twin | vmin

nineteen

Kim Taehyung

Ne yapacağımı, ne diyeceğimi bilemiyordum. Kafam çok karışıktı. Hislerim çok karışıktı. Ne tür bir duygu içerisindeydim kestiremiyordum.

Bir yanım affet diyor. Çok özledin, konuşmak istiyorsun, tekrar birlikte olmak istiyorsun diyor. Diğer yanım ise affetme. O seni terk etti, güvenini kırdı. Bir daha nasıl güveneceksin diyor. Bu ikili arasında gidip geliyorum. Bu yüzden ne yapacağımı bilemiyordum.

Bunları düşünürken sinirleniyordum. Jimin'e özellikle de. Aşırı sinirleniyordum.

O üzülsün. O acı çeksin istiyorum. Daha çok sürünsün istiyordum. Bana neler yaşatmıştı. Şimdi bu mesajları beni etkilemişti. Bazı mesajlarında haklıydı. Doğruydu. Ama yapamazdım. Gururumu siktir edemezdim.

İkilim de kalmaktan nefret ediyordum. Herşey net olsun istiyordum ben. Ancak şuan hiç bir şey net olma olasılığı yoktu. Beynim çalışmıyordu. Allak bullaktı beynim. Vücudum halsizdi. Hiç bir şey yapmak isteği yok bende.

Jimin benden ayrıldıktan sonra hiç mutlu günler geçirmedim. Geçirememiştim. Zor günleri atlatmak zamanımı almıştı.

Hiç bir şey olmamış gibi tekrar bana dönmesi canımı yakıyordu. Keşke yazmasaydı, keşke geri dönmeseydi diyorum. Eğer tekrar geri gelmeseydi bunların hiç biri olmayacaktı.

Ben onu unutmaya karar vermiştim. Onu hatırlamamaya çalışmaya başlamışken, kendimi toparlamaya başlamışken tekrar acı çekiyordum. Tam ayağa kalkmışken tekrar yaşadığım duyguları, yine yaşamaya başlamıştım.

Başa tekrar dönmüştüm.

Kendimi, korkunç kâbuslardan birinin içinde, kapana kısılmış gibi hissediyordum.

-

Park Jimin

Taehyung bana cevap vermeyeli iki gün olmuş, geçmişti bile. O kadar mesaj atmış, oda görüldü atmıştı bana.

Haklıydı. Normal olarak. Hemen beni affetmez zaten. Bunu ondan beklemiyorum. Veya da hemen bize yada bana şans hemen tanımaz. Olumlu yanıtlar da beklemiyorum.

Ben sadece bize bir şans tanımasını istiyorum. Tekrar birlikte olabilmek için. Taehyung'un da gönlü olursa, izin verirse ve o şansı bize bir gün verirse olurduk. Olabiliriz, olabilirdik.

Çünkü ben akıllandım. Olgunlaştım. Ne yapacağımı, nasıl davranacağımı biliyorum artık. Kimseye inanmayacağımı, güvenmeyeceğimi, saf biri olmadığımı biliyordum. AmaTaehyung bunları  bilmiyordu işte. Benim değiştiğimi bilmiyordu.

Şuan bana yazmama sebebini biliyordum. Kafası karışıktı. Dediklerim bazıları ona doğru gelmiş olabilirdi. Ne yapacağını bilemiyor olabilirdi. Bu yüzden daha fazla yazmadım ona. Üstünede gitmedim. Zaman tanıdım. Ne zaman cevap vermek istiyorsa o zaman cevap verebilirdi.

Umarım...

Onu anlıyordum. Fazla zorlamak istemiyordum.

Yazmasını, cevap vermesini hâlâ bekliyordum. Beklemeye de devam ediyordum.

-

V

"Ne var?"

"Seninle buluşmak istiyorum V. Attığım konum-"

"Ama ben seninle buluşmak istemiyorum Kim Taehyung."

"V lütfen. Seninle konuşmam gereken bir şey var. Çok önemli."

Sessiz kaldım. Biraz düşünmeye başladım.

Taehyung ile hiç konuşmaz, işim dahi olmazdı. Aradan geçen 5 yıldan bu yana birbirimizin yüzünü bile görmüyorduk. Şimdi neden benimle buluşmak istemişti ki? Hemde önemli olan şey de ne olabilirdi ki?

Şaşırmıştım.

"Pekâlâ, pekâlâ. Geleceğim."

"Atıyorum konumu."

"Tamam." demiş telefonu kapatmıştım.

Meraklanmıştım şimdi. Ne konuşacaktık, ne diyecekti merak etmeye başlamıştım.

Ben babamda kalıyordum Taehyung ise annemin yanında. Babam annemden boşandığı için bizde ayrılmak zorunda kalmıştık.

Babam Taehyung ile beni düşman etmişti. Miraslar yüzünden falan. Bu yüzden yıllardır görüşmüyordum onunla..

İkizim Kim Taehyung

Konum ■

Ceketimi elime almış, evden dışarı çıkmıştım.

Yıllardır görüşmediğim ikizimle, şimdi buluşmaya gidiyordum.

-

Sizce Taehyung V ile neden buluşmak istedi?
Ne konuşacaklar?
Acaba Taehyung V'den bir şey mi isteyecek?

Düşüncelerinizi yorumlarda bekliyorum 👀

115 Oy
60 Yorum