Teacher - Min Yoongi

2

"Neyin var Hei? Daha önce hiç böyle bir sonuçla karşılaşmamıştın?"

"Özel bir durumum olduğu için fazla çalışamadım hocam, özür dilerim."

"Özür dileme Hei, bir sebebin var nasıl olsa."

Hiç falsosu olmadan düzgünce çalan öğrenciye bile idare eder demişti, bu durumda beni azarlaması gerekmez miydi?

"Kızmayacak mısınız hocam?"

Gözlerime baktı bir süre ve lanet olsun ki utandım, böyle bakmak zorunda mıydı sanki? Vicdansız.

"Nasıl kızabilirim ki...

Cümlesi heyecanlandırmıştı beni, hala gözlerime bakıp konuşuyordu ve bu çok güzeldi. Hayal kurmak çok güzeldi. Bana karşı ilgisi olduğunu düşünüyordum ama sanırım benim de ona ilgim vardı.

Biran hayal ettim, cümlesini seni seviyorum diyerekten sonlandırmasını. Evet, fazlasıyla uçtum.

Daha önce hiç yanlış yapmadın Hei, onların hepsi bu zamana kadar çok hata yaptı. Sana bu yüzden bir şey demedim. Sadece bir daha böyle bir şey olmasın."

Fazla uçtuğumun farkındaydım zaten. O da kanıtladı. Hayaller bazen hayal olarak kalacaktı galiba.
Kendimi ona daha fazla kaptırmak istemedim ve başımla onayladım.

"Teşekkür ederim hocam. İzninizle."

Gidecekken durdurdu beni. Hadi ama, daha ne kadar utandıracaksın?

"Bir sorunun yok değil mi Hei? Özel sebebini paylaşmak ister misin?"

Yok ki paylaşayım, ne uyduracağım ben şimdi?

"Rehber hocamla konuşacağım aslında bu konuyu. O daha çok yardımcı olur, mesleğinden dolayı. Sizi daha fazla rahatsız etmek istemem hocam."

Başıyla onayladı ama üzüldüğünü düşünüyordum. Fazla kırıcı konuşmamıştım ki? Boşver.
İzin isteyerek sınıftan çıktım ve okulu terkettim. Son dersti zaten müzik. Canım sıkılmıştı ama. Bugün azar yememek mutlu etmişti ama ne bileyim? Yanlış yaptım işte, hayal kırıklığı yaşadım. O bana kızmadı ve bu daha suçlu hissettirdi.

Eve yürüyerek gitmenin dezavantajlarından biri de bu olmalıydı. Aklıma sürekli olarak geliyordu ve ben evime gidene kadar da çıkmıyordu. (Ki evimde olsam bile yine de çıkmıyordu.)

Aklıma ilk zamanlar geldi. Bana karşı o zamanlar da kibardı. Bunu ilk baş önemsemiyordum ama bir ilgisinin olduğunun farkındaydım.

Derste göz göze gelince hemen gözlerini kaçırması - bazen ise uzunca bakması, herkese normalde sertçe konuşurken bana karşı kibar konuşması, kıskanması, teneffüslerde aynı ortamdan geçerken bana uzunca bakması...

Yeter bu kadar, yürü ve odaklan!

...

Yarın yine çalacaktık o melodiyi ve ben bu sefer pes etmemek konusunda oldukça kararlıydım. Daha bi' ilerlemiştim ama onu etkileyecek kadar değildi. Keşke beni çalıştırabilme imkanı olsaydı, o zaman hemen öğrenirdim. Mesleğinde çok iyi olduğunu söylemiş miydim?

Telefonuma girip instagramına baktım. Evet, birbirimizi takip ediyoruz ve ilk isteği o bana attı. Bu gereksiz bilgiyi de verdiğime göre mesaj atayım bari. Sonuçta yapamıyorum, azar mı işiteyim?

+ Merhaba hocam. Nasılsınız? Sizi rahatsız etmedim umarım ama bir sorunum var. Yardımcı olabileceğinizi düşündüğüm için yazdım.
(16.45)

Görüldü (16.54)
Yazıyor...

- Sana da merhaba Hei. İyiyim, sen nasılsın ve hayır, rahatsız etmedin. Sorun? Söyleyebilirsin Hei, seni dinlemekten sıkılmam.

Görüldü

Sıkılmam? Kalp krizi neden geçiyorum, adam sadece sıkılmam dedi, beni dinlemekten hem de... Aisshh! Gerizekalı Hei! Aptal aptal sırıtıp durma!

Yazıyor...

+ Verdiğiniz melodinin son kısmını yapamıyorum. Takıldığım yeri düzelttim ama son kısım için çok uğraştım. Nasıl yapacağımı bilemiyorum.

Görüldü
Yazıyor...

- Sorun değil Hei, sana son kısmı çaldırmam. Gayet göstermen yeterli.

+ Ama olmaz ki hocam. Arkadaşlarımın hakkına girerim.

- Azar yemek mi istiyorsun yani? Yememek için yazdın ve ben de oldukça yardımcı oldum. Bu konu burda bitti, bunun için daha fazla bir şey yazma, normal konuşmak istersen her zaman beklerim.

+ İyi günler.

- İyi günler güz

+ Güz?

- Klavye yanlış çevirdi.

+ Ah, tamam.

Güz zaten anlamsız bir kelime. Konumuzla alakası bile yok. Boşver.
Melodiye kaldığım yerden devam ettim. Onun beni kurtaracağını bilmeme rağmen, devam ettim.