kitabımdan daha çok keyif alacaksınız .Eğer kitaptan etkilenecekseniz lütfen...
Daha fazla dayanamıyordum bu insanlara. Hiçbir şey yapmamama karşın bana eziyet etmeye devam ediyorlardı. Sözlerine daha fazla katlanamayacağımı anladığımda sıramdan kalkıp koşarak dışarıya yöneldim. Kapıdan çıktığım anda kalbimi hızlandıran çocuğa çarpmıştım.Lakin şu an bu umrumda bile değildi. Sadece uzaklaşmak istiyordum...
------------------------------
Sınıfa girmek üzere iken birden kapıdan fırlayan Y/N bana çarptığını önemsemeden yanımdan hızla koşarak bodrum katına inmişti. Gözlerimi tekrar sınıfa doğru çevirdiğimde ne olduğunu anlamıştım. Yine üzmüşlerdi onu, bu da yetmezmiş gibi arkasından gülüyorlardı. Öfkem bir anda parlamıştı.
" Neden yapıyorsunuz bunu ha?!"
Yüksek çıkan sesimle bana dönmüştü gözler.
" Hadi ama SeongJun, o gereksizi bize karşı mı korkuyorsun?"
İğrenerek baktım yüzlerine ve tek kelime etmeden ayaklarımın beni götürdüğü yere yöneldim.
Okulun alt kısmındaki merdiven boşluğundan gelen hıçkırık sesleri Y/N'e aitti. Kısık çıkan sesimle o olduğunu teyit etmek istercesine adını söyledim.
" Y/N?"
------------------------
Bir köşeye sinmiş, bacaklarımı kendime çekmiştim. Sinirli veya üzgün olduğum vakit hep bunu yapardım. Gözyaşlarım yüzümü yalarken adımı duymamla kızarmış gözlerimi hızlıca silmiştim.
" Y/N?"
Karanlık merdiven boşluğunda belirlen tanıdık bedenle kalp atışlarım düzensizleşmişti. Temkinli adımlarla yanıma yaklaştı. Tıpkı benim gibi dizlerini kırıp bacaklarını kendine çektiğinde nefes alış verişlerimizi duyacak kadar yakındık birbirimize. Tüm o karanlığa rağmen parlak gözlerini çok net bir şekilde görebiliyordum...
---------------------------
Her şey çok ani gelişmişti. Birden bire içimde hissettiğim dudaklarına kapanma arzusunu tutamamıştım. Aramızdaki mesafe sıfırlandığında sadece dudaklarımı bastırmıştım yumuşacık dudaklarına. Hiç tepki vermemişti. Bu beni biraz endişelendirmişti birkaç saniye sonra geri çekildim.
------------------------
Bunu beklemiyordum, Bunu hiç beklemiyordum. Dudaklarıma kapanan dudaklarla nefesim kesilmişti adeta donup kalmıştım. Ne tepki vereceğimi ölçmek ister gibi geri çekildiğinde. Gülümsemiştim güzel yüzüne. Bu sanki içini rahatlamış gibi geri gülümsedi yüzüme. Elini yanağıma çıkardı. Nazik dokunuşları sakinleşmeme yetmişti.
" Bir daha asla kimse seni üzmeyecek diyemem sana ama kim üzerse üzsün seni ben hep burdayım."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
