MEDUSA "Son Halka"

RÜYA

" Merhabalar lütfen okursanız yorumlarınızı istiyorum. Eğer beğenilirse devamını getirmeyi düşünüyorum. Beğenmenizi bütün kalbimle diliyorum. Yazmak için çok çaba harcadım. Sizlerle buluşturmak istedim. Şimdiden çok teşekkür ederim. Sizlere sevdiğim bir şarkıyı armağan etmek istiyorum 💜💜💜"

*17 Nisan 2020*

Vatikan Kütüphanesinde  sessizce yürümeye başladı.

Araştırması gereken konuyu ilk duyduğunda derin bir sessizliğe kapılmıştı.

Kariyerinin ilk zamanlarıydı. Eline mükemmel bir fırsat geçmişti ve bu fırsatı asla kaçırma gibi bir niyeti yoktu fakat konu onu bir o kadar da  rahatsız ediyordu.

Rahatsızlığın üzerinde durmamaya çalışıp araştırmaya başlamıştı Lisa.

Araştırması için gerekli eski belgeleri incelemek için uzun süredir Vatikan yönetiminden izin almaya çalışmıştı.

Ne demişlerdi?

''Akademik kariyer yapmak için fazla genç durmuyor musunuz Bayan Lisa?''

Derin bir iç geçirdi her çilesine değmişti. Bu izni almak için aylarca uğraşmış ve sonunda başarmıştı. 

Vatikan'ın en derin karanlık sırlarının bulunduğu arşive çok yakındı oraya girme izni yoktu orası Papa Francis'in mülkiyeti altındaydı bir gün kesinlikle arşivi kullanmak için önemli bir gerekçesi olacağına derinden inanıyordu. Bu düşünceyle arşivi hemen kafasından atabilmişti.
Sadece kütüphanede istediği belgeleri inceleyip gerekli bilgiyi toplayacaktı.

Düşüncelerinin arasında 'M' harfinin bulunduğu kısma doğru yönelmişti. Arkasında onu takip eden kütüphanenin içindekileri korumakla görevli askeri tamamen unutmuştu.
Orada olduğunu hatırlamak adına öksüren askere döndü.

''Ihım ıhım dijital alan koridorun sonunda, sol tarafta oraya kadar size eşlik edeceğim, sonrasında işiniz bitene kadar sizi odanın kapısının önünde bekleyeceğim. Bu taraftan lütfen.''

Anlık bir şok yaşayan kadın, genç yanık tenli ve kehribar gözlü yakışıklı askere bir süre sessizce baktı.

Evet Vatikan Kütüphanesinde bulunan belgeler dijital ortama aktarılmıştı.
Bunu biliyordu ama belgelerin aslına dokunmayı bir kez olsun o heyecanı yaşamayı umuyordu Lisa ve bunu yapmakta kararlıydı.

''Belgelerin aslını da incelemeyi umuyordum aslında Bay ....?''

Gözleri adamın yaka kartına inmişti. 

'' Bay Domeniko bakma iznim var sanıyorum ki.''

'' Yeterince zaman kazanabilmek adına dijital ortamda araştırmanızı daha rahat bir şekilde yapabilirsiniz. Diğer türlü zaman kaybı yaşayabilir, yeterince araştırma yapma fırsatını elinizden kaçırabilirsiniz.
Buraya bir daha girme şansınız da olmayabilir.''

Pis pis sırıtan adama kaşlarını çatarak bir süre baktı. Ne yazık ki haklıydı.

Hızlı adımlarla gösterilen tarafa doğru yürümeye devam etti.
Dijital alana girdi ve ilk masaya oturdu. Derin bir nefes alarak bilgisayara odaklandı.
Kütüphane arşivinin ana sayfasında bulunan arama motoruna büyük harflerle MEDUSA yazdı.
Bir süre bekleyerek çıkan sonuçların ilkine tıkladı. 

Hesiodos Theogonia (Tanrıların Doğuşu)...

*13 Haziran 2015*

Tapınağın soğuk taşlı yolunda çıplak ayakla koşmaya çalışıyordu.
Korkusu o kadar derindi ki kalbi çatlayacak gibi hissediyordu. Sonunda mahzenin önüne vardı.

Titrek elleriyle ağır ahşap kapıyı zorlanarak da olsa ittirdi.
Kapıyı kapatarak mahzende sağa sola bakınmaya başlayarak soluğunun çıkardığı sesi bastırmak adına zayıf ince elleriyle ağzını kapattı. 

Taşlı yolda attığı adımın sesi tapınakta yankılanan adam hiddetle elinden son anda kaçırdığı kadını arıyordu.
Sadece küçük bir öpücük almak istemişti.
Ama kadın onu ittirmiş ve koşarak asma bahçeden uzaklaşmıştı. Düşündükçe daha da sinirlenen adam korkunç bir sesle bağırdı.

''Medusaaaa...''

Duyduğu sesin şiddetiyle saklandığı mahzende korkuyla irkildi.

Gözyaşlarına hakim olamayan kadın;

''Sesi çok yakındı.''

diye içinden geçirmeye başladı.

Mahzenin tek çıkış kapısı vardı. O kapıyı kullanırsa yakalanabilirdi. Kapana kısılmıştı.
Olduğu yere çömelerek dua etmeye başladı.

Sessiz çığlıkları odayı dolduran kadın ağlayarak yaklaşan hiddetli ayak seslerinin mahzenden uzaklaşmasını diliyordu.  Bir süre sonra ayak sesleri kesildi.
Sessizlik onu huzursuz hissettiriyor ve daha çok korkmasına sebep oluyordu.

Ayağı kalkarak kapıya doğru ilerlemeye başladı. Üçüncü adımını atmışken aniden ağır ahşap kapı büyük bir gürültüyle açıldı. Adam tek adımda kadının yanında bitmişti. Yakışıklı yüzünde ki o iğrenç gülüşüyle;

''Buraya kadarmış Medusa artık benimsin.'' dedi.

Kadın, vücudunu parçalayıp dışarı çıkacakmış gibi çarpan kalbine elini koyarak geriye doğru sendeledi. Yüksek sesle ağlamaya başlayarak son bir umutla kaçmaya çalıştı. Adamın kuvvetli elleri kolunu kavrarken;

''Euryale  kurtar beniiiiii'' diye çığlık atarak uykusundan uyandı.

Gördüğü rüyanın etkisiyle kan ter içinde kalan Lisa, gerçekten dökülen gözyaşlarını ağlamaya devam ederken silmeye çalıştı.

Korkunç bir rüyaydı ve bir o kadar da gerçekçiydi. Anlamsız geçen bir kaç dakikadan sonra yataktan kalkıp banyoya yöneldi.
Soğuk bir duş alıp kendine gelmeliydi.

Bu gün onun doğum günüydü.

"Okuduğun için teşekkürler güzel insan iyi ki varsın 💜💜💜"