The Test

5

CARLY

IAN ang nilagay na pangalan nung lalaking nakapalitan ko ng number. Nasa condo na ulit ako, nakaupo sa sofa na nakaharap sa direksyon ng dark-tinted na salamin ng bintana. Sa bintanang iyon, abot-tanaw ang ilang mga gusali at ang golf course. My arm rested on top of the seat's low backrest. Maingat na nakatiklop ang mga binti kong nakapatong sa upuan para umakma sa bodycon dress kong suot.

My hand was lifelessly holding up a glass of cold milk. Pinatong ko sa ibabaw ng backrest ang cellphone.

Ian... memorize ko sa pangalan nung lalaking nakausap ko.

Naalala ko tuloy nung nagkabanggaan kami. Nung nahablot ko siya sa mga braso. 'Yong pagdaloy ng hindi maipaliwanag na kuryente sa kabuuan ko nang hapitin niya ako sa baywang. 'Yong hindi maipaliwanag na kaba sa dibdib ko kaya nahihiya akong tumingin sa kanya.

Napainom na lang ako ng gatas.

That encounter...it was so insane. If I dared to describe it to someone else, they might think I was being crazy...or exaggerated. Anong kurye-kuryente? Oh, God.

I licked my lips dry.

Napapitlag ako nang umabot sa nakapatong kong braso ang pag-vibrate na nagmula sa cellphone. Tinanaw ko muna bago sinilip ang nagliwanag na screen.

Ian...

I sucked in a deep breath and immediately answered the call. "Hello?"

There was a short silence. Kinilala yata ni Ian ang boses ko bago sumagot.

"Hi, Carly. Ooh. What a voice. Si Kevin ito."

Kailangan kong ayusin itong sarili ko. Tumuwid ako ng pagkakaupo, conscious na binaba ang mga paang nakapatong sa upuan.

"Kevin?"

"Kevin Ian Simon."

"So, that's your full name."

"Pasensya na, kung ano-ano ang tawag sa akin, eh. Nagkagulo na."

Gabi na nang maisipan niya akong tawagan, pero parang ang bilis naman.

Pero hindi ba, mas maagang may makalap siyang info, mas maganda?

"May idea na ako kung nasaan ngayon si Zacharias," patuloy ni Ian.

"That's fast," I could not help commenting.

"Gusto mo bang matunton na natin siya agad o ano?"

"Ikaw naman, masyadong mainit iyang ulo mo." Hindi ko maiwasang matarayan siya. Sa tono kasi ng pananalita niya, parang sinusungitan na naman ako ng lalaking ito.

"Para kasing pinagdududahan mong mabilis akong nakakuha ng info."

"Aren't you being too defensive now?"

He sighed. "Kailan tayo pwedeng magkita ulit?"

I smiled. "Minadali mo yatang makahagilap ng info para makita ako agad, ah..."

Dahan-dahan kong nilisan ang kinauupuan. I found myself leaving the glass of milk on the coffee table. Naglakad ako palapit sa bintana at tinanaw ang berdeng latag ng damo sa golf course sa labas. There was a glimpse of my reflection on the mirror.