| Gediz Işıklı |
*Gittikten sonra yalnız kalacağım.
Yalnız kalmaktan korkmuyorum da,
Ya canım ellerini tutmak isterse?- Gediz Işıklı
| Flashback |
Ağrıyan başımla yüzümü buruşturdum ve hafifçe doğruldum. Gözlerimi kapkaranlık olan evde gezdirdim.
Yataktan çıkıp banyoya ilerledim. Gözlerimin altı morarmış, saçlarım ise düzgün olmaktan bi hayli uzaktı.
Kaç gün olmuştu, saymayı bırakalı çok olmuştu gerçi. Sanırım 4 veya 5 ay olmuştu, 5 aydır göremiyordum güzel gözlerini, duyamıyordum ömrüme ömür katan kahkahasını.
Ellerimi ve yüzümü yıkayıp odama girdim. Yatağımın yanındaki dijital saate baktım. Saat 04:37'ydi. Tüm düzenim bozulmuştu. Her gün saat 6'da kalkıp koşu yapan ben, uyku hapları ile uyuyor, içki içmeden günü tamamlamıyordum.
Yatağıma geri uzandım ve elime telefonumu aldım. Elim istemsizce galeriye gitmişti. Onun çoktan ezberlediğim fotoğraflarından birini açtım.
Bunu nasıl gizlice çektiğimi hatırlayınca burukça gülümsedim."Ya Gediz, niye geldik buraya?"
Gülümsedim. "Kızım sen 'Gidiz gin bitimini izlimik istiyiyirim!' demiyor muydun?"
(Gediz gün batımını izlemek istiyorum!)
"Ben öyle konuşmuyorum!" Omzuma vurunca acımış gibi inledim.
Beni umursamayarak ileriye baktı. Çok güzeldi, Nare Çelebi benim için aşkın karşılığıydı. Fark etmemesi için gözlerimi ondan çektim.
"Kapa gözlerini."
Bana döndü. "Niye?"
"Sürprizim var Nare. Kapat işte." Kafasını salladı ve gözlerini kapatınca telefonumu çıkardım ve bir fotoğrafını çektim.
Güneş bile yanında sönük kalıyordu. Evrenin en büyük yıldızı bile Nare kadar parlamıyordu.
Nare benim oksijenim gibi olmuştu. Onsuz ölürdüm ben, nefessiz kalırdım ve sonunda hayata gözlerimi kapardım.
"Gediz, hadi ya! Sıkıldım ben." Çocuk gibi kelimeleri uzatarak söylemesi bile onu sarılarak içime sokmam için bir sebepti.
Benim gözümde Nare bir güvercindi, bembeyaz özgürlüğü temsil eden masum bir güvercin. Onu kalbimin en derinlerinde saklamak istiyordum, bencilceydi ama sadece ben görmek istiyordum gülüşlerini.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Saudade « Gediz Işıklı »
FanfictionSaudade: "Bir kimsenin yokluğunda hissedilen derin özlemi ve bir zamanlar kaybettiğin bir şeyin bir daha asla senin olamayacağını anladığın an yaşadığın his."